به گزارش گروه بین الملل مانا Kim Fejfer با بیان اینکه نیاز برای تغییر در سال های اخیر بیشتر مورد توجه قرار گرفته است اظهار داشت:تغییرات در کشتیرانی نه تنها مستلزم سرمایه گذاری و کارآمدی فزاینده در سطح بندری است، بلکه تطبیق یافتن با شرایط جدید مانند افزایش سایز کشتی ها، نوسانات تجاری و تقاضا برای پایین ترین هزینه ممکن را نیز می طلبد.
تجارت جهانی دستخوش تغییرانی شده است، در حالی که تا قبل از سال 2008 شاهد رشد 10-12 درصدی در بخش تجارت جهانی بودیم اما در حال حاضر این میزان به 2-3 درصد نزول یافته است.مسائلی مانند قیمت پایین نفت، ناامنی جغرافیایی، رکود اقتصادی،اقتصاد کند اروپا و رشد ناملموس و ناامید کننده تجارت جهانی، اعتماد به اقتصاد جهانی را متاثر ساخته است اما آنچه باید مد نظر قرار گیرد این است که بخش کشتیرانی نیز از این قاعده مستثنی نبوده و تحولات اخیر بر این صنعت نیز سایه افکنده است.
وی در ادامه با بیان اینکه تغییرات رخ داده در بخش جهانی، صنعت بندری را متحمل رویارویی باسه تغییر مهم کرده است خاطر نشان ساخت: با ورود کشتی های بزرگ به خطوط تجاری، همه بنادر مستلزم به مدیریت این گونه کشتی ها شده اند، یک پارچه سازی صنعت کشتیرانی ایجاد تغییراتی در ساختار کشتیرانی های عضو این ائتلاف جدید را به دنبال خواهد داشت و به دلیل تحت فشار بودن بیش از اندازه، خطوط کشتیرانی از اپراتورهای ترمینالی کارآمدی بهتر و قیمت پایین تر را طلب می کنند.
مدیرعامل ترمینال های APM ادامه داد: ما شاهد سه روند جدید در فعالیت هایمان هستیم. اولا در گذشته ،کشتی هایی با ظرفیت 13 هزارTEU را مدیریت می کردیم اما اکنون، کشتی ها با ظرفیت پنجاه درصد بیشتر و در آینده نزدیک کشتی هایی با ظرفیت 20 هزار TEU در بنادر مدیریت خواهند شد.
وی ادامه داد: چنانچه این اتفاق نیافتد، تجارت به سراغ جای دیگری می رود چرا که او همیشه به دنبال کارآمدترین و بهینه ترین است.دوما در گذشته قیمت پایین اهمیت داشت، اما در حال حاضر پایین ترین قیمت، برنده میدان خواهد بود ودر آخر پیش از این نیاز جدی به سرعت بالا وانعطاف پذیری احساس می شد ،اما امروزه،اپراتورها بر ثبات و پایداری متمرکز هستند.
کشتی های بزرگتر به دنبال سرمایه گذاری بیشتر در بنادر هستند تا بتوانند با نیازهای متغیر مشتریان خود را هماهنگ کنند.در یک دهه گذشته،یک ترمینال بزرگ با اسکله ای با مساحت 900 متر توان مدیریت و قابلیت پهلو دهی همزمان به سه فروند کشتی یا تعداد بیشتری را در اختیار داشت ،اما اکنون، همان ترمینال ، با وجود کشتی هایی به طول 400 متر، فقط امکان پهلوگیری همزمان دو کشتی بزرگ را فراهم می کند و این بر انعطاف پذیری پایین ترمینال ها به طور چشم گیری دلالت دارد. در حال حاضر، نیاز مبرم برای فضای بیشتر یاردها ،گیت های بزرگتر، وجود دارد.البته این تغییرات هزینه های اضافی برای اپراتور ترمینال به بار خواهد آورد که خطوط کشتیرانی تمایلی به پرداخت این هزینه ها از خود نشان نمی دهند.
Kim Fejfer یادآوری شد: در محیط رقابتی امروزی، نیاز به هم راستا بودن و تطبیق بیشتر با استانداردهای بین المللی،به کارگیری تکنولوژی مدرن تر در ترمینال هایمان،انعطاف پذیری بیشتر با مشتریان ،برای رسیدن به سطح جدیدی از کارآمدی دراین صنعت بیش از گذشته احساس می شود.
وی تاکید کرد: از لحاظ سطح بندری، اگر اپراتورهای بندری بخواهند در کارآمدی خطوط کشتیرانی سهیم باشند باید عقلایی گرایی، یکپارچه سازی و تقسیم بندی برای خدمات رسانی به کشتی های کوچک و بزرگ را مد نظر خود قراردهند البته سرمایه گذاری بیشتر در بخش زیرساختارهای بندری درراستای نیل به اهداف ، نقش پررنگ تری را ایفا می کند. اما از سوی دیگر در سطح جهانی، کشتی ها در تلاش برای دستیابی به کارآمدی شبکه و بهره گیری از این شبکه ها به عنوان دروازه های بزرگتر صادرات و واردات و ترمینال های هاب اصلی تر هستند.
Kim Fejfer در پایان گفت: بنادر موفق خدماتی از جمله موقعیت های استراتژیکی ، قابلیت دستیابی دریانوردی ایده آل و آب عمیق را ارائه می دهند.اما میزان انعطاف پذیری نسبت به تغییرات جدید در صنعت کشتیرانی برندگان و بازندگان نهایی را مشخص خواهد ساخت.