به گزارش گروه بینالملل مانا به نقل از وبسایت مؤسسه بیمکو؛ «نیلز راسموسن» تحلیلگر ارشد کشتیرانی طی گزارشی به بررسی عدم ارتباط میان نرخ حملونقل کانتینری و قیمت کشتیهای دستِ دوم پرداخت و گفت: با توجه به رشد قیمت کشتیهای دستِ دوم، بهای ساخت کشتیهای کانتینری نوساز نسبت به سال گذشته ۴ درصد کاهش یافته است. بر این اساس، میانگین قیمت کشتیهای پنجساله دست دوم به ۸۰ درصد میانگین قیمت کشتیهای نوساز رسیده که بالاترین سطح نسبی از اواخر سال ۲۰۲۲ تاکنون به شمار میرود.
وی افزود: با نگاهی به آینده، کشتیهایی با ظرفیت کل ۲.۳ میلیون TEU قرار است در سالهای ۲۰۲۵ و ۲۰۲۶ تحویل داده شوند. پیش از در نظر گرفتن بازیافت کشتیهای قدیمیتر، این میزان معادل ۷.۲ درصد به ظرفیت ناوگان کانتینری اضافه خواهد کرد.
بر اساس این گزارش، میانگین قیمت هر کانتینر TEU در اواخر آگوست ۲۰۲۴ حدود ۹۷۶۱ دلار به ازای هر TEU بوده است. این رقم در ابتدای سال ۲۰۲۵ به ۱۰۷۵۸ دلار و در اواخر ماه آگوست به ۱۱۴۱۳ دلار برای هر TEU رسید. در این میان، کشتیهای فیدری کوچکتر از ۳۰۰۰ TEU با میانگین ۲۶ درصد افزایش قیمت نسبت به سال گذشته، بیشترین رشد قیمتی را تجربه کردهاند.
در ادامه گزارش بیمکو آمده است که نرخ حملونقل کانتینری برای صادرات از شانگهای در اواخر آگوست ۲۰۲۴ حدود ۵۱ درصد و از ابتدای سال ۲۰۲۵ حدود ۴۲ درصد کاهش یافته است. همچنین میانگین نرخ حملونقل برای صادرات چین بهطور مشابه ۴۱ درصد نسبت به سال گذشته و ۲۵ درصد از ابتدای سال جاری کاهش نشان میدهد.
اگرچه میانگین نرخهای جهانی حمل بار عملکرد بهتری داشتهاند، اما همچنان در سطح پایینی قرار دارند، زیرا حجم بازار نتوانسته با رشد ۸.۷ درصدی میانگین ناوگان از ابتدای سال همگام شود. در حالی که نرخهای حمل کالا از قیمت کشتیهای دستِ دوم پشتیبانی نکردهاند، نرخهای اجاره زمانی این نقش را ایفا کردهاند.
راسموسن تأکید کرد: مشابه قیمت کشتیهای پنجساله دستِ دوم کانتینری، نرخهای اجاره زمانی برای دورههای ۶ تا ۱۲ ماهه نیز نسبت به سال گذشته ۱۷ درصد افزایش یافته است.
علاوه بر این، طبق گزارش آلفالاینر، نرخها و قیمتها از یکدیگر جدا شدهاند، چراکه درصد ظرفیت کشتیهای بیکار در طول سال ۲۰۲۵ زیر یک درصد باقی مانده است.
به گفته راسموسن، در شرایط عادی انتظار میرود هم نرخ اجاره زمانی و هم قیمت کشتیهای دستِ دوم در نهایت کاهش یابند. با این حال، نرخها و قیمت کشتیهای فیدری کوچکتر از ۳۰۰۰ TEU ممکن است نسبتاً مقاوم باقی بمانند، زیرا کشتیهایی که قرار است پیش از پایان سال ۲۰۲۶ تحویل داده شوند، تنها ۲.۷ درصد به ظرفیت کل این بخش اضافه میکنند.