به گزارش مانا، محدود کردن گرمایش جهانی به ۱.۵ درجه سانتیگراد نیازمند تسریع تلاشها برای کربنزدایی بخش کشتیرانی است. حرکت اول در این ابتکار، توسعه یک کریدور حملونقل سبز و دیجیتال بهشمار میرود که نه تنها از توسعه سوختها و کشتیهای با کربن کم و صفر حمایت، بلکه مشاغل سبز و مزایای سلامتی خوبی برای جوامع محلی ایجاد میکند.
مطالعهای جدید حاکی از آن است که یک کریدور حملونقل دیجیتال و سبز (GDSC) بین سنگاپور، لسآنجلس و لانگبیچ میتواند بیش از ۷۰۰ فرصت شغلی در تولید سوخت با آلایندگی صفر و نزدیک به صفر تا سال ۲۰۳۰ میلادی ایجاد کند. این مطالعه جریانهای تجارت دریایی بین سنگاپور، لسآنجلس و لانگبیچ را تجزیهوتحلیل کرد و یک خط پایه از فعالیتها و نیازهای انرژی برای کشتیهایی را ارائه کرد که تا سال ۲۰۵۰ میلادی در کریدور فعالیت خواهند کرد.
مطالعه حاضر همچنین نشان داد که این کریدور میتواند به بهبود سلامت برای جوامع محلی منجر شود و مزایای اقتصادی گستردهای را برای کشورهای این مناطق به همراه داشته باشد.
سوخت های بدون آلایندگی
تجزیهوتحلیلها مقدار سوختهای نزدیک به صفر و صفر مورد نیاز برای ترافیک در این مسیر را با مدلسازی استفاده از سوختهای جایگزین کربنصفر و نزدیک به صفر توسط کشتیهایی برآورده کردهاند که در کریدور تا سال ۲۰۵۰ میلادی فعالیت خواهند کرد. در این بررسی پارامترهای مختلفی مانند هزینههای تولید و در دسترس بودن سوخت با توجه به اهداف استراتژی IMO 2023 در مورد کاهش انتشار گازهای گلخانهای از کشتیها در نظر گرفته شده است.
کربنزدایی دریایی برای مدت طولانی در دستور کار بوده است، زیرا حتی اگر سهم کشتیها در گرمایش جهانی نسبتاً کم باشد، بسیار مهم است. سازمان بینالمللی دریانوردی (IMO) معتبرترین نهاد بینالمللی در این زمینه است که پس از چندین نقطهعطف در کربنزدایی دریایی، در سال ۲۰۱۸ میلادی یک نقشهراه جامع با استراتژی اولیه کاهش گازهای گلخانهای ترسیم و آن را در سال ۲۰۲۳ بازنگری کرد. در این بازنگری کاهش گازهای گلخانهای همزمان با دستورالعمل بررسی چرخه حیات (LCA) توسعه پیدا کرد و رویکرد چرخه عمر بهعنوان یک بخش ضروری برای دستیابی به اهداف آبوهوایی شناخته شد.
فعالیتهای انجامشده از طریق کریدورهای کشتیرانی سبز میتواند موجب کاهش کربنزدایی گستردهتر در سراسر صنعت دریایی شود و مزایای سلامتی برای جوامع محلی و فرصتهای اقتصاد سبز را برای کشورها به ارمغان آورد.