برندگان نوبل اقتصاد چه کسانی هستند؟
۸ مسیر تجاری که تاریخ جهان را تغییر دادند (+عکس)
پیش بینی اقتصاد جهانی در سال ۲۰۲۵
رشد شرکتهای شورای همکاری خلیج فارس / سود خالص شرکتها به بیش از ۶۰ میلیارد دلار رسید
۱۰ مگاپروژه گرانِ حال حاضر جهان
۳۰درصد انرژی اروپا از باد و خورشید تامین می‌شود/ آیا اروپا میتواند به طور کامل از سوختهای فسیلی دست بکشد؟
انقلاب سبز در عربستان / کاشت ۱۳ میلیون نهال مانگرو در عربستان برای مقابله با بیابانزایی
رای اعتماد مجلس به کابینه پزشکیان/ همه وزیران پیشنهادی رای آوردند+اینفوگرافیک
هواپیما عامل اصلی گرمایش جهانی در عصر مدرن؟!
هند تا سال ۲۰۲۷ سومین اقتصاد بزرگ جهان می‌شود
شهرهای میزبان بازیهای المپیک چه هزینههایی متحمل می‌شوند؟
بزرگترین اقتصادهای جهان در سال ۲۰۲۴ کدام کشورها هستند؟
(ویدئو) پل معلق نیویورک بر اثر گرمای هوا قفل شد
۱۰ مکان ممنوعه جهان که نمیتوانید بروید!
آیا لانینا در راه ایران است؟
«مسعود پزشکیان» رئیسجمهور شد
اجازه دهید کشتی‌ها و بنادر فعالیت کنند تا تجارت در جریان باشد
در حالی‌که جهان با مشکل شیوع بیماری کووید-۱۹ درگیر است، صنعت حمل و نقل دریایی نقش مهمی در برطرف کردن نیازهای مردم ایفا می‌کند.
کد خبر: ۸۶۴۰۹
به گزارش گروه بین‌الملل مانا، فراخوانی به همه کشورها ارسال شده است که برای برقراری حمل و نقل دریایی، به کشتی‌های تجاری اجازه بدهند تا به تمامی بندرهای جهان دسترسی داشته و تغییر شیفت خدمه‌های کشتی نیز میسر شود.
طبق آمار منتشر شده توسط کنفرانس تجارت و توسعه سازمان ملل (UNCTAD: United Nations Conference on Trade and Development) حدود هشتاد درصد از حمل و نقل جهانی توسط بخش دریایی و کشتی‌های تجاری انجام می‌شود که غذا، انرژی، مواد خام، لوازم حیاتی پزشکی و همچنین کالا و اجزای تولیدی را که برای مشاغل و زندگی مدرن امروزی، ضروری است، جابه‌جا می‌کند.
در این شرایطی که جهان با بحران اپیدمی کرونا روبه‌روست نگه داشتن زنجیره‌های تأمین کالا و اجازۀ ادامۀ تجارت دریایی و حمل‌و‌نقل مرزی از هر چیزی مهم‌تر است و عبور کشتی‌های تجاری و جابه‌جایی خدمه‌های کشتیرانی باید با حداقل موانع انجام شود. همچنین، حمل‌و‌نقل زمینی نیز باید آسان و بدون مانع باشد، چراکه بسیاری از کشورها دسترسی به آب‌های آزاد ندارند و باید از طریق همسایگانی که مرزهای آبی دارند مواد غذایی، تجهیزات و کالای مورد نیاز را وارد کنند.
به معنای دیگر، حمل‌و‌نقل جهانی، اقتصاد جهان را به هم وابسته نگه می‌دارد و کشورها، بازارهای جهانی، تجارت و مردم را به یکدیگر متصل می‌کند.
حمل و نقل کالا تنها تجهیزات پزشکی نیست، بلکه از مواد اولیّه مانند ذغال سنگ و سنگ آهن، نفت، گاز تا کالاهای تولیدی، محصولات واسطه‌ای و نهایی را در‌بر می‌گیرد. این کالاها، از طریق دریا برای تأمین خواسته‌های بخش‌های صنعتی و تولیدی، نیازهای انرژی و نیازهای تجاری و مصرفی، از طریق دریا حمل می‌شوند.
