فرصت‌ها و تهدید‌های کسب و کار دریایی در سال ۱۴۰۲

به گزارش مانا به نقل از سی نیوز؛ دبیرکل انجمن کشتیرانی و خدمات وابسته ایران درباره چالش‌ها و مشکلات عمده کسب و کار دریایی در سال ۱۴۰۲ گفت: چیزی که باید برای سال جدید در نظر بگیریم تلاش مضاعف برای به ثمر رسیدن اهدافی است که سال‌هاست تحقق آن دچار چالش شده است. بخشی از اهداف ما مشکلاتی است که حوزه کسب‌وکارمان با آن درگیر است و حاصل عدم همراهی دولت یا عدم شناخت متناسب با فعالیت‌های حوزه کسب و کاری و اقتضائات زمانی مرتبط با فعالیت ماست؛ به واقع عدم امکان تطابق نیاز‌هایی که بخش خصوصی و دولتی برای ایجاد تعامل داشته‌اند.

مسعود پل مه درباره مهمترین چالش بخش خصوصی اظهار داشت: می‌توانم یکی از چالش‌های بخش خصوصی را منابع انسانی بیان کنم. منابع انسانی همچنان که برای ما یک فرصت هست، از سویی یک تهدید بالفعل است؛ یعنی دیگر از آن چرخه بالقوه بودن خارج گشته است.

وی خاطر نشان ساخت: به واسطه مشکلاتی که در حوزه بین‌المللی حاصل از تحریم داریم، بسیاری از ارتباطات ما تحت تأثیر محدودیت‌های تحریمی قرار گرفته؛ از جمله اینکه از طریق بیمکو نتوانستیم امکانات آموزشی را برای اعضاء انجمن به دست بیاوریم و نیز اینترتانکو همان قاعده است. اخیراً نیز هم موضوع آموزشی را با فوناسپا داشتیم که تحت تأثیر این موضوع قرار گرفته است و البته از تمام ظرفیت‌های ممکن بین‌المللی برای رفع این موانع بهره خواهیم جست.

دبیرکل انجمن کشتیرانی و خدمات وابسته ایران درباره تهدیدات منابع انسانی کارامد در حوزه دریایی و بندری گفت: خوف این می‌رود اگر نتوانیم منابع انسانی مان را به علوم روز مجهز بکنیم؛ علم و آگاهی را نتوانیم توسعه و نشر بدهیم و آسیب پذیری‌های ما بیش از آن چیزی که الآن هست، شکل بگیرد و در نهایت به اقتصاد کشور و جامعه جوانی که بسیار متمایل برای حضور در این حوزه کسب و کاری هستند، آسیب بزند.

پل مه درباره وضعیت نابسامان آموزش منابع انسانی دریا محور اظهار داشت: در کنار همه این موضوعات، حاکمیت حداکثری دولت در تمام شقوق آموزشی محیط کسب وکار را سخت‌تر کرده است. بیش از ۹۰ درصد تجارت خارجی کشور دریابرد است. حمل‌و‌نقل دریایی پاشنه آشیل اقتصاد کشور شناخته می‌شود و تنها مفر نجات کشور از تهدیدات تحریمی بوده است؛ لذا با این وزن بسیار بالا، ما از خلاء آموزشی در حوزه مدیریت دریایی و بندری در رنج هستیم و آن بخش آموزش موجود نیز با رویکرد‌های دولتی هدایت می‌شود.

وی در خصوص کیفیت مباحث آموزشی از سوی دولت گفت: واقعیت این است که شقوق مختلف دولتی مبحث آموزش را بر اساس تصورات و نگاه‌های دولتی خودشان پیش می‌برند. هرچند که ما اعتقاد داریم آموزش‌های موجود، آموزش‌های حداقلی هستند، ولی کاربردی نیستند. به مفهوم واقع اگر کسی این آموزش‌ها را طی کند نمی‌تواند در عرصه کسب وکار قابلیت لازم برای مدیریت اجرایی را به دست بیاورد.

دبیرکل انجمن کشتیرانی و خدمات وابسته ایران درباره اهداف آموزشی سال ۱۴۰۲ تاکید نمود: روی این اصل یکی از اهداف ما این است که بتوانیم در سال ۱۴۰۲ آموزش‌های کاربردی که از افراد، مدیر اجرائی بسازند را تدارک ببینیم. علی‌رغم اینکه مشکلات متعدد داخلی و خارجی به عنوان موانع بازدارنده بوده، سعی ما بر این است که بتوانیم جهانی نگاه کنیم و ایرانی عمل کنیم. به واقع الگویی را بار رویکرد و تجارب بین المللی در کشور بوجود بیاوریم؛ هرچند امکان اینکه ارتباط آموزشی به شیوه رسمی را از ما سلب می‌کنند بتوانیم در ایران این قاعده را اجرا کنیم.

پل مه درباره اهمیت نقش سرمایه‌های انسانی پیشکسوت و باسابقه دریایی و بندری افزود: طبیعی است که با شکل گیری چنین چیزی ما امکان انتقال تجارب را در اشکال مختلف به نیرو‌های جوان بی تجربه، به صورت آکادمیکی بدست می‌آوریم و این سرمایه عظیم تحت قالب پیشکسوتان و ستون‌های اصلی این حوزه کسب وکاری را قدر شناخته و علم و دانش آنان را مستند و مظبوط می‌نماییم. متأسفانه این مهم تاکنون اتفاق نیفتاده است و اگر نتوان آنچه که در صندوقچه تجارب و تخصص به وجود آمده در پیشکسوتان به دیگری به ودیعه سپرده شود، این شجره ابتر خواهد ماند.

وی درباره مهاجرت نخبگان این صنعت هشدار داد: از طرفی مشکلات اقتصادی باعث می‌شود که افراد را به خارج از ایران گسیل کند؛ به مفهوم اینکه جلای وطن بکنند، همه این‌ها مخاطراتی است که نیازمند توجه جدی به این نقیصه است که اگر از دید نظام دورنگه‌داشته شود، تبدیل به یک تهدید می‌شود و به طور قطع باعث آسیب بسیار جدی می‌گردد.

دبیرکل انجمن کشتیرانی و خدمات وابسته ایران درباره چالش‌های آموزش فعلی منابع انسانی دریامحور اذعان داشت: به این موضوع باید توجه کنیم که تا به امروز آنچه که به عنوان آموزش حتی در انجمن وجود داشته، سبک و سیاق سنتی داشته که شمایل آن را تغییر دادیم، ولی درعین حال دارای همان ریشه سنتی بوده و نگاهی که منتهی به گواهینامه شایستگی برای ثبت شرکت می‌باشد، داشته است. ولی تا به امروز کسی نیامده فکر کند وقتی شرکت ثبت شد، بعد از آن چه اتفاقی می‌افتد؟ آیا برای آن موقع ما تدارکی در چرخه کار دیده ایم یا خیر؟

پل مه درباره کم و کیف برنامه‌های آموزشی منابع انسانی حوزه دریا و بندر اظهار نمود: بسیاری از آموزش‌هایی که الآن موجود هست نگاه تجاری کشتی پایه ندارد؛ عمده فعالیت‌هایی که در دریا متمرکز شده مبتنی بر فعالیت کانتینری است. در حالی‌که بیشترین حجم فعالیت تجاری دریایی ما کالا‌های فله خشک و فله مایع هستند و اساساً فعالیت در این حوزه مبتنی بر مدیریت کشتی است.

وی با اشاره به مشکلات و تهدیدات بروکری و چارترینگ دریایی در کشور گوشزد نمود: ما در خصوص بروکری یا چارترینگ نقطه ضعف بسیار بزرگی در کشور داریم که تا به امروز خود ما هم نتوانستیم آنطور که شایسته امر و کشور ما می‌باشد به این موضوع بپردازیم.

پل مه در ادامه افزود: در نتیجه وقتی می‌بینیم در سال ده‌ها میلیون و بعضاً چندصد میلیون تُن کالا به کشور ما توسط کشتی‌های خارجی وارد می‌شود و بیش از ۹۵ درصد این کشتی‌ها توسط بروکر‌های خارجی تدارک دیده می‌شود و عملیات چارترینگ آن منتهی به قرارداد‌های یکطرفه می‌شود، به مفهوم این است که ما از محل این عملیات عظیم و بسیط یک سِنت/ یک ریال درآمد نداریم. درحالی‌که افراد بسیار شایسته‌ای در این حوزه داریم.

دبیرکل انجمن کشتیرانی و خدمات وابسته ایران در پایان گفت: هرچند شرکت‌های بسیار محدود و معدود و کمتر از انگشتان دو دست در ایران وجود دارند که چنین فعالیتی را با محوریت کشور خودمان انجام می‌دهند، ولی ضرورت دارد ما توانمندی‌هایی