به گزارش گروه بینالملل مانا، نیروی محرکه این پیشرفت، کاهش طولانیمدت یخبندان در منطقه قطب شمال است. در حالیکه کاهش پوشش یخ نگرانیهای زیستمحیطی زیادی را بهوجود خواهد آورد، در مقابل مسیرهای تجارت دریایی جدیدی در گذرگاه شمال غربی و مسیر دریای شمال ایجاد کرده است.
این مسیرها اکنون به کشتیهای کلاس غیریخشکن اجازه میدهد که در آنجا حرکت کنند و جایگزین کوتاهتری برای مسیرهای طولانیتر پاناما و کانال سوئز به سمت جنوب باشند.
طبق گزارش مجله عملیاتی اقیانوسشناسی، از سال ۱۹۷۹ تا ۲۰۲۰ میلادی، مساحت میانگین یخ دریا در منطقه قطب شمال به میزان مساحتی معادل مساحت منطقه گرینلند کاهش یافته است.
در سالهای اخیر، دولت روسیه سرمایهگذاریهای قابل توجهی در توسعه بنادر، امکانات بندری و یخشکنها به منظور بهرهبرداری از ترافیک رو به افزایش در مرز شمالی انجام داده است. در عین حال، نوواتک در طی دهه گذشته تعداد زیادی از کارخانههای گاز طبیعی مایع (LNG) را در منطقه قطب شمال برای خدمترسانی به مشتریان آسیایی ایجاد کرده است.
حملونقل دریایی از طریق قطب شمال همچنین به روسیه امکان دسترسی به منابع طبیعی فراوان از جمله گاز طبیعی، نفت و ذخایر معدنی با ارزش را فراهم میکند که برای اقتصاد این کشور حیاتی است.
وزیر توسعه خاور دور روسیه افزایش قابل توجه ترافیک حملونقل در مسیر دریای شمال از چهار میلیون تن در سال ۲۰۱۴ میلادی به ۳۴ میلیون تُن در سال ۲۰۲۲ میلادی را گزارش کرده است.
علاوه بر این، روسیه در نظر دارد تا سال ۲۰۲۶ میلادی ظرفیت این مسیر را به ۱۰۰ میلیون تُن و تا سال ۲۰۳۰ میلادی به ۲۰۰ میلیون تُن افزایش دهد.
چین نیز در حال بررسی مسیرهای بالقوه قطب شمال است که میتواند به عنوان مسیر کوتاه تری نسبت به مسیر سنتی کانال سوئز، به اروپا باشد.