اجرای مقررات جدید سوخت کشتی‌ها در مناطق تحت کنترل کربن از می ۲۰۲۵

براساس گزارش گروه بین‌الملل مانا و نقل از ترید ویندز، «گیبسون»، کارگزار کشتی مستقر در لندن، اشاره می‌کند که با اجرای این قوانین، میزان مجاز گوگرد سوخت کشتی‌ها در مدیترانه از ۰.۵ درصد به ۰.۱ درصد کاهش خواهد یافت. کشتی‌های مجهز به اسکرابر می‌توانند این الزامات را رعایت کنند، اما مالکان کشتی بدون اسکرابر احتمالاً با مشکلات و افزایش هزینه‌های چشمگیری مواجه خواهند شد.

در حال حاضر، نفت کوره کم‌سولفور (VLSFO) با محتوای گوگرد ۰.۵ درصد به قیمت متوسط ۵۹۰ دلار در هر تُن به فروش می‌رسد، در حالی که سوخت با ۰.۱ درصد گوگرد به‌طور متوسط ۷۹۸ دلار در هر تُن معامله می‌شود. به همین دلیل، نرخ سوخت و هزینه‌های حمل‌و‌نقل کشتی‌های تجاری افزایش خواهد یافت.

گزارش ترید ویندز نشان می‌دهد که تقاضای کنونی سوخت نفتکش‌ها در دریای مدیترانه حدود ۲۱ میلیون تُن است که سوخت کم‌سولفور کمتر از نیمی از این مقدار را تشکیل می‌دهد. پیش‌بینی می‌شود تقاضا برای این سوخت با اجرای الزامات جدید تا ۷۰ درصد کاهش یافته و ممکن است به ۶ میلیون تُن برسد. در این شرایط، بسیاری از کشتی‌ها ممکن است به سمت نفت کوره کم‌سولفور یا گازوییل دریایی حرکت کنند، که این امر هزینه‌های سوخت را افزایش می‌دهد.

این الزامات سخت‌گیرانه ممکن است پیامد‌هایی برای تأمین سوخت به همراه داشته باشند. اگرچه نفتکش‌های بزرگ‌تر ممکن است از حجم بالای نفت کوره سنگین به مقصد آسیا سود ببرند، اما در تجارت منطقه‌ای ممکن است با زیان روبه‌رو شوند. «گیبسون» پیش‌بینی می‌کند تقاضا برای سوخت سبز افزایش یابد و نفتکش‌ها در آینده به تأمین سوخت سبز بپردازند.

شایان ذکر است که این مقررات تحت ضمیمه ششم کنوانسیون مارپل است که در سال ۲۰۰۸ میلادی توسط اعضای سازمان بین‌المللی دریانوردی به تصویب رسید و از سال ۲۰۱۰ میلادی در مناطقی مانند دریای بالتیک، دریای شمال، آمریکای شمالی و کارائیب لازم‌الاجرا شد، اما اجرای آن تا سال ۲۰۲۵ میلادی به تعویق افتاد.