به گزارش گروه بینالملل مانا؛ طبق اطلاعات دریافتی، این شناور پیشران با سیستم حرکت الکتریکی، دارای طولی برابر با ۱۴۰ متر و مجهز به ۹۶ باتری دریایی کانتینریزه با ظرفیت کلی ۲۴۱ مگاوات در ساعت خواهد بود.
به گفته شرکت PowerX، سیستم باتری نصب شده درون کشتی براساس طراحی ماژول اختصاصی شرکت است و شامل سلولهای باتری لیتیوم آهن فسفات (LFP) است که قادرند به طول عمری بیش از ۶۰۰۰ دوره خدمت کنند.
علاوه بر این، سیستم باتری بسیار انعطافپذیر است و امکان نصب باتریهای اضافی را برای ساخت کشتیهای حمل و نقل الکتریکی بزرگتر مانند Power Ark 1000 یا حتی اندازههای بزرگتر برای تامین الزامات مأموریتی خاص فراهم میکند.
علاوه بر این، سیستم نصب شده به عملکردهای ویژه کنترل انتشار گاز و مهار آتش در خصوص تامین ایمنی برخوردار است.
تمامی باتری ها در اوکایاما ژاپن در داخل کشور تولید خواهند شد و قرار است گواهینامههای بینالمللی دستهبندی کشتی و استانداردهای قابل اجرا مانند DNV و کلاس NK را دریافت کنند.
انتظار میرود تحویل باتریها تا اواسط سال 2024 آغاز شود و طبق برنامهریزیهای صورت گرفته افتتاح کشتی تا سال ۲۰۲۵ به پایان یابد و کشتی برای گذراندن آزمایشهای میدانی داخلی و بینالمللی در سال 2026 آغاز به کار کند.
شرکت ژاپنی همچنین اعلام کرد که در سه ماهه سوم سال ۲۰۲۳، شرکت دیگری به نام Ocean Power Grid Inc تاسیس خواهد شد تا کسب و کار انتقال قدرت دریایی با استفاده از تانکرهای باتری را پیش ببرد. این شرکت مالک، فروش و بهرهبرداری از تانکرهای باتری در داخل و خارج از کشور خواهد بود.
PowerX قبلاً یک یادداشت تفاهم (MoU) و یک قرارداد مشارکت با شرکت برق کیوشو و شهر یوکوهاما در خصوص مفهوم کربن صفر و انتقال قدرت دریایی و دستیابی به بنادر با کربن صفر امضا کرده است.
نقش تانکر باتریها
تانکر باتریها در ایجاد شبکههای جدید انتقال برق در سراسر دریا، ترویج ذخیرهسازی، عرضه و استفاده از انرژی تجدیدپذیر است.
سیستم باتری نصب شده درون این تانکرها به آنها امکان ذخیره و انتقال برق اضافی تولید شده از منابع تجدیدپذیر را میدهد.
علاوه بر این، نیروگاههای حرارتی از کار افتاده یا غیرفعال واقع در نزدیکی بنادر میتوانند به عنوان نقاط شارژ/تخلیه تانکر باتریها قرار گیرند و استفاده مؤثرتر از انرژی تجدیدپذیر را امکانپذیر سازد.
این کشتیها همچنین برای خدمت به بازار بادی فراساحلی ، جایی که امکان نصب نیروگاههای بادی فراساحلی را در مناطقی که زمانی استقرار کابلهای زیردریایی چالش برانگیز بود، در نظر گرفته شدهاند.