مدیرعامل هلدینگ تجاری شرکت دریابندرناوکیش در گفتگو با خبرنگار مانا گفت: اگر تسهیلات در داخل کشور بلندمدت و با نرخ کم سازماندهی نشود هیچ فعالیتی انجام نمی شود، در واقع امکان ساخت شناور در داخل کشور بدون پرداخت تسهیلات بانکی امکانپذیر نیست و از سوی دیگر قید و بندها را باید سامان داد تا بتوان نتیجه خوبی گرفت.
امیر بابایی افزود: کشتیرانی نباید خودش سوبسید دهد بلکه باید واحدی مابه التفاوت را محاسبه کند و به عنوان سوبسید به کشتی دار بدهد که آن هم سفارش ساخت بدهد. متأسفانه در حال حاضر سوبسید لازم به خرید خودرو می دهند اما به کشتی ساز نمی دهند.
وی تصریح کرد: متاسفانه در داخل کشور، تحقیقاتی صورت نگرفته که مشخص شود کشتی سازی ایران با چه ظرفیتی و با چه تعداد می تواند کار کند، تعمیرات در چه ابعادی انجام می شود و مشکلات چیست؟ آیا در بخش تعمیرات متخصص در تمام ابعاد وجود دارد، آیا می توانند در مدت زمان بندی، تعمیرات را انجام دهند. آیا شرکتهای خارجی با این تیمها هماهنگ هستند.
وی خاطر نشان کرد: بیشتر حرف است تا عمل، در عمل با تأخیر مواجه هستیم. دلیل آن هم سیاسی است. یعنی دست کشتی ساز نیست. به سیاست های کشور وابسته است.
وی با اشاره به محدودیت ها، مقررات , قید و بندها گفت: نباید بین کشتی سازها و کشتی دارها جبهه گیری کرد از دیدگاه کشتی دار باید به مسائل نگاه کرد، حرف آنها کاملاً منطقی است. کشتیرانی یک بنگاه اقتصادی است که باید به صورت اقتصادی اداره شود. سوبسید مابه التفاوت را دولت باید برای ایجاد اشتغال و پایداری کشتیرانی پرداخت کند.
وی با اشاره به ساخت 186 فروند شناور در صنایع دریایی وزارت دفاع برای بخش خصوصی از 20 سال گذشته تاکنون گفت: این شناورها که در داخل کشور تردد می کنند و در مقیاس کوچک و متوسط هستند و اگر چه ممکن است ساخت آن به جای دو سال، چهار سال به طول بینجامد، یا قیمت آن در زمان تحویل افزایش یافته باشد اما از آنجایی که با کمک تسهیلات بانکی این کشتی ها ساخته شده مقرون به صرفه است.
از ساخت بارج تا زیردریایی
وی در ادامه افزود: حدود 25 سال در بخش نظامی مسئولیت داشتم. از ساخت یک فروند بارج شروع کردیم و اکنون زیردریایی می سازیم. این در حالی است که مشخصات و تکنولوژی یک فروند زیردریایی با یک فروند نفتکش قابل مقایسه نیست. 10 برابر تکنولوژی یک شناور نفتکش و حتی LNG باید در زیردریایی رعایت شود حال به چه دلیل زیردریایی و ناوشکن در کشور ساخته می شود اما یک شناور عادی ساخته نمی شود؟! دلیل آن تفکر و برنامه ریزی است.
وی افزود: من به عنوان یک مسئول، 25 سال در یک پست فعالیت داشتم و مرحله به مرحله در این صنعت پیشرفت کردیم و اکنون که بازنشسته شده ام حدود 10 نفر جایگزین وجود دارد. اما چرا در بخش غیرنظامی این چنین نیست؟
بابایی اظهارداشت: سازمان بنادر و دریانوردی با تخصیص وجوه اداره شده به ساخت شناور کمک می کند در حقیقت کار وزارت صنایع و معادن ایران را انجام می دهد. حدود 54 فروند از 100 فروند شناوری که از طریق وجوه اداره شده ساخته شد، در آب های خلیج فارس حضور دارند. سؤال این است که چرا وزارت صنایع و معادن ایران وجوه اداره شده را ایجاد نکرد؟ به دلیل عدم سیاستهای درست و اجرای آن.
قانونی که اجرا نمی شود
مدیرعامل هلدینگ تجاری شرکت دریابندر ناوکیش یادآور شد: قانون حمایت از صنایع دریایی وجود دارد اما چه کسی ضامن آن است؟ هیچ وزارتخانه ای از آن حمایت نمی کند. در حقیقت مجلس قانونی را تصویب کرده است که به هیچ عنوان اجرا نمی شود. براساس قانون حمایت از صنایع دریایی قرار بود اگر کسی پروژه ای را در داخل کشور ساخت از 20 درصد سوبسید برخوردار باشد اما حتی به یک نفر هم سوبسید داده نشد. در حقیقت هیچ یک از مفاد این قانون اجرایی نشده است.
از طریق وجوه اداره شده ساخت یدک کش بومی شد
وی خاطر نشان کرد: اراده سازمان بنادر و دریانوردی در اختصاص وجوه اداره شده برای ساخت کشتی باعث شد ساخت یدک کش در کشور بومی شود. در حال حاضر در کارخانه های کشتی سازی بسیار ساده در خرمشهر بدنه و تجهیزات یدک کش نصب می شود. چرا این مسیر را نباید در سایزهای دیگر کشتی ادامه دهیم؟
بابایی تصریح کرد: در حال حاضر 300 شرکت در داخل قطعات ساخت شناور نظامی را طبق استانداردهای بین المللی می سازند. در داخل تولیدات صورت گرفته است اما قیمت این تولیدات بسیار بالا بوده است. این تولیدات باید گسترش پیدا کند و وارد بخش انبوه سازی شود.
وی با بیان اینکه بخش خصوصی توانایی سرمایه گذاری در این بخش را ندارد گفت: بخش دولتی باید در بخش تحقیقات سرمایه گذاری کند، تأسیسات زیربنایی را ایجاد کند و آن را در اختیار بخش خصوصی قرار دهد. دولت نباید کشتی سازی را اداره کند. بخش خصوصی توانایی سرمایه گذاری در زیرساختها را ندارد. وظیفه دولت ایجاد زیرساخت هاست.