کاهش ۴۰ درصدی هزینه گاز‌های گلخانه‌ای با فنّاوری ذخیره کربن

به گزارش گروه بین‌الملل مانا به نقل از مارین لینک، به گفته مسئولان DNV تا سال ۲۰۲۵ میلادی رشد با پروژه‌های آزمایشی سیستم جذب و ذخیره کربن  CCS در نقطه عطف قرار می‌گیرد. بر اساس این گزارش سیستم ذخیره و جذب کربن در بخش‌هایی که کربن زدایی از آنها به چالش کشیده می‌شود، بسیار مهم است. پیش‌بینی می‌شود صنایعی که کربن زدایی می‌شوند و از سال ۲۰۳۰ میلادی به عنوان محرک اصلی رشد می‌کنند ۴۱ درصد از CO۲ سالانه جذب شود.

در این راستا با بلوغ و توسعه  پروژه‌های جذب و ذخیره کربن هزینه‌ها تا سال ۲۰۵۰ میلادی به طور متوسط ​​۴۰ درصد کاهش پیدا خواهد کرد. فنّاوری‌های جذب و ذخیره‌سازی کربن برای اطمینان از جلوگیری از نفوذ CO‌۲  به جو  اجرا خواهد شد.

بر اساس این گزارش پیش‌بینی می‌شود سرمایه‌گذاری‌های تجمعی در سیستم  CCS پنج سال آینده به حدود ۸۰ میلیارد دلار آمریکا برسد.

بی‌ثباتی اقتصادی جهانی و فشار‌های بودجه‌های ممکن است خطراتی را برای  پروژه CCS ایجاد کند، که به طور بالقوه اولویت‌ها را تغییر داده و نیاز به استفاده مالی را از بین می‌برد.

در سال ۲۰۳۰ میلادی، قوی‌ترین رشد در بخش‌هایی خواهد بود که کربن‌زدایی از آنها تولید می‌شود، به طوری که ۴۱ درصد از CO۲ سالانه جذب می‌شود.

CCS برای مقابله با انتشار گاز‌های گلخانه‌ای که کربن زدایی از آنها ممکن است، از بخش‌های تولیدی، مانند تولید فولاد، و حمل‌و‌نقل دریایی، که انتظار می‌رود در دهه ۲۰۴۰ میلادی در بخش‌هایی از ناوگان حمل‌و‌نقل جهانی، در کشتی‌ها جذب شود، ضروری است. تولید سیمان و مواد شیمیایی بزرگترین کاربرد CCS در اروپا خواهد بود. در آمریکای شمالی هیدروژن و آمونیاک و در چین استفاده از زغال سنگ  با اجرای پروژه کمتر خواهد شد.

جذب کربن از تولید گاز طبیعی ادامه خواهد یافت، اما سهم آن از ۳۴ درصد در سال ۲۰۳۰ میلادی به ۶ درصد در سال ۲۰۵۰ میلادی کاهش می‌یابد.