حمل و نقل دریایی از بحران کرونا جان سالم به در بُرد

به گزارش گروه بین‌الملل مانا؛ بر اساس گزارش (Allianz Global Corporate & Specialty (AGCS اگرچه تعداد کشتی‌های بزرگ در سال ۲۰۲۰ به طور کم سابقه‌ای در بنادر به حالت انفعالی در‌آمد و تعداد زیادی سفر‌های دریایی چه تجاری و چه مسافری  لغو شد، اما به مرور زمان بخش دریایی توانست از این بحران به خوبی عبور کرده و از این مهلکه جان سالم به د‌ر برد. آنچه عملکرد حمل ونقل دریایی را در دوران کرونا برجسته کرده و کفۀ ترازو را به آن سوق می‌دهد آن است که اجازه نداد هیچ وقفه‌ای در ارسال کالا‌های ضروری در هیچ نقطه‌ای از جهان به‌وجود آید.

بر اساس گزارش‌های دریافتی توسط این مؤسسه محدودیت‌های مسافرتی و مرزی در سال ۲۰۲۰ باعث شد تا بسیاری سفر‌های دریایی، تجاری و مسافری در همۀ بخش‌های حمل ونقل به حالت تعلیق در‌آید و کمبود پرواز بین کشوره سبب شد تا بسیاری از خدمه نتوانند در سال ۲۰۲۰ به خانه‌های خود بازگردند و مجبور به اقامت در کشتی  شدند. اما این موضوع نباید دلیلی باشد براینکه تلاش و جدیت‌های عوامل حمل ونقل نادیده گرفته شود.

ارزیابی‌ها نشان می‌دهد در سال ۲۰۲۰  بیش از ۲۵ درصد خدمۀ کشتی‌ها در حالت عادی به سر می‌بردند در حالی‌که حداقل نیم میلیون دریانورد تحت تأثیر کرونا قرار گرفتند. اما میزان ابتلا با اقدامات بهداشتی به شدت مهار شد. اگرچه این مشکل همچنان از ابتدای سال ۲۰۲۱ تا کنون برای ۲۰۰ هزار دریانورد همچنان باقی مانده با این حال گزارش‌های IMO نشان می‌دهد که هم‌اکنون  روزانه یک میلیون دریانورد بر روی  حدود ۶۰ هزار کشتی بزرگ باری در سراسر جهان کار می‌کنند  که این کار یک موفقیت برای  مجریان بخش حمل ونقل دریایی محسوب می‌شود.

این گزارش حاکی است بحران کووید ۱۹ نگرانی‌های جدی برای رفاه، ایمنی و مقررات مربوط به فعالیت دریانوردان ایجاد کرد، اما سازمان بین‌المللی دریانوردی و سازمان‌های مردم نهاد و بشر دوست و مالکان کشتی نهایت تلاش خود را برای جلوگیری از خستگی خدمه و خطای انسانی به کار بردند.

"ناخدا نیتین چوپرا" مشاور ارشد خطرات دریایی در AGCS در این ارتباط می‌گوید: تغییر به موقع خدمه برای عملیات ایمنی حمل و نقل دریایی حیاتی است و شاهد بودیم سازمان ملل و IMO و سازمان‌های مردم نهاد و کارکنان بندری و فرماندهان کشتی تمامی تلاش خود را به کار بردند تا دریانوردان ضمن غلبه بر استرس روحی، سلامت روان خود را به دست آورند. اگرچه هنوز هم برخی خدمه نتوانستند به زندگی  عادی خود برگشته و یا به کشتی‌ها مراجعه کنند. مسلماً تدابیری از سوی سازمان IMO و جامعۀ دریایی برای آن پیش‌بینی خواهد شد. البته بر اساس نظریۀ سازمان بین‌المللی کار ILO و کنوانسیون کار دریایی MLC دریانوردان نباید بیش از ۱۱ ماه در دریا خدمت کنند و حق دسترسی به خدمات درمانی خشکی را حتماً داشته باشند. اما بسیاری از دریانوردان در سال ۲۰۲۰ بیش از ۱۱ ماه در کشتی‌ها بودند که آن هم ناشی از بحرانی بود که کووید ۱۹ برای حمل و نقل دریایی به بار آورد. خوشبختانه این مشکل تا حدود زیادی حل شده است.

وی در ادامه یاد‌آور شد: ایراد کلی آن است که جامعۀ دریایی خود را برای مقابله با بحران‌هایی نظیر کرونا  آماده نکرده بود و باید آموزش با نحوه مقابله با چنین بحران‌هایی در دستور کار قرار گیرد.

IMO دراین ارتباط  با تشکیل یک تیم مقابله با بحران با همکاری اتاق بین‌المللی کشتیرانی ICS  ضمن تأکید بر واکسیناسیون با همکاری سازمان بهداشت جهانی عنوان کرد: دریانوردان باید به عنوان نیروی کلیدی قلمداد شوند.

 در حال حاضر بیش از ۴۵۰ شرکت کشتیرانی و سازمان‌های مردئم نهاد با امضای بیانیۀ نپتون برای بهزیستی دریانوردان و تغییر خدمه همکاری می‌کنند.

وی در پایان گفت: از این پس شرط ورود دریانوردان به بنادر و کشتی‌ها  واکسیناسیون عنوان شده، اگرچه واکسیناسیون دریانوردان یک طرح الزامی و ضروری است، اما سازمان IMO و بهداشت جهانی حتماً باید در مورد اجباری بودن آن تصمیم گیری کنند.