سید علی حسینی فعال صنعت لجستیک و حملونقل و نایب رئیس سابق کمیسیون حملونقل و لجستیک اتاق ایران در گفتوگو با مانا درباره توسعه بنادر ایران برای تحقق سیاستهای توسعه دریا محور بیان کرد: اگر سازمان بنادر و حوزه سرمایهگذاری ما یک مقداری بتوانند تسهیلاتی را فراهم کنند و مشکلات و موانع اداری و آییننامههای غیر ضروری را کم کنند؛ جا برای سرمایهگذاری در بنادر ما وجود دارد.
وی افزود: من فکر میکنم بنادر ما هنوز هم امکاناتی را نیاز دارند که باید با سرمایهگذاری بخش خصوصی یا سرمایهگذاران خارجی تأمین شوند. حتی ما میتوانیم از سرمایهگذاران کشورهایی که اصطلاحاً «محاصره در خاک» هستند و به دریا راه ندارند، استفاده کنیم. این فعال صنعت لجستیک در تشریح نظر خود توضیح داد: کشورهای محاصره در خاک مثل افغانستان، ترکمنستان، تاجیکستان، قزاقستان، قرقیزستان، ارمنستان و آذربایجان هستند که به دریای آزاد راه ندارند. حتی روسیه علیرغم اینکه به دریای آزاد راه دارد، ولی یکی از بهترین مسیرهایی که میتواند از آن استفاده کند، خلیج فارس و دریای عمان است.
وی ادامه داد: من فکر میکنم که ما باید شرایطی را فراهم آوریم و با امکاناتی که بهوجود میآوریم، زمینه سرمایهگذاری برای این کشورها یا سرمایهگذارانی که از این کشورها میآیند را فراهم کنیم. چنین اقدامی به ترانزیت خارجی ما کمک شایانی خواهد کرد.
عقب ماندگی در بنادر ایران
نایب رئیس سابق کمیسیون حملونقل و لجستیک اتاق ایران درباره شرایط بنادر کشور بیان کرد: کلاً بنادر همیشه باید رو به توسعه باشند، یعنی دستگاهها، ماشین آلات و مسایل سخت افزاری را باید به روز کنند. بنادر ما از این جهت یک مقدار زیادی عقب ماندهاند.
وی افزود: این عقب ماندگی یک مقداری به دلیل شرایط اقتصادی و بخشی هم به خاطر مسایل تحریمی است. ما باید بنادر خود را تجهیز کنیم و امکانات بهروزتری وارد آنها کنیم. در مورد بحث نرم افزاری به نظر میآید با توجه به آمدن هوش مصنوعی و ماشینهای خودران که نمونهاش را در بعضی از بنادر دنیا میبینیم، فکر میکنم ورود این فنّاوری به بنادر ما نه تنها یک چیز ضروری است بلکه امری حیاتی به شمار میرود. روز به روز بنادر ما باید نسبت به این مسئله آگاهی بیشتری داشته باشند و روی آن سرمایهگذاری کنند.
حسینی درباره شرایط نیروی انسانی شاغل در بنادر توضیح داد: باید در بحث نیروی انسانی که در بنادر اشتغال دارند، یک بازنگری اساسی شود تا نیروی انسانی ماهر و کارآمد در بخش بنادر داشته باشیم.
وی افزود: خود بنادر با مدلهای مختلف حملونقل باید تجهیز شوند، به راه آهن وصل شوند و اگر فرودگاهی در نزدیکشان است، میتوانند از طریق فرودگاه، بحث لجستیک و زنجیرۀ تأمین را انجام دهند.
کمبود انبارهای سرپوشیده
این فعال صنعت لجستیک گفت: یکی از مشکلاتی که در بندر شهید رجایی داریم، بحث کمبود انبارهای سرپوشیده و هانگار است. خیلی وقتها کانتینرها مدت زیادی در محوطه میمانند و علیرغم اینکه صاحبان کالاها میگویند کانتینرها را در محوطههای انباری سرپوشیده تخلیه کنید، این اتفاق رخ نمیدهد.
وی ادامه میدهد: هزینههای نگهداری از کانتینرها بالاست و اگر هم عملاً بخواهند کانتینرها را تخلیه کنند، امکاناتی برای نگهداری وجود ندارد. به خصوص بندر شهید رجایی که بندر اصلی کانتینری ما هست، این مسئله خیلی نمود دارد.
حسینی افزود: در این بندر صاحبان کالا هزینههای زیادی برای دموراژ کانتینر پرداخت میکنند، در حالی که میتوان برای کالاهایی که مشکلی وجود ندارد، کانتینرها را در انبارهای سرپوشیده نگهداری کرد و بارگیری بعد از اینکه کارهای گمرکی انجام شد، پیگیری شود تا هزینههای دموراژ کشتیها را کم کنیم.
وی اضافه کرد: اینها مسایلی است که در بنادر به روز دنیا وجود دارد و فکر میکنم که این مسئله خیلی زودتر باید اتفاق میافتاد.
به گفته نایب رئیس سابق کمیسیون حملونقل و لجستیک اتاق ایران، بحث ترافیک داخل بنادر مهم است. ترافیک داخل بنادر یکی از معضلاتی است که فعالان اقتصادی با آن درگیر هستند.
وی افزود: بندر شهید رجایی و امام خمینی (ره) بنادر شلوغ و پرتراکم ما هستند. به نظر میآید بحث ورود و خروج کامیونها و ترافیک داخل بندر باید ساماندهی شود و تمرکز سازمان بنادر روی این موضوعات باید بیشتر شود.
حسینی تأکید کرد: روی توسعه خود عرصه بندر هم باید فضای بیشتری برای آینده بنادر در نظر داشته باشیم.