همچنین در شرایط فعلی و وجود بحران بیماری، نیاز به تحرکات مرزی و واردات و صادرات کالاهای اساسی مانند غذا و تجهیزات پزشکی به طرز چشم‌گیری افزایش یافته است. محدودیت در تجارت و حمل‌و‌نقل مرزی ممکن است این کمک و پشتیبانی را مختل کرده و یا کاملاً قطع کند. این امر ممکن است مشاغل را تحت تأثیر قرار داده و تأثیرات منفی اجتماعی و اقتصادی بر کشورهای آسیب‌دیده بگذارد و در مواردی بازگشت‌های اقتصادی را هزینه‌بر کند.
از این‌رو، دولت‌ها باید به منظور به حداقل رساندن تأثیرات منفی شیوع کرونا، نه تنها حمل‌و‌نقل کالاهای اساسی، بلکه کلیۀ مواد مورد نیاز را تسهیل کنند.
برای اطمینان از دستیابی کالاهای حیاتی به مصرف‌کنندگان و تجهیزات پزشکی به بیمارستان‌ها در کشورهای مقصد، آژانس‌های مسئول باید با کشورها برای رساندن این کالاها به همان کشور و سایر نقاط جهان- چه ساحلی و چه محصور در خشکی- و همچنین به همه جمعیت کشورها همکاری کرده و هماهنگ باشند.
این موارد باید در دستور کار اجلاس فوق‌العاده رهبران G20 قرار گرفته و رهبران جهان باید از تماس‌های صنعت حمل‌و‌نقل برای ادامه تجارت دریایی با اجازه دسترسی مداوم به بنادر در سراسر جهان و تغییر سریع خدمه کشتی، استقبال کنند.
از دریانوردان و اپراتورهای بندر پشتیبانی کنید
با بروز بحران پیش‌آمده، دریانوردان بیش از گذشته در بنادر مختلف تحت کنترل و بررسی قرار گرفته‌اند. بسیاری از دولت‌ها مقررات محلی و داخلی وضع کرده و با اعمال محدودیت‌های سفر و قرنطینه، مانع دسترسی آزاد به دریانوردان شده‌اند. برخی از اپراتورها تغییر شیفت نیروهای کشتیرانی را به حالت تعلیق درآورده‌اند تا تعاملات اجتماعی‌شان کمتر شود. اما راهکار مناسب این است که در بندرگاه‌ها و کشتی‌ها پروتکل‌های بهداشتی به شدت رعایت شود، نیروی دریایی از مهم‌ترین و کلیدی‌ترین نیروها در شرایط فعلی به حساب بیاید و با خدمه کشتی مانند بخش هوایی و درمانی رفتار شود؛ به این معنا که همچون نیروی هوایی و نیروی امدادی، نیروی دریایی از انعطاف‌پذیری در مأموریت‌ها و دریافت خدمات، از جمله خدمات بهداشتی بهره‌مند باشند.
اگر نقش اصلی آن‌ها در ترانزیت کالا، تحت تأثیر شیوع ویروس قرار گیرد، آن‌گاه اپراتورهای کانتینری بندرگاه‌ها نیز باید برای مقابله با خطراتی که سیستم بهداشت، جامعه و اقتصاد را تهدید خواهد کرد، آماده باشند.
در حال حاضر نیروهای شاغل در بندرگاه با خطر ابتلا به کرونا روبه‌رو بوده و به نظر می‌رسد بسیاری از بنادر برای مقابله با این خطر آماده نیستند. در بسیاری از بنادر- همچون بنادر اروپا- محموله‌های آلوده به کرونا (یا مشکوک به آلودگی) و کالاهای اساسی و تجهیزات پزشکی هنوز بارگیری نشده و یا برای صادرات ارسال نشده‌اند.
بدون بنادر فعال، سیستم حمل‌و‌نقل کشتیرانی تعطیل شده و در نتیجه کالاهای مورد نیاز منتقل نمی‌شوند. بنابراین، باید از تمامی ظرفیت‌‌های فنّاوری و تجاری برای تسهیل حمل‌و‌نقل کالا استفاده شود و وقفه‌های ایجاد شده در تجارت دریایی به حداقل ممکن برسد، چراکه نباید اجازه دهیم مشکلات اقتصادی پیش روی ما پیچیده‌تر شوند.
ترجمه: مارال بیابان‌پیما
منبع:
