کاهش ۳۴ درصدی قرارداد ساخت کشتی‌های فله خشک

به گزارش گروه بین‌الملل مانا به نقل از safety4sea؛ «فیلیپ گویا» تحلیلگر ارشد بیمکو در گزارشی از کاهش ۳۴ درصدی قرارداد ساخت کشتی فله خشک علی‌رغم بازار قوی سفارشات ساخت انواع کشتی‌ها سخن گفت.  

به گفتۀ وی افزایش ۶.۵ درصدی قیمت ساخت در سال جدید میلادی می‌تواند یکی از عوامل کاهش قرارداد ساخت کشتی فله خشک باشد. «فیلیپ گویا» همچنین به عوامل دیگری مانند محدودیت تعداد کارخانه‌های کشتی‌سازی و عدم اطمینان از توازن بین سوخت و تقاضا اشاره کرد. کارخانه‌های کشتی‌سازی توسط سفارشات کشتی در بخش‌های دیگر اشغال شده‌اند. سفارش کشتی‌های LNG و کانتینری قابل توجه است و از سال ۲۰۲۳ میلادی سفارش کشتی‌های نفتکش هم افزایش یافته است.

با اینکه در بازار کشتی‌های دستِ دوم با وجود افزایش ۱۵ درصدی  قیمت، خرید و فروش این کشتی‌ها ۱۱ درصد افزایش داشته است.  

وی در ادامه گفت: ممکن است سفارشات کشتی‌های بزرگ بعد از سال ۲۰۲۶ میلادی تحویل داده شود و این خطر وجود دارد که تا آن زمان بازار قوی فعلی دچار اُفت شده باشد.  

یکی از عوامل دیگر کاهش قرارداد‌های ساخت کشتی فله خشک عدم اطمینان از این موضوع است که چه نوع سوخت‌هایی در کشتی‌های نوساز قرار است استفاده شود. مالکان کشتی این نگرانی را دارند آیا سوخت‌های جایگزین در تمام بنادر در دسترس خواهند بود یا نه؟

در ادامه گزارش آمده است: ممکن است مالکان کشتی نگران چشم‌انداز میزان تقاضای برخی کالا‌ها باشند؛ مثلاً حمل‌و‌نقل زغال سنگ ممکن است به اوج خود برسد و موارد زیادی در این مورد تأثیر دارند.  

در ادامه گزارش آمده است: کاهش قرارداد ساخت کشتی فله خشک هنوز برای بازار حمل‌و‌نقل فله خطر محسوب نمی‌شود. زیرا میانگین عمر کشتی فله خشک ۱۲ سال است که کمتر از طول عمر کشتی‌های بخش کانتینر و LNG است. در این ارتباط تنها ۸ درصد از کشتی‌های فله‌بر عمر بالای ۲۰ سال دارند.  

سفارش فعلی در دست ساخت کشتی‌های فله خشک ۹ درصد از ظرفیت ناوگان حمل‌و‌نقل این بخش است که شاید برای جایگزینی کشتی‌های بازیافتی در کوتاه مدت کافی باشد.  

سفارش ساخت کشتی‌های سوپرامکس و پانامکس ۳۴.۵ و ۳۲.۶ درصد ظرفیت را تشکیل می‌دهند. از نیمه دوم سال ۲۰۲۳ میلادی، قرارداد کشتی‌های پانامکس کاهش یافت، در حالی‌که قرارداد کشتی‌های کیپ‌سایز اندکی افزایش یافته است. ساخت کشتی‌های handysize حدود ۳.۸ درصد سفارشات را تشکیل می‌دهد.  با وجود اینکه ۱۴.۲ درصد کشتی‌های handysize بیش از ۲۰ سال عمر دارند؛ بسیاری از این کشتی‌ها پس از بازیافت احتمالاً با کشتی‌هایی در بخش سوپرامکس جایگزین خواهند شد.

«فیلیپ گویا» در پایان گفت: قرارداد‌های ساخت‌وساز کشتی به دلیل قوانین سخت‌گیرانه‌تر آب‌و‌هوایی بهبود می‌یابند. در آینده پیروی از مقررات برای کشتی‌های قدیمی دشوار می‌شود، به همین دلیل بازسازی ناوگان به یک ضرورت تبدیل خواهد شد. همچنین با افزایش استفاده از سوخت‌های جایگزین، مسیر روشن تری به سمت کربن‌زدایی برای صنعت حمل‌و‌نقل دریایی به وجود می‌آید.