به گزارش گروه بینالملل مانا دکتر خالد هاشم در سمینار کشتیرانی سنگاپور که با همکاری مؤسسه Moore Stephens و مؤسسه بینالمللی بانکداری موسوم به BNP Paribas برگزار شده بود، اظهار کرد: در حال حاضر حمایتهای زیادی از اجرای قانون سوخت با سولفور پایین به جای استفاده از اسکرابرها مطرح میشود.
وی بر این باور است، تغییر سوخت کشتی به سوختهای کم سولفور نه تنها کار درستی است بلکه برای بازار هم میتواند مثبت باشد.
وی گفت: دو سال آینده باید سالهای سوددهی برای همگان باشد و با نگاه به آینده، سال 2020 «سال جذابی» خواهد بود و این امر به دلیل واکنش بازار به دو قانون اصلی سوخت کم سولفور و مدیریت آب توازن است.
وی در ادامه اذعان داشت: راحتترین کار برای برآمدن از پس قانون سوخت کم سولفور، کاهش سرعت حرکت کشتی است. با کاهش سرعت کشتیها از 12 گره دریایی (معادل میزان مایل دریایی در ساعت) به 10 گره دریایی، به طور مؤثر 17 درصد از میزان عرضه کشتیهای فلهبر کم خواهد شد.
در کل کشتیهای با سن بالاتر از 15 سال که در دنیا در مجموع 142 میلیون تن ظرفیت حمل دارند یا به عبارتی 17 درصد از ناوگان موجود را تشکیل می دهند، بیشترین پتانسیل را برای اوراق سازی دارند. در نتیجه شرکتهایی که مالک چنین کشتیهایی هستند باید در این زمینه تصمیمگیری کنند چرا که موتورهای قدیمیتر نمیتوانند سوخت کمسولفور استفاده کنند و علاوه بر این، سرمایهگذاری برای نصب سیستم آب توازن بر روی چنین کشتیهایی، مشکلات خود را برای شرکتها خواهد داشت.
وی افزود: در سال 2020 یک شوک مثبت کاهش عرضه در بازار ایجاد خواهد شد که دلیل آن کاهش چشمگیر سرعت در کل ناوگان یا ادغام اوراقسازی کشتیهای قدیمیتر و کاهش سرعت کشتیها به طور همزمان خواهد بود.علاوه بر این، هزینه سرمایه به دلیل نرخ بهره بالاتر در حال افزایش است که منجر به محدودیت سفارش ساخت کشتیهای جدید میشود. همزمان عدم قطعیت و شفافیت قانونهای اعمالی به عنوان مانعی برای سفارشات ساخت خواهد بود.
وی در پایان اظهار داشت: نباید از خاطر برد که ریسکهای سطح پایینتری همچون عوامل ژئوپولیتیکی وجود دارد که به عنوان سرعت گیری در زمینه رشد تقاضا عمل خواهد کرد و همچنین این امکان نیز وجود دارد که تعرفههای ایالات متحده بیش از انتظار، رشد تقاضا را کاهش دهد.