یک پنجم کشتی‌های جدید تا سال ۲۰۳۰ از سوخت متانول استفاده می‌کنند

به گزارش گروه بین‌الملل مانا؛ گزارش جدید لویدز لیست نشان می‌­دهد؛  سطح پایین تولید متانول سبز؛ می­‌تواند به معنای قیمت بالا و موجودی محدود آن باشد. به­ علاوه؛ نیاز مداوم به محاسبه چگونگی تراکم انرژی و زیست‌سنجی کربن نیز می‌­تواند فرآیندی زمان‌­بر باشد.

بر‌اساس این گزارش؛ فنّاوری مورد نیاز برای استفاده از متانول به عنوان سوخت در کشتی‌ها «امکان­پذیر، در دسترس و کامل» است. سازندگان موتورها؛ مدل­های دوگانه سوز را در دسترس قرار داده‌­اند و به طرز چشمگیری مالکان کشتی­‌ها در سراسر دنیا به آن توجه نشان داده­‌اند و علاقمند به آن هستند.

لویدز لیست اعلام کرده است؛ در حالی‌که آمادگی جامعه کمتر از آمادگی فنّاوری برای متانول است، اما این مطالعه نشان می­‌دهد که این آمادگی در حال رشد است.

گزارش لویدز لیست اشاره می‌کند که دستورالعمل ایمن­‌سازی برای بانکرینگ ایمن این سوخت تهیه شده است و زمینه را برای الزامات ایمنی بین‌المللی در آینده فراهم کرده است. مقررات طبقه­‌بندی برای طراحی و بازسازی کشتی‌های جدید به منظور اطمینان از برآورده شدن الزامات ایمنی وجود دارد تا نیاز‌های ایمنی موجود برای کشتی‌های با سوخت متانول تأمین شود.

با این حال، چندین مانع برای توسعه متانول به عنوان سوخت آینده، به ویژه در زمینه قیمت‌گذاری، قابلیت در دسترس بودن و محاسبه کربن وجود دارد. این گزارش تأکید می‌کند که به دلیل تولید محدود متانول سبز و عدم در دسترس بودن ممکن است به یک مشکل اساسی برای حمل‌ونقل دریایی قلمداد شود و به مراتب کمبود تأمین باعث افزایش قیمت‌ها می‌شود. همچنین، عدم در دسترس بودن متانول ممکن است سبب ایجاد پرسش­هایی در این مورد شود که آیا متانول تولید شده عنوان گواهی سبز را به معنای تضمین گاز‌های گلخانه‌ای به عنوان بخشی از ارزیابی چرخه زندگی دریافت می‌­کند؟


نکته قابل تأمل در اینجا این است که؛ اکثر متانول‌هایی که در مقیاس بزرگ تولید می‌شوند، از گاز طبیعی استخراج می‌شوند و قابل تجدید نیستند. تراکم انرژی پایین نیز یکی از مسائلی است که درباره متانول نگران­ کننده است.

بر‌اساس گزارش لویدز، این مطالعه همچنین نشان می‌دهد که چگونه تراکم انرژی متانول در مقایسه با دیزل و روغن‌های سوخت فعلی نیز می‌تواند مانعی برای استفاده گسترده از آن به عنوان سوخت دریایی باشد. کشتی‌ها به دو و نیم برابر متانول سبز نسبت به سوخت نفتی برای مصارف خاص، نیاز خواهند داشت.

با این حال به گفته داگلاس رایت، مدیر خدمات مشاوره منطقه‌ای لویدز لیست در آسیا، زمان درخشش متانول به عنوان یک سوخت جایگزین در حمل‌ونقل دریایی مدت­هاست به پایان رسیده است.

اگرچه هیچ سوخت واحدی وجود ندارد که بتواند برای کاهش دی‌اکسیدکربن راه‌حل معجزه‌آسا باشد، اما در حال حاضر متانول پتانسیل تأثیرگذاری کلیدی را در آینده چند سوختی به عنوان بخشی از آرمان حمل‌ونقل دریایی برای کاهش دی‌اکسیدکربن دارد. در صورت توسعه تجاری تولید متانول سبز و آبی در مقیاس بزرگ، احتمالاً این سوخت توسط صنعت حمل‌ونقل دریایی به طور گسترده پذیرفته خواهد شد. با این حال، ما نشانه‌های مثبتی را در رشد فنّاوری و آمادگی جامعه برای استفاده از متانول مشاهده می‌کنیم.

گفتنی است؛ صنعت حمل‌­ونقل تجربه حمل­‌ونقل متانول به عنوان بار و استفاده از آن به عنوان سوخت را در دهه گذشته داراست.