به گزارش خبرنگار مانا، عقیل دشتیان نسب، در حاشیه برگزاری کارگاه آموزشی بیماریهای نوظهور در صنعت پرورش میگو با تأکید بر AHPND در شهرستان آبادان ضمن اشاره به تاریخچه شیوع بیماری افزود: این بیماری اولین بار در سال ۲۰۰۹ میلادی در چین مشاهده شد و خیلی سریع به کشورهای منطقه گسترش یافت و خسارات اقتصادی و اجتماعی زیادی به صنعت میگوی کشورهای جنوب شرق آسیا از جمله ویتنام، مالزی و تایلند وارد کرد.
وی بیان کرد: بیماری نکروز حاد هپاتوپانکراس AHPND مهمترین بیماری غیرویروسی میگوهای پرورشی است که با خصوصیاتی نظیر تلفات شدید طی ۳۵ روز اول پرورش مشخص میشود و پیش از تشخیص علت اصلی به مرگ زودرس شناخته میشد.
رئیس پژوهشکده میگوی کشور با اشاره به روند شیوع بیماری در داخل کشور توضیح داد: این بیماری در سال ۱۴۰۱ در استان هرمزگان برای اولین بار بروز کرد و تولید این استان را به کمتر از نصف تقلیل داد و سپس در اواسط دوره پرورش یکی از مجتمعهای پرورش میگوی استان بوشهر را درگیر کرد، اما سایر مجتمعها بدون بروز بیماری دوره پرورش را با تولید بیش از ۴۰ هزار تن با موفقیت به پایان رساندند.
دشتیان نسب ادامه داد: در سال ۱۴۰۲ این بیماری به صورت گستردهتر در استان بوشهر بروز کرد و تولید این استان را به ۲۴ هزار تُن کاهش داد، متأسفانه استان هرمزگان نیز در سال ۱۴۰۲ دوباره درگیر بیماری شد و تولیدات این استان به نصف میزان تولید در سال ۱۴۰۰ نیز نرسیده است.
وی با بیان اینکه در سال ۱۴۰۳ نیز مجدداً این بیماری در برخی مزارع این دو استان شیوع پیدا کرده است اظهار کرد: این بیماری سرمایهگذاری در صنعت میگو را به مخاطره انداخته است و تاکنون خسارات اقتصادی فراوانی به دستاندرکاران صنعت میگو پرورشی در کشور وارد کرده است.
دشتیان نسب، اقدامات پژوهشکده میگوی کشور جهت پیشگیری از این بیماری را برگزاری کارگاههای آموزشی- ترویجی، انتقال یافتهها، چاپ و انتشار مقالات علمی-تحقیقاتی و برگزاری نشستهای تخصصی به منظور افزایش آگاهی بهرهبرداران عنوان کرد.
وی افزود: علاوه بر این تولید کیت تشخیص بیماری و تولید مولدین عاری از بیماری از دیگر اقدامات پژوهشکده در این زمینه است.
رئیس پژوهشکده میگوی کشور با بیان اینکه باکتری حامل پلاسمید با تولید سم بسیار کشنده بوده و در شرایط پرورش فعلی در استخرهای خاکی بسیار سریع تکثیر یافته و با توجه به مشاع بودن اکثر مجتمعهای پرورش میگو، پیشگیری از گسترش بیماری در زمان بروز بسیار سخت است.
وی خاطرنشان کرد: این بیماری یک بیماری مدیریتی محسوب میشود و در دنیا با تغییر در ساختار پرورش میگو از بروز مداوم آن پیشگیری شده است، لذا برای پیشگیری نیاز است که ساختار پرورش میگو در کشور اصلاح شود.
وی بیان داشت: در حال حاضر پیشگیری از بروز این بیماری در سایر استانها نظیر خوزستان، سیستان و بلوچستان، گلستان که تاکنون درگیر نشدهاند با اندکی توجه و هوشیاری بسیار راحتتر و کم هزینهتر از استانهای هرمزگان و بوشهر خواهد بود، ولی در مجموع باید نسبت به رعایت الگوهای جدید مدیریت تولید و پرورش میگو در کشور اقدام شود.
این مقام مسئول یکی از مزیتهای بزرگ استان خوزستان در مقابله با شیوع این بیماری را استفاده از مراکز نرسری و نوزادگاهی بچه میگو در مزارع پرورشی دانست و ادامه داد: لارو میگو پیش از انتقال به استخرهای پرورشی طی دوره ۳۰ تا ۴۰ روزه که بیشترین حساسیت به بیماری را دارد در مراکز نرسری که قابلیت کنترل بیشتری دارد مورد پرورش قرار میگیرد.
وی از دیگر مزایای مزارع پرورشی میگوی استان خوزستان را پرهیز از تراکم بالای ذخیره سازی و همچنین استفاده از آب رودخانه و شوری پایین در دوره پرورش عنوان کرد.
رئیس و عضو هیئت علمی پژوهشکده میگوی کشور مهمترین توصیهها به بهره برداران به منظور پیشگیری از بروز بیماری را ذخیره سازی پست لارو عاری از بیماری، استفاده از پروبیوتیک، رعایت تراکم پایین، استفاده از خروجی مرکزی و بکارگیری غذادههای اتوماتیک و تأمین آب تمیز و سالم برشمرد.
همچنین سقا کهوازی مدیر کشاورزی، شیلات و دامپروری سازمان منطقه آزاد اروند، نیز از آمادگی آن سازمان برای تشکیل کارگروهی جهت حمایت از بخش خصوصی در راستای حل مشکلات آبزی پروران شهرستانهای آبادان و خرمشهر خبر داد.
چوئبده بزرگترین مرکز تولید میگوی پرورشی در خوزستان است که در دهه ۷۰ راهاندازی شد.