یکی از رایج‌ترین گلایه‌ها در میان دریانوردان جهان این است که چرا آنان را در طراحی کشتی‌ها—جایی که ماه‌ها در آن نفس می‌کشند، زندگی و کار می‌کنند—مشارکت نمی‌دهند. اکنون دریانوردان از مالکان کشتی و کارخانه‌های کشتی‌سازی می‌خواهند دیدگاه آنان را در طراحی کشتی‌های جدید دخیل بدانند و در تصمیم‌گیری‌های مربوط به طراحی داخلی برای رعایت حال این قشر تجدید نظر کنند. تحلیلگران و دست‌اندرکاران اعتقاد دارند نظرات خدمه می‌تواند ارگونومی، ایمنی، راحتی و فضا‌های اجتماعی را در طراحی کشتی‌های انسان‌محور بهبود بخشد؛ عواملی که مستقیماً بر رفاه و روحیه دریانوردان تأثیر می‌گذارند. در نظر گرفتن این دیدگاه‌ها هم به نفع شرکت‌های کشتیرانی و هم به سود خدمه است.

کد خبر: ۱۰۵۲۴۶

اختصاصی مانا - این موضوع از یک حقیقت ساده ناشی می‌شود: هنوز کشتی‌های زیادی برای حمل بار و رعایت مقررات، با هدف کاهش هزینه‌ها ساخته می‌شوند، نه برای انسان‌هایی که آنها را اداره می‌کنند. در حالی که دریانوردان— از فرمانده گرفته تا دیگر خدمه—مدت‌های طولانی در کشتی زندگی می‌کنند. این افراد بینش‌های ارزشمندی در مورد چگونگی طراحی بهتر کشتی‌ها برای راحتی و عملکرد دارند. استفاده از دیدگاه آنان می‌تواند تفاوتی بزرگ در زندگی دریایی ایجاد کند؛ از ملاحظات عملیاتی گرفته تا امکانات رفاهی، موضوعاتی مانند سطح سر و صدا، لرزش‌هایی که بر خواب تأثیر می‌گذارند، اندازه کابین، طرح‌بندی و در دسترس بودن فضاهای مشترک برای معاشرت.
سیریل دوکائو، مدیرعامل شرکت کشتیرانی اقیانوس آرام شرقی (EPS) سنگاپور، این موضوع را بسیار جدی گرفته و می‌گوید طرح جدیدی با محور «زندگی در دریا» و با لحاظ کردن دیدگاه دریانوردان به‌منظور از بین بردن شکاف بین دریا و ساحل طراحی شده و اکنون زندگی روی کشتی را مورد بازنگری قرار داده است.
او با اشاره به سالن‌های ورزشی پیشرفته، زمین‌های پَدِل، میزهای بیلیارد، تنیس روی میز، سونا و سیستم‌های هیدروپونیک که برای ارتقای سلامت، تفریح و ارتباط طراحی شده‌اند، می‌گوید: «ما اکنون معیارهای جدیدی را در شرایط زندگی در کشتی تعیین می‌کنیم. همزمان با افزایش ۷۰۰۰ نفری نیروی کار، به‌طور مداوم در حال بهبود همه جنبه‌های سلامت و ارتباط در دریا هستیم؛ سلامت شامل سلامت جسمی و روانی و ارتباط شامل ارتباطات دیجیتال و انسانی است.»
EPS تا آنجا پیش رفته است که با استفاده مستقیم از نظرات دریانوردان سابق، محل اقامت، سالن‌های ورزشی، فضاهای عمومی و آشپزخانه‌ها را دوباره طراحی کرده است. دوکائو می‌گوید: «تیم‌های طراحی ما با بینش، کاربردی بودن و عملکرد خدمه هدایت می‌شوند تا زندگی در کشتی را بهبود بخشند.» او همچنین خاطرنشان می‌کند: «اتصال اینترنتی قابل اعتماد به اندازه فضای ورزشی مهم شده است تا اطمینان حاصل شود دریانوردان با خانواده، همکاران ساحلی، پلتفرم‌های یادگیری و جهان گسترده‌تر در ارتباط هستند. این تلاش‌ها نشان‌دهنده باور ماست که یک زندگی رضایت‌بخش در دریا فراتر از ایمنی و حقوق است.»
آلن فالکنبرگ، مدیر ارشد عملیات V.Group، می‌گوید مزایای مشارکت دریانوردان ملموس است. برخی مالکان آینده‌نگر از قبل این موضوع را تشخیص داده و در حال سرمایه‌گذاری در فضاهایی هستند که واقعاً ایمنی و رفاه را افزایش می‌دهند. نمونه‌هایی از طراحی کشتی انسان‌محور می‌تواند شامل به حداقل رساندن مواجهه خدمه با مناطق خطرناک هنگام کار با سوخت‌های آینده از طریق نظارت از راه دور و سیستم‌های خودکار باشد. سالن‌های ورزشی، امکانات تفریحی، کافه‌ها و اتاق‌های استراحت روی کشتی نیز می‌توانند محیط‌های راحتی ایجاد کنند که در آنها خدمه بتوانند استراحت کرده و با همکاران خود ارتباط برقرار کنند. این کار به کاهش استرس و ایجاد رفاقت کمک می‌کند. او تأکید می‌کند: «با وجود اینکه بحث طراحی کشتی تحت سلطه موضوعاتی چون کربن‌زدایی و دیجیتالی شدن قرار دارد، اغلب چیزهای ساده‌تر هستند که بزرگ‌ترین تفاوت را ایجاد می‌کنند.»
کارل مارتین فانسن، مدیرعامل موسسه خدمه Noatun Maritime، در این زمینه می‌گوید: «بسیاری از مالکان، خدمه را در پروژه‌ها شرکت می‌دهند، اما در سراسر صنعت هنوز جایی برای بهبود وجود دارد.» به گفته او، اکنون این موضوع که بینش دریانوردان باید به شکلی جدی‌تر وارد معماری دریایی شود، بیش از هر زمان دیگری در صنعت طنین‌انداز شده است.
کسانی که کشتی‌ها را بهتر می‌شناسند—از پل فرماندهی تا موتورخانه—استدلال می‌کنند که باید در میز طراحی جایگاهی ثابت داشته باشند؛ نه به‌عنوان یک ایده، بلکه به‌عنوان بخشی اساسی از فرآیند طراحی کشتی. از نظر آنها، ایده ساختن کشتی‌ها بدون نظر کاربران اصلی اصلاً منطقی نیست.
استیون جونز، بنیانگذار شاخص شادی دریانوردان، می‌گوید: «از ارگونومی گرفته تا عملکرد، خدمه که با هم زندگی و کار می‌کنند می‌توانند زندگی دریایی را بهبود دهند. ما باید بهتر عمل کنیم و این به بینش‌های تجربی نیاز دارد—بینش‌هایی که فقط از کسانی که واقعاً دریانوردی می‌کنند، حاصل می‌شود.»
کاپیتان تانوج بالانی، مدیر انطباق با قوانین در Stag Marine هند، می‌گوید: «طراحانی که در دفاتر کار می‌کنند، اغلب ارگونومی، گردش کار و آگاهی موقعیتی را که تنها دریانوردان تجربه می‌کنند، نادیده می‌گیرند. مشاهده طرح پل فرماندهی روی کاغذ یک چیز است؛ کنار آمدن با آن در دل یک توفان چیز دیگری است.»
تیم هیل، مدیرعامل Stella Maris نیز معتقد است: «گوش دادن به کسانی که هر روز از کشتی‌ها استفاده می‌کنند، باید یک رویه استاندارد باشد. نظرات خدمه می‌تواند ارگونومی، ایمنی، راحتی و فضاهای اجتماعی را بهبود بخشد—عواملی که مستقیماً بر رفاه و روحیه تأثیر می‌گذارند. در نظر گرفتن این دیدگاه‌ها هم به نفع شرکت و هم به سود خدمه است.»
مارلون رونو، رئیس شرکت منابع انسانی Magsaysay، تأکید می‌کند: «نظرات دریانوردان باید در طراحی کشتی لحاظ شود. آنها می‌توانند فوراً بینش‌های عملی ارائه دهند که چالش‌های ارگونومیک رایج را حل کند و ایمنی و کارایی را در کشتی افزایش دهد.»
برایان یام، از مدیران RINA ایتالیا، عنوان می‌کند: «ارزش این همکاری قابل اندازه‌گیری است. بینش‌های عملیاتی دریانوردان بسیار ارزشمند است. بازخورد آنان بر طراحی ارگونومیک کنسول‌های پل فرماندهی و ادغام سیستم‌های نظارت هوشمند تأثیر گذاشته است. با پیوند دادن استانداردهای فنی با تجربه خط مقدم، به صاحبان کشتی کمک می‌کنیم تا کشتی‌هایی ایمن‌تر، هوشمندتر و از نظر تجاری مقاوم‌تر بسازند.»
اندرو آیری، مدیرعامل شرکت Highland Maritime، با نگاهی به آینده می‌گوید: «اکنون با استفاده از مدل‌سازی دیجیتال سه‌بعدی، مشاهده و آزمایش طراحی کشتی—به شرطی که از کارکنان فعلی دریایی در این فرآیند استفاده شود—بسیار آسان‌تر است.»
در پایان باید گفت استفاده واقعی از نظرات دریانوردان شاید ساده‌ترین و در عین حال قدرتمندترین اصل طراحی باشد. این صنعت فرم‌های بدنه، سیستم‌های رانش و کنترل انتشار گازهای گلخانه‌ای را اصلاح کرده، اما عنصر انسانی اغلب در اولویت نبوده است.
مترجم: بهاره قهرمانی

منبع: Container-News