
به گزارش گروه بینالمللی مانا؛ وبسایت کانتینر نیوز در گزارشی به بررسی تحلیل مؤسسه Xeneta در این خصوص پرداخته و یادآور شده است که این اقدام بهطور بالقوه پیامدهای بزرگی برای تجارت جهانی کانتینر دارد. با این حال، تحلیلگران هشدار میدهند که بازگشت سریع و گسترده به این منطقه به تضمینهای اضافی امنیتی بستگی دارد.
پیتر سند، تحلیلگر ارشد مؤسسه Xeneta، اظهار داشت: جزئیات موجود ناقص است و ایمنی خدمه، کشتیها و محمولهها را نمیتوان صرفاً بر اساس اظهارات شبهنظامیان حوثی تعیین کرد. در این راستا، شرکتهای حملونقل و شاید مهمتر از آن، شرکتهای بیمه نیز به اطمینان بسیار بیشتری نیاز دارند.
وی افزود: شرکتهای حملونقل مختلف تحمل ریسک متفاوتی دارند و تاکنون شاهد آزمایشهای متناوب برخی از آنها بودهایم؛ بهگونهای که شرکتهای وابسته به خط کشتیرانی فرانسه در ماه نوامبر از این منطقه عبور کردند. اما بهطور کلی، تعداد کشتیهای کانتینری عبوری از کانال سوئز در طول سال ۲۰۲۵ روندی نزولی داشته است.
او همچنین توضیح داد: اگر ریسک کمتری احساس شود، ممکن است ترانزیتها افزایش یابد؛ اما بعید است شاهد بازگشت سریع و گسترده به دریای سرخ مانند سال ۲۰۲۳ باشیم.
از سوی دیگر، کاهش مسیرهای طولانیتر دریانوردی از اطراف دماغه امید نیک در آفریقا به دریای سرخ – که پیشتر بهدلیل تهدید حملات شبهنظامیان حوثی یمن ایجاد شده بود – سبب میشود حدود ۲ میلیون TEU (واحد معادل ۲۰ فوت) از ظرفیت حملونقل کانتینری جهانی دوباره جذب شود و در نتیجه تقاضا برای حمل در ناوگان کانتینری افزایش یابد.
بنابراین، بازگشت گسترده به دریای سرخ بهطور بالقوه موجب کاهش شدید نرخهای حملونقل خواهد شد؛ مگر آنکه شرکتهای حملونقل اقدامات جدی نظیر توقف کشتیها، اوراق کردن شناورها، کاهش سرعت دریانوردی و انجام سفرهای دریایی بدون بار را در دستور کار قرار دهند.
به گفته سند، میانگین نرخهای حمل لحظهای از خاور دور به شمال اروپا، مدیترانه و ساحل شرقی ایالات متحده – سه مسیر تجاری که معمولاً از دریای سرخ عبور میکنند – از ابتدای سال ۲۰۲۵ بیش از ۵۰ درصد کاهش یافته است. در نتیجه، بازگشت گسترده کشتیهای کانتینری به دریای سرخ، بازار جهانی را با ظرفیت مازاد روبهرو میکند و باعث میشود نرخهای حملونقل در سطح جهان، نهتنها در مسیرهای تحت تأثیر تغییر مسیرها بلکه در دیگر مسیرها نیز، پایینتر بیاید.
سند در پایان تأکید کرد: شرکتهای حملونقل در حال حاضر به سمت قلمرو ضرردهی پیش میروند و انتظار میرود نرخهای حملونقل در سال ۲۰۲۶ در سطح جهانی، حتی بدون هیچ تغییری در وضعیت دریای سرخ، تا ۲۵ درصد کاهش یابد. ازاینرو، شرکتهای حملونقل باید برنامههای احتمالی خود را آماده کنند، زیرا بازگشت گسترده کشتیها میتواند اختلال شدید در زنجیرههای تأمین جهانی اقیانوسی ایجاد کند؛ بهویژه با ازسرگیری خدمات ترانزیت از کانال سوئز.
هنوز پرسشهای زیادی وجود دارد که باید به آنها پاسخ داده شود، اما تأثیر بازگشت در مقیاس بزرگ برای شرکتهای حملونقل و باربری بسیار تکاندهنده خواهد بود.