به گزارش گروه بینالملل مانا و به نقل از safety4sea، برای اولین بار در سال ۲۰۲۱ میلادی در اجلاس بزرگ بینالمللی آب و هوا، COP26، ابتدار ۱۹ کشور با امضای بیانیهای برای ایجاد کریدورهای کشتیرانی پاک، به اولین چارچوب ایجاد کریدورهای کشتیرانی اقیانوسی با انتشار صفر درصد پیوستند. تعداد این کشورها در سالهای بعد افزایش یافته و این پروژه هماکنون با استقبال خوبی از سوی کشورهای مختلف مواجه است.
«جسی فاهنساک»، مدیر بخش کربنزدایی در مجمع جهانی دریایی، بیان میکند اگر صنعت و دولتها دست به دست هم داده و تلاشی هماهنگ برای به اشتراک گذاشتن هزینهها و خطرات مرتبط با سوختهای جدید انجام دهند، کریدورهای سبز میتوانند تا قبل از سال ۲۰۳۰ میلادی پیشرفتی برای حملونقل بدون آلایندگی ایجاد کنند.
براساس گزارش انجمن جهانی دریانوردی، استقبال از این طرحها در سال گذشته با رشد ۴۰ درصدی به ۶۲ مورد در سطح جهانی رسید. در کنار این گسترش قابل توجه، یکسوم از کریدورهای موجود به مرحله جدیدی که شامل مطالعات امکانسنجی و ارزیابی هزینهها است، پیش رفتهاند. شش ابتکار پیشرو اکنون در حال آمادهسازی برای پیادهسازی در دنیای واقعی هستند و طرحهایی برای راهروهای سبز در سراسر جهان ارائه میدهند. اما چالش جدیدی به نام امکانسنجی پیش روی کریدورهای سبز قرار دارد.
هزینه بالای انتقال به سوختهای بدون آلایندگی و عدم وجود مشوق برای دولتها جهت جبران این هزینهها، تهدیدی مهم برای پیشرفت بیشتر این طرح است. بدون اقدام فوری دولت، توسعه این ابتکارات حیاتی ممکن است متوقف شود.
از سوی دیگر، کریدورها براساس نوع سوخت نیز تقسیمبندی میشوند که این امر میتواند به دولتها در دستیابی به اهداف هیدروژنیشان کمک کند. بر این اساس، تنها شش طرح پیشرو ممکن است تا سال ۲۰۳۰ میلادی به بیش از ۲ میلیون تن سوخت مبتنی بر هیدروژن در سال نیاز داشته باشند.