رقابت کریدور‌های حمل‌ونقلی در اطراف کشور شدت فزاینده‌ای یافته است تا حدی که می‌شود آن را نوعی «نبرد کریدوری» تعریف کرد چرا‌که توفیق هرکدام از این کریدور‌ها به معنای حذف یا ابتر ماندن دیگری است. در این میان کریدور‌های ایرانی علی‌رغم برتری جغرافیایی واضح و بی‌چون و چرا، به سبب فقدان زیرساخت‌های سخت‌افزاری و نرم‌افزاری مناسب و فشار‌های سیاسی از سوی غرب در حال از دست دادن برتری خود نسبت به دیگر کریدور‌ها هستند. کشور‌های رقیب از عراق گرفته تا ترکیه و پاکستان و... با جذب سرمایه‌گذاری‌های هنگفت خارجی سعی بر این دارند که سهم هرچه بیشتری از کیک ترانزیتی منطقه را کسب کنند و دیگران را تا حد امکان ناکام بگذارند. در این فضای دشوار اکنون سؤال این است که برای نجات کریدور‌های ایرانی چه باید کرد و در این میان نقش بندر چابهار به‌عنوان نقطه قوت کریدور‌های کشور به نسبت دیگر کشور‌ها چیست؟ این‌ها مسائلی است که با علیرضا چشم‌جهان یکی از کارشناسان خبره و شناخته شده حوزه حمل‌ونقل ایران مطرح کرده ایم که ماحصل آن را در ذیل می‌خوانید.

علیرضا چشم جهان در حاشیه همایش بین المللی اقتصاد دریامحور ایران در گفتگو با خبرنگار مانا گفت: کلیه ظرفیت های ناوگان کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران برای ترانزیت و ترانشیپ در حال استفاده است. وی با بیان اینکه توسعه سواحل مکران جزو تاکیدات مقام معظم رهبری است، اظهار داشت: تأمین تجهیزات برای سرعت دهی تخلیه و بارگیری و پذیرش کشتی‌های بزرگ در چابهار بسیار مهم است.