به گزارش گروه بین الملل مانا، بر اساس ارزیابیهای کارشناسان دریایی کاهش گوگرد از ۳.۵ درصد به نیم درصد برای استفاده کشتیها از ابتدای سال آینده میلادی هزینۀ زیادی را بر صاحبان خطوط کشتیها تحمیل خواهد کرد به گونهای که برخی از صاحبان خطوط کشتیرانی اعلام میکنند از سال ۲۰۱۶ تا به حال که سازمان بینالمللی دریانوردی مقررات سختی را برای اول ژانویه سال ۲۰۲۰ پیش بینی کرده با چنین چالشهایی برخورد نکرده بودند.
به گفته "Anish Wankhede" کارشناس ارشد دریایی تأمین سوخت کم سولفور، نصب اسکرابر و یا استفاده از گازهای طبیعی مایع LNG، متانول و ... هزینۀ زیادی را دربر خواهد داشت به گونهای که برآورد میشود نصب هر اسکرابر میتواند بین ۶ تا ۱۲ میلیون دلار در شرایط فعلی برای هر کشتی هزینه داشته باشد.
بدین ترتیب برای خط کشتیرانی که ۲۵۰ فروند کشتی دارد این هزینه بین یک تا ۵.۵ میلیارد دلار خواهد بود. از سوی دیگر استفاده از سوخت LNG نیز بسیار پر هزینه است چرا که باید مالک کشتی موتور و تجهیزات مربوط به آن را به منظور مصرف LNG اصلاح کند که آن هم هزینۀ مضاعفی را بین ۲۰ تا ۳۰ میلیون دلار برای هرکشتی تحمیل خواهد کرد.
سرمایهگذاری که به منظور آموزش دریانوردان و اجرای دقیق قانون IMO پیشبینی شده نیز چالش پرهزینه دیگری است که صاحبان کشتیها با آن مواجهند. همچنین تأمین روغن موتور مطابق با سوخت کم سولفور و نصب تجهیزات مربوط به آن نیز در کشتیها هزینۀ مجدد دیگری دربر خواهد داشت.
بدین ترتیب اگرچه اجرای این قانون تأثیر مثبتی در محیط زیست خواهد گذاشت، اما افزایش هزینه حمل و نقل و جابهجایی کالا در نهایت به زیان مصرف کننده خواهد شد.