درس‌هایی که صنعت کشتیرانی باید از حادثه پل بالتیمور بیاموزد
زمانی که خبر تلخ حادثه بالتیمور منتشر شد تجزیه و تحلیل درباره تأثیرات این حادثه در صنعت کشتیرانی و پیامد‌های آن از یک سو و درس‌هایی که باید صنعت کشتیرانی از آن بیاموزد از سوی دیگر توجه مسئولان بندری و مدیران صنعت کشتیرانی به خود مشغول کرد. شاید همه دست‌اندرکاران دنبال مقصر بگردند، اما این حادثه باعث شده مقامات بندری در سراسر جهان نگران پل‌هایی باشند که ممکن است توسط کشتی‌ها ویران شود و علاوه بر خسارت جانی، خسارت مالی برجای گذارد. حالا دیگر جامعۀ دریایی به خوبی متوجه شده برای کشتی‌های بزرگ باید پل‌های بزرگ ساخت و پل‌های قدیمی دیگر جواب نمی‌دهد.
بدین جهت اولین درسی که صنعت کشتیرانی باید از این حادثه بیاموزد آن است که اگر مانعی در کانال حمل‌و‌نقل ایجاد می‌کنید یا قرار است پلی بر روی رودخانه یا دریا ساخته شود متوجه باشید دیر یا زود ممکن است کشتی‌های غول‌پیکری که روز به روز بر تعداد آن‌ها افزوده می‌شود با آن برخورد کنند؟
کد خبر: ۹۸۶۹۰
اختصاصی مانا - فاجعه بالتیمور به مدیران بندری و صنعت کشتیرانی یاد‌آوری می‌کند باید خطرات زیرساختی پل‌ها و معابر ورودی کشتی‌ها که از حدود نیم قرن پیش تا کنون مورد استفاده قرار گرفته، بازنگری شود.
زیرا زمانی که پُلی بر روی یک دریا ساخته شده شاید کشتی‌ها مانند اکنون بزرگ نبودند و اندازه آن‌ها به گونه‌ای بود که می‌توانستند از زیر پل به راحتی عبور کنند، اما امروزه کشتی‌های بزرگ دیگر نمی‌توانند از چنین پل‌هایی عبور کنند و در صورت عبور فاجعه بالتیمور تکرار می‌شود.
جعبه سیاه کشتی DALI که پل بالتیمور را ویران کرد حتی قبل از بازگشایی به ما می‌گوید کشتی‌هایی که در سال‌های ۱۹۷۴ به بعد وجود داشتند در مقایسه با کشتی‌های امروزی بسیار کوچک بودند و این قبیل کشتی‌ها با یک لایروبی کانال می‌توانستند از زیر پل‌ها عبور کنند، اما امروزه ترمینال‌های کانتینری شاهد پهلوگیری کشتی‌های غول‌پیکر کانتینری هستند که دیگر جایی برای عبور از پل‌های بالتیمور برای آن‌ها وجود ندارد به همین جهت باید صنعت کشتیرانی با این حادثه به خود آمده و در ساخت پل‌ها برای عبور کشتی‌ها در اعماق دریا عملیات بهینه‌سازی را به گونه‌ای رعایت کند که کشتی‌ها قدرت مانور داشته باشند؛ بدین ترتیب هیچ استدلالی وجود ندارد که کشتی‌های بزرگ بتوانند از زیر پل‌های ساخته شده قدیمی عبور کنند.
مقصر چه کسی است؟
نکته‌ای که باید در این حادثه به آن توجه کرد آن است که نه مسئولان پل بالتیمور و نه صاحبان کشتی حادثه‌دیده مسئولیت این رویداد را نمی‌پذیرند. در واقع هرکدام مشکلات را به گردن دیگری می‌اندازند. مثلاً می‌گویند آب و هوا نامطلوب بوده، سرعت کشتی بالا بوده، یدک کشتی به اندازه کافی موجود نبوده و یا نظارت کارشناسان بندری کمتر بوده است؛ اما کسی پاسخگو نیست.
البته این‌ها تمام علل وقوع حادثه نیستند بلکه این حادثه ریشه در خطای انسانی دار؛ موردی که کمتر در نقد‌ها مورد توجه قرار می‌گیرند. به هرحال باید در این حادثه پاز‌ل‌های به دست آمده توسط کارشناسان و مأموران کنار هم چیده شوند تا نتیجه نهایی به دست آید، اما پیش از این‌ها باید به فکر عبور کشتی‌های بزرگ از پل‌هایی بود که برای کشتی‌هایی با سایز کوچه ساخته شده‌اند.
به هر حال این حادثه باعث می‌شود از این پس الزامات سختگیرانه‌ای برای ساختن پل‌هایی مانند بالتیمور برای عبور کشتی‌ها در نظر گرفته شود. همچنین عبور کشتی از چنین مناطقی مانند پل بالتیمور تحت نظارت شدید قرار گیرد.
وظایف سنگین مسئولان بندری
در اینجا باید به نکته دیگری نیز اشاره کنم مسئولانی که بنادر را اداره می‌کنند وظایف سنگینی برعهده دارند، زمانیکه کشتی‌ها قرار است از زیر پل‌هایی مانند بالتیمور عبور کنند باید مانند برج مراقبت پرواز هواپیما عمل کنند و بیش از همه موارد بی‌احتیاطی ناظران بندری را مقصر بدانند، زیرا آن‌ها هستند که می‌توانند تصمیم گرفته و به فرمانده کشتی اطلاع دهند آیا کشتی می‌تواند از چنین ورودی عبور کند یا خیر؟
به نظر می‌رسد باید درباره چگونگی این اتفاق با مسئولان بندری، فرمانده و خدمه کشتی به صورت واضح و روشن مصاحبه و تحقیق شود. همچنین گزارش مربوط به این حادثه باید اختیار مسئولان و دست اندرکاران صنعت کشتیرانی قرار گیرد، زیرا می‌تواند پیشگیرانه باشد.
در پایان باید گفت پل بالتیمور خواه ناخواه تعمیر می‌شود و خسارت مالی این حادثه توسط شرکت‌های بیمه یا مقصران حادثه تأمین می‌شود؛ اما جان دادن چند انسان بر اثر بی مبالاتی که در این حادثه از دست رفتند با هیچ معیاری قابل بخشش نیست. بدین ترتیب این رویداد درس‌های زیادی برای مسئولان بندری و صنعت کشتیرانی همراه دارد به شرطی که نتایج به دست آمده از تحقیقات مورد توجه قرار گیرد.
نویسنده: Michael Grey
منبع: tradewindsnews