۲۱ اسفند ۱۴۰۳ - ۱۰:۵۷

کشتی به گل نشسته صنعت دریایی آمریکا و تلاش برای جبران سیاست‌های ورشکسته

دولت ترامپ به محض روی کار آمدن توپ را در زمین حمل‌ونقل دریایی آمریکا انداخت. به خیال اینکه می‌تواند یک شبه راه چند ساله کشور‌های دیگر را طی کند بدون آنکه در نظر بگیرد که حمل‌ونقل دریایی این کشور سالهاست فقط در بخش نیروی دریایی خلاصه می‌شود و در بخش حمل‌ونقل دریایی تجاری فقط نقش بارانداز را بازی می‌کند. در حال حاضر  صد‌ها دریانورد آمریکایی صنعت دریایی را ترک کرده یا بدون جایگزینی بازنشسته شده‌اند. در حالیکه از تازه واردان نیز کاری ساخته نیست. فرماندهی نظامی تلاش می‌کند تا دریانوردان بازنشسته را برای قرارداد‌های کوتاه مدت حمل‌ونقل دریایی جذب کند. این در حالی است که الزامات آموزشی دریانوردان باید با استاندارد‌های USCG، IMO و  STCW مطابقت داشته باشند. از سوی دیگر  تمدید مجوز  برای کسانی که خواستار  بازگشت هستند بسیار چالش برانگیز  می‌باشد و شرایط برای کهنه سربازان نیروی دریایی که مایل به انتقال به کشتیرانی تجاری هستند، دشوارتر است. بدین ترتیب شعار‌های توخالی و بلند پروازانه برای جبران سیاست‌های شکست خورده دریایی کافی نیست. زیرا کشتی صنعت دریایی آمریکا سالهاست به ِگل نشسته و راه برون رفت از بحران با شرایط فعلی امکان پذیر نیست، مگر اینکه معجزه‌ای رخ دهد. به هرحال رئیس جمهور جدید آمریکا سنگ بزرگی برداشته تا بتواند با سیاست‌های  ور‌شکسته قبلی مقابله کند.
کد خبر: ۱۰۲۵۴۵

کشتی به گل نشسته صنعت دریایی آمریکا و تلاش برای جبران سیاست‌های ورشکسته

 

اختصاصی مانا - چند روز قبل ترامپ یک قرارداد بزرگ با غول کشتیرانی فرانسوی برای ساخت حدود ۲۰ فروند کشتی جدید با پرچم ایالات متحده امضا کرد و در سخنرانی خود اعلام کرد کاخ سفید به زودی یک دفتر کشتی سازی جدید افتتاح خواهد کرد.

این درحالی است که ایالات متحده در حال حاضر با کمبود شدید دریانورد تجاری مواجه است که ناوگان دریایی نیروی دریایی را مجبور به کاهش عملیات کرده است. فرماندهی حمل‌و‌نقل دریایی نظامی، قصد دارد ۱۹ فروند کشتی پشتیبانی نیروی دریایی را صرفاً به دلیل اینکه دریانورد آمریکایی‌ واجد شرایط کافی برای آنها وجود ندارد، کنار بگذارد.

این فاجعه فقط یک مسئله کارگری نیست. یک بحران تمام عیار امنیت ملی است. آیا فرمان تمرکز تهاجمی بر ساخت کشتی و امضای قرارداد‌هایی برای گسترش ناوگان می‌تواند بحران را حل کند یا برعمیق‌تر شدن آن بیفزاید؟

به نظر می‌رسد سیاست‌های دریایی آمریکا طی سال‌های گذشته شکست خورده، بوروکراسی و نظارت بیش از حد طی دهه گذشته، کشتی‌های دریایی تجاری آمریکا را خالی کرده است و کشتی‌های جنگی را بدون خدمه و خطوط تدارکاتی را در معرض خطر قرار داده است و هشدار‌ها به سادگی نادیده گرفته شدند.

در سال ۲۰۱۸ میلادی، مدیر وقت دریانوردی تحت مدیریت ترامپ زنگ خطر را به صدا درآورد و گزارش داد که کسری نزدیک به ۱۸۰۰ دریانورد تجاری برای خدمه عملیات حمل‌و‌نقل دریایی مستمر لازم است.

ناتوانی گارد ساحلی آمریکا برای تأمین دریانورد

در همین حال، گارد ساحلی آمریکا که مسئولیت آمادگی دریانوردی را بر عهده دارد، در زمینه مسائل مربوط به نیروی کار ناتوان است. مقامات دریایی اذعان دارند که وضعیت به سطوح بحرانی رسیده است و مدیریت مشکلات استخدام و نگهداری دریانوردان "به طور فزاینده‌ای دشوار" است.

آژانس‌هایی که مسئول حمایت از صنعت دریایی تجاری هستند مانند وزارت حمل‌ونقل و حتی گارد ساحلی نتوانستند بحران نیروی کار را مهار کنند. آنها سال‌ها هشدار قبلی داشتند و تقریباً هیچ کاری انجام ندادند و اکنون نیروی دریایی ایالات متحده هزینه آن را می‌پردازد، کشتی‌هایی که به دلیل کمبود خدمه  قادر به فعالیت نیستند. این یک شکست سیاست در بالاترین حد است و عواقب آن در زمان واقعی آشکار می‌شود.

برای کسانی که برای خدمت در دریا قدم برمی‌دارند، کابوس دیگری در انتظار است که شامل سیستم گواهینامه دریایی گارد ساحلی می‌شود.

زمان‌های پردازش که باید هفته‌ها باشد، به طور معمول به چندین ماه می‌رسد. بر اساس یک گزارش این روز‌ها ۶ تا ۸ ماه برای تمدید گواهی پزشکی می‌گذرد.

با وجود درخواست‌های مکرر صنعت برای ساده‌سازی و مدرن‌سازی فرآیند، مرکز ملی دریایی USCG همچنان به عنوان یک گلوگاه باقی مانده است.

دریانوردان باید الزامات گیج کننده، اسناد از دست رفته و ارتباطات ضعیف را دنبال کنند که با زمان انتظار غیرقابل پیش‌بینی مواجه می‌شوند که می‌تواند درآمد آنها را به با مشکل مواجه کند. در عصری که کشور به شدت به دریانوردان بیشتری نیاز دارد، همان سیستمی که برای تأیید اعتبار و توانمندسازی آنها در نظر گرفته شده، جلو کار‌های آن‌ها  را مسدود می‌کند.

فرصت‌های بزرگ از دست رفته

ناتوانی نیرو‌های ذخیرۀ نیروی دریایی ایالات متحده در مدیریت ذخیرۀ دریایی تجاری یک فرصت بزرگ از دست رفته است. در اینجا ما گروهی از دریانوردان با انگیزه و آموزش دیده داریم که می‌خواهند در زمان نیاز خدمت کنند، اما هیچ استراتژی مؤثری برای درگیر نگه داشتن آنها، واجد شرایط و آماده بودن وجود ندارد.

به طور کلی مشارکت برنامه در جبران کمبود دریانوردی در حال حاضر به طور مؤثر صفر است. فراموش نکنیم بدون اصلاحات جدی، ذخیرۀ نیروی انسانی دریایی تجاری یک نیروی کاغذی باقی می‌ماند.

در حالی که صنعت دریانوردی برای دریانوردان واجد شرایط تلاش می‌کند، هزاران نفر از کهنه سربازان باتجربه نیروی دریایی شامل مردان و زنانی که شغل خود را در دریا گذرانده‌اند می‌توانند برای انتقال به مشاغل دریایی تجاری غیرنظامی آماده شوند.

اما همانطور که یکی از مدیران گارد ساحلی اذعان می‌کند، این روند به قدری پیچیده است که متقاضیان توانمند را منصرف می‌کند.

عوامل تصمیم گیر دریایی نیستند

یکی از دلایل اصلی آشفتگی این است که دریانوردان واقعی تجاری مدت‌هاست از مکان‌های قدرت که در آن سیاست‌های دریایی تعیین می‌شود کنار گذاشته شده‌اند.

در عوض، تصمیمات دریایی چه در پنتاگون، چه در کنگره، یا حتی در داخل دولت اغلب توسط مقاماتی گرفته می‌شود که تجربه‌ای حتی اندک در زمینه دریایی تجاری ندارند. این کار نشان می‌دهد عدم درک دیدگاه دریایی منجر به اشتباهات سیاستی شده است که کمبود را تشدید می‌کند. با این حال، ایالات متحده هیچ برنامه رسمی برای وارد کردن دریانوردان به نقش‌های سیاست گذاری در داخل کمربند ندارد.

گره خوردن بحران دریایی با امنیت ملی

برخلاف سال‌های انفعال، چند ماه گذشته شاهد فشار قاطعانه کاخ سفید برای رسیدگی به ناوگان و نیروی کار بوده‌ایم. رئیس جمهور آمریکا بحران دریایی را به طور مستقیم به امنیت اقتصادی و ملی گره زده است.

دولت او با غول کشتیرانی فرانسوی ناوگان تحت پرچم ایالات متحده این شرکت را سه برابر خواهد کرد و ده‌ها کشتی تجاری جدید و ۱۰ هزار شغل آمریکایی در کشتیرانی و تدارکات اضافه خواهد کرد.

این اقدام بی‌سابقه است، زیرا اساساً احیای کشتی‌سازی و صنعت دریایی تجاری را در کنار دفاع ملی در دستور کار کاخ سفید قرار می‌دهد.

در این زمینه باید اشاره کرد تسلط چین در کشتی سازی (بیش از ۲۵۰ برابر  آمریکا) یک تهدید استراتژیک است و ایالات متحده باید با رویکرد جدید کل دولت پاسخ دهد که چگونه می‌خواهد با این کشور و یا خطوط کشتیرانی بزرگ جهان رقابت کند؟

به هرحال این سنگ بزرگ  نه تنها ساخت کشتی، بلکه نیروی انسانی دریایی را نیز هدف قرار می‌دهد و آمریکا با همه این ادعا‌ها و شعار‌ها و یا برنامه‌هایی که تدارک دیده مسیر طولانی را برای رسیدن به نقطه قابل قبول پیش رو دارد.

نویسنده: کاپیتان جان کنراد

منبع: سایت بلومبرگ دریایی

مترجم: بهاره قهرمانی

ارسال نظرات
آخرین اخبار