به گزارش گروه بینالملل مانا به نقل از Maritime-Executive؛ سئول که به توانمندی کشتیسازی خود تکیه دارد، قصد دارد در ازای کاهش تعرفههای آمریکا بر خودروها و سایر کالاهای کرهای، چندین میلیارد دلار در کارخانههای کشتیسازی این کشور سرمایهگذاری کند.
رشد اقتصادی کره جنوبی تا حد زیادی به صادرات خودروهای شاسیبلند و سایر محصولات به آمریکا وابسته است. خودروهای کرهای به دلیل قیمت رقابتی، سهم بالایی از بازار ایالات متحده دارند، اما تعرفههای جدید آمریکا میتواند این شرایط را تغییر دهد. همین موضوع انگیزه اصلی تصمیم مقامات کره جنوبی برای سرمایهگذاری در آمریکا شده است.
بر اساس توافقات اخیر، خودروسازان اروپایی و ژاپنی میتوانند با تعرفههای ۱۵ درصدی وارد بازار آمریکا شوند. در مقابل، اگر سئول نتواند توافق مشابهی با دولت ترامپ به دست آورد، خودروهای کرهای با تعرفه ۲۵ درصدی مواجه خواهند شد؛ یعنی ۱۰ درصد بیشتر از رقبای اروپایی و ژاپنی. به همین دلیل قانونگذاران کرهای به دنبال دستیابی به توافقی جدید هستند و راهکار مشابه اروپا و ژاپن یعنی سرمایهگذاری را برای جلب نظر واشنگتن برگزیدهاند.
بر اساس این گزارش، ژاپن برای تضمین توافق تجاری خود متعهد شده است در مجموع ۵۵۰ میلیارد دلار در صنایع استراتژیک ایالات متحده از جمله کشتیسازی سرمایهگذاری کند. اتحادیه اروپا نیز قول داده تا پایان دوره دوم ریاستجمهوری ترامپ، ۷۵۰ میلیارد دلار از انرژی آمریکا خریداری کند.
در چنین شرایطی، سئول برنامه دارد برای کاهش تعرفهها، سرمایهگذاری گستردهای در کشتیسازی آمریکا انجام دهد که ارزش آن بین ۲۰۰ تا ۴۰۰ میلیارد دلار برآورد میشود. این اقدام میتواند تحولی نسلی در صنعت کشتیسازی آمریکا ایجاد کند، نهتنها به دلیل حجم سرمایه، بلکه به دلیل انتقال فناوری پیشرفته از سوی کره جنوبی.
مقامهای کرهای همواره تأکید کردهاند که کره جنوبی بهترین شریک ممکن برای کشتیسازی است زیرا میتواند فناوریهای پیشرفته را به آمریکا منتقل کند.
یانگ جونگسئو، پژوهشگر مؤسسه تحقیقات اقتصادی خارج از کشور کره جنوبی، هشدار داد: «در صورت سرمایهگذاری کره، کمبود نیروی کار ماهر در آمریکا ممکن است مانع بهرهوری شود و دولت باید این موضوع را در مذاکرات مدنظر قرار دهد.»
با این حال، کارشناسان تأکید میکنند که ارقام اعلامشده از سوی سئول ممکن است در آینده با توجه به غیرالزامآور بودن تعهدات مشابه ژاپن و اتحادیه اروپا مورد بازنگری قرار گیرد. ژاپن وعده ۵۵۰ میلیارد دلاری خود را شفاهی اعلام کرده و اتحادیه اروپا نیز اذعان دارد که وعده ۶۰۰ میلیارد دلاری سرمایهگذاریاش صرفاً به تصمیمات بخش خصوصی وابسته است. همچنین تعهد خرید سالانه ۲۵۰ میلیارد دلار انرژی از آمریکا نیز نیازمند بررسی بیشتر است، زیرا این رقم از کل صادرات نفت و گاز طبیعی مایع ایالات متحده بیشتر است.
وارن پترسون، رئیس استراتژی کالا در بانک ING، در این باره گفت: «تعهدات انرژی اتحادیه اروپا عدد بزرگی است اما واقعبینانه نیست، زیرا باید تمام تجارت انرژی اروپا تغییر مسیر دهد که عملاً امکانپذیر نیست.»