ویروس کرونا و اختلال در صنعت کشتیرانی

در‌حالی‌که کارخانه‌ها تولیدات را از سر گرفته‌اند، اما بارگیری و حمل و نقل در بندرگاه‌های کشتیرانی، به دلیل قرنطینه و انسداد جاده‌ای متوقف شده است.

به گزارش مانا به نقل از نیویورک تایمز، برخی از اسکله‌های چین، به انبوه کانتینرها و یا محموله‌های سنگ‌آهن مسدود شده و از‌آنجایی‌که ماشین باربری برای حمل این کالاها وجود ندارد این کالاها در اسکله انبار می‌شوند. در همین حال، به دلیل عدم ارسال محموله‌ها، کارخانه‌ها با کمبود مواد اولیّه برای تولید روبه‌رو هستند. درحالی‌که، پکن تلاش می‌کند تا اقتصاد نیمه‌فلج را به نوعی احیا کند، اما با مانع مهمی رو‌به‌روست که همان صنعت آسیب‌دیدۀ لجستیکی کشور محسوب می‌شود.

اگرچه چین بزرگ‌ترین و جدیدترین فرودگاه‌ها و بندرگاه‌ها در جهان را دارد، اما حمل‌ونقل برون‌مرزی و استفاده از آن‌ها به دلیل انسداد جاده‌ها، قرنطینه‌ و تعطیلی کارخانه‌ها بسیار دشوار است. براساس گزارش آلفا‌لاینر، در مقایسه با دوران بحران اقتصادی، امروزه به دلیل شیوع کرونا و سیاست‌های قرنطینه، کانتینرهای بسیاری در بندرگاه‌ها انباشت شده و تناژ کشتی‌های بارگیری از زمان آغاز بحران روند نزولی داشته است. به گفتۀ «تیم هاکسلی»، مدیر اجرایی حمل و نقل ماندارین (یک خط حمل بار حمل و نقل مستقر در هنگ کنگ)، «نرخ چارتر روزانه تانکرها و کشتی‌های باری از اوایل ژانویه تاکنون بیش از هفتاد درصد سقوط کرده است و کارکنان بخش حمل و نقل دریایی و بخش مسافرتی گفته‌اند که در برخی از بندرگاه‌ها و دفاتر گمرکی به صورت نیمه فعال مشغول به کار هستند».

اما، دولت چین در چند روز گذشته اعلام کرده که برای فعالیت مجدد ناوگان حمل و نقل این کشور اقدامات مختلفی را آغاز کرده است؛ باوجود این مشخص نیست بازگشت به توان اقتصادی و حجم فعالیت‌های سابق چقدر زمان می‌برد. طی هفته‌های گذشته، استان جیانگ‌شی و شهر چونگ‌کینگ اعلام کرده‌اند که قرنطینه برون‌شهری را لغو خواهند کرد. شهر شانگهای نیز از تصمیم خود مبنی بر اجازه عبور کامیون‌ها، سرنشینان اتوبوس و سواری در صورت کنترل سلامت و تست‌های اولیه بیماری خبر داد. این اقدامات در‌حالی آغاز می‌شود که در بسیاری از کارخانه‌های چینی محصولات تولیدشدۀ زیادی در انبارها وجود دارد که هیچگاه بارگیری نشدند و به دلیل همزمانی با آغاز سال نوی چینی و تعطیلات همگانی و پس از آن تعطیلی کسب و کار به دلیل شیوع بیماری، این محصولات هرگز به دست مصرف کنندگان نرسیدند. همچنین، ممکن است کارخانه‌ها تولیدات را با نوعی ورشکستگی آغاز کنند، محصولات انبار‌شده روزهای زیادی منتظر کامیون‌های بارگیری باشند و کشتیرانی بسیاری از خطوط حمل و نقل دریایی را مسدود کرده و بارگیری‌ها را لغو کند. در واقع این لغو خطوط دریایی به این دلیل خواهد بود که ممکن است به دلیل عدم ارسال محصولات از کارخانه‌ها به بندرگاه‌ها کالایی برای حمل وجود نداشته باشد و از این رو فعالیت خطوط کارگو بی‌فایده خواهد بود.

در همین حال، «برایان وو»، رئیس انجمن حمل و نقل و تدارکات هوایی هنگ کنگ گفت: «پس از بازگشایی کارخانه‌ها، انباشت محصولات تولیدی وجود خواهد داشت، اما مشکل در وجود ظرفیت‌های حمل و نقلی خواهد بود. در واقع جرثقیل‌های کانتینربر به تعداد مورد نیاز در بندرگاه‌های چین وجود دارند، اما آنچه بارگیری را دشوار می‌کند کمبود کامیون‌هاست که در هنگام تخلیه بار توزیع کالاها را دشوار می‌کند. آقای "وو" همچنین افزود: «ما هیچ وضعیت غیرطبیعی در بندرگاه‌ها مشاهده نمی‌کنیم و بنادر با تمامی ظرفیت‌های انسانی و غیر‌انسانی مشغول به کار خواهند بود».

طبق اظهارات گروه «ای‌پی مولر-مِرسک»، یا مرسک لاین (شرکت خوشه‌ای دانمارکی، که بزرگ‌ترین مجموعه کشتیرانی جهان نامیده می‌شود) چین حدود سه‌ پنجم از ظرفیت حمل و نقل خود را فعال خواهد کرد و اکنون بندرگاه‌های شانگهای، نینگبو و زینگانگ، مملو از موادِغذایی همچون سبزیجات وارداتی، میوه و گوشت یخ‌زده شده‌اند. براساس این اظهارات، برای جلوگیری از خراب شدن مواد غذایی، تا زمانی‌که کامیون‌های باربری آماده شوند، به ازای هر کانتینر هزار دلار هزینه برق پرداخت می‌شود.

اختلال در صنعت کشتیرانی آمریکا

به نظر می‌رسد مهم‌ترین اختلال مربوط به بخش بارگیری محصولات، دریافت و ارسال آن‌ها می‌شود که بروز وقفه در صنعت حمل و نقل دریایی در چین در سراسر اقیانوس آرام و همچنین در آمریکا نیز تأثیر گذاشته است.

به گزارش مرکز پانجیوا، (واحد تحقیقاتی مرکز انتشارات، آموزش و اطلاع‌رسانی مک‌گرا-هیل: S&P Global Market) که در زمینۀ جمع‌آوری آمار تجاری فعالیت می‌کند، حجم کانتینرها در بنادر آمریکا ۲.۷ درصد کاهش یافته است و انتظار می‌رود ادامۀ بحران این نرخ را بیش از این کاهش دهد. «کری دیوس»، از مقامات رسمی اداره بنادر آمریکا گفت: «تأثیرات کلی اقتصادی در چنین شرایطی معمولا حدود ده‌ها بیلیون دلار تخمین زده می‌شود. این در حالیست که به دلیل شیوع بیماری کرونا حجم محموله‌ها در بنادر ایالت متحده امریکا طی یک‌سال گذشته بیست درصد کاهش پیدا کرده است».

براساس اظهارات «ژنه سروکا» مدیرعامل بندر لس‌آنجلس، بالاترین حجم بارگیری در تمام بخش نیمکرۀ غربی مربوط به بندر لس‌آنجلس بود، اما انتظار می‌رود در سه ماه اول سال بیشترین کاهش را حجم از زمان بحران مالی داشته باشد. به گفته وی، این بندرگاه از ۱۱ فوریه تا یکم آوریل حدود چهل سفر دریایی را لغو کرد که از آغاز سال نوی چینی کاهش ۲۵ درصدی را تجربه کرده است. پیش‌بینی می‌شود که ادامه وضعیت کنونی باعث خواهد شد تا ظرفیت کشتیرانی این بندرگاه در مقایسه با سال گذشته ۱۵ درصد کاهش یابد. چنانچه با بهبود شرایط، واردات از چین آغاز شود، اما خسارت‌های لغو محموله‌های ارسالی و وارداتی جبران نخواهد شد. به گفته وی، «زمانی که کشتی به حرکت در می‌آید یا خسارت می‌بیند باز‌نمی‌گرد». خطوط کشتیرانی همچنین برای جایگزینی خدمۀ کشتی پس از سفرهای طولانی با مشکلاتی روبه‌رو هستند. حدود یک‌هفتم از ملوانان در کشتی‌های تجاری جهان گذرنامه‌های چینی دارند و براساس اظهارات نگران کننده «آرتور بورینگ»، مشاور کشتیرانی هنگ کنگ «کابوس است که مردم را از یک قسمت جهان به قسمت دیگر آن بیاوریم تا سوار بر کشتی‌ها شوند».

ویروس کرونا و اختلال در حمل و نقل هوایی

ویروس کرونا تنها صنعت کشتیرانی را تحت تأثیر قرار نداد بلکه ناوگان هوایی کارگو نیز به طور گسترده و متفاوتی دستخوش تغییراتی شد. با لغو شمار زیادی از پروازهای داخلی و خارجی چین، استفاده از کارگوهای هوایی به جای حمل‌ و نقل دریایی بسیار دشوار بود زیرا به دلیل لغو پروازها ظرفیت بارگیری بسیار محدود، زمان‌بر و پرهزینه بود.

مترجم: مارال بیابان‌پیما

منبع: https://www.nytimes.com/