به گزارش مانا به نقل از جی کپتین، در شرایطی که تعداد بیشماری از فرودگاهها، جادهها و قطارها در اوج بیماری کرونا در سال گذشته متوقف شده بودند، بنادر و خطوط کشتیرانی همچنان فعال بودند و همین امر اهمیت حمل و نقل دریایی و همچنین خطر اختلال در بنادر را در آینده بیش از پیش آشکار می کند. با وجود فعال بودن بنادر در این مدت، نشریهFinancial Times)FT) احتمال مواجهه بنادر جهان با بزرگترین بحران در ۶۵ سال گذشته را مطرح می کند.
جان مانرز بل؛ مدیر اجرایی مشاوره شرکت Transport Intelligence، در مصاحبه ای به فایننشیال تایمز گفت: همه گیری کووید۱۹ نشان داد که بنادر نیاز مبرم به سرمایهگذاری دارند و کل سیستم زیرساختهای بندری در یک سال گذشته تحت فشار زیادی قرار گرفته است.
بر اساس گزارشها ۳۵۳ کشتیهای کانتینری در حال حاضر در خارج از بنادر سراسر جهان لنگر انداختهاند که تعداد آنها نسبت به اوایل امسال بیش از دو برابر شده است. شلوغ ترین بنادر مانند لسآنجلس و برخی بنادر در چین با تاخیر ۱۲ روزه یا بیشتر مواجه هستند.
پیر و فرسوده شدن سیستم بنادر در دنیا نیز یکی دیگر از مشکلات است. سورن تافت؛ مدیر اجرایی دومین گروه حمل و نقل کانتینری بزرگ در جهان (MSC) می گوید: قبل از بروز ترافیک در بنادر مشکلاتی وجود داشت؛ مجتمع های بندری در حال فرسوده شدن هستند، محدودیتهای ظرفیت و محدودیتهایی در زمینه خدمات رسانی به حجم روزافزون کشتیها وجود داشت که با بروز همهگیری برجستهتر شدند.
یکی از اولین راه حلها برای این مشکل، سرمایهگذاری در زیرساخت های بندری است. با این حال حتی اگر سرمایه لازم فراهم باشد، لایروبی بنادر و سفارش تجهیزات به راحتی قابل اجرا نیست. برای مثال مدت زمان لازم برای نصب جرثقیل می تواند از ۱۸ ماه تا بیش از یک سال باشد، که این امر سازگاری سریع بنادر با تغییرات را دشوار میکند.
باب کانکل؛ بنیانگذار شرکت حمل و نقل دریایی Harbor Harvest میگوید: ما باید خارج از چارچوب فکر کنیم؛ اگر بتوانیم محمولههای کوچکتر را در کشتیهای کوچکتر به بنادر کوچکتر تحویل دهیم، ممکن است بتوانیم ازدحام را در بنادر و شهرها کاهش دهیم.
وی ادامه می دهد: دریافت حمایتهای محلی از سرمایه گذاران خصوصی در مورد نوآوریهایی مانند توزیع کالا در مسیرهای دریایی کوتاه به اندازه کافی دشوار بوده و تغییرات جهانی نیازمند رهبری سازمان بینالمللی نظیر سازمان بینالمللی دریانوردی است.