علی شریفی در گفتگو با خبرنگار مانا با بیان اینکه دریانوردان شناورهای کوچک و زیر ظرفیت سه هزار تن با مشکلات عدیدهای دست و پنجه نرم می کنند، تصریح کرد: عدم دریافت "سختی کار" و محاسبۀ زمان دوبرابر حضور در دریا از جمله این مسائل و مشکلات است.
وی با تأکید بر اینکه در بخش اقیانوس پیما و دو شرکت بزرگ کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران و شرکت ملی نفتکش ایران این مشکلات تقریبا وجود ندارد و بسیار کمرنگ است، افزود: عدم محاسبه سختی کار و دیگر مسائل از این دست برای دریانوردان شناورهای کوچک در زمانی صورت می گیرد که فعالیت بر روی این شناورها به دلیل استانداردهای نازل تر، دشوارتر است.
شریفی دلیل این امر را نگاه گزینشی قانونگذران و متولیان امر بیمه نسبت به مسائل دریانوردان دانست و خاطر نشان کرد: اتحادیۀ مالکان کشتی ایران در حالیکه به شکل رسمی حافظ منابع دریانوردان نیست اما برای رفع این نوع مشکلات دست به اقدام مقتضی زده است.
وی متولی این امور را اتحادیۀ دریانوردان اعلام کرد و افزود: دلیل ورود اتحادیه مالکان کشتی ایران برای رفع مشکلات دریانوردان شناورهای کوچک احقاق حقوق آنها و اجرای عادلانه قوانین بیمه و بازنشستگی است.
دبیرکل اتحادیه مالکان کشتی ایران در ادامۀ اظهارات خود در رابطه با مشکلات پیش روی دریانوردان ایرانی به موضوع ضعف در آموزش دریانوردان شناورهای کوچک پرداخت در اینباره گفت: به علت آموزش نامناسب دریانوردان ایرانی شناورهای کوچک، مالکان این نوع شناورها ترجیح می دهند دریانوردان خارجی را استخدام کنند.
وی نبود نظارت کافی از سوی متولیان را دلیل ضعف مفرط در آموزش دریانوردان شناورهای کوچک دانست و تصریح کرد: متأسفانه علیرغم مجوزدار بودن مؤسسات آموزش دریانوردی، بر فعالیت آنها نظارت دقیقی وجود ندارد به گونهای که برخی دریانوردان علیرغم عدم سلامت، گواهی سلامت دریافت می کنند.
شریفی کیفیت نازل آموزش و فقدان نظارت را زمینه ساز تمایل مالکان شناورهای کوچک ایرانی برای استخدام دریانوردان خارجی اعلام کرد و افزود: این دریانوردان به علت دوری از موطن خود عموماً در اکثر ایام سال در حال فعالیت هستند و سختکوشی بیشتری از خود نشان می دهند.
دبیرکل اتحادیه مالکان کشتی ایران با بیان اینکه این مسائل به بیکاری گستردۀ دریانوردان شناورهای کوچک منجر شده است، خاطر نشان کرد: شرایط به گونه ای است که مالکان علیرغم افزایش قسمت ارز همچنان ترجیح می دهند با دریانوردان خارجی کار کنند در حالیکه با نظارت مؤثرتر و آموزش های جدی تر می شد دریانوردان ایرانی را به شکل بهتری برای فعالیت در دریا آماده کرد.
وی با تأکید بر اینکه شرکت های بزرگ مانند کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران و شرکت ملی نفتکش ایران شرایط کاملاً متفاوت است، گفت: با توجه به اینکه آموزش در این دو شرکت به شکل کاملاً جدی انجام می شود و نظارت ها به مرتب دقیقتر است تعداد دریانوردان خارجی به نسبت دریانوردان ایرانی فعال در این شرکت ها بسیار ناچیز است.
شریفی فقدان سازوکار اجرایی برخورد مناسب با دریانوردان متخلف را نیز از جمله معضلات دریانوردی در ایران ارزیابی و در اینباره تصریح کرد: متاسفانه در این رابطه نیز سازمانهای متولی مانند سازمان بنادر و دریانوردی نگاه جدی به برخورد با قصور دریانوردان ندارند به همین دلیل متخلفان به راحتی از شناوری که به آن خسارت وارد کرده اند به شناور دیگر منتقل شده و به فعالیت خود ادامه میدهند.
وی در نهایت ضعف مفرط فرهنگ دریایی را از جمله مهمترین مسائل پیش روی امر دریانوردی در ایران دانست و خاطر نشان کرد: این ضعف سبب می شود که دریانوردان خارجی مانند هندیها یا اکراینیها به راحتی در این حوزه فعال باشند و دریانوردان ایرانی دائماً دغدغه اشتغال خود را داشته باشند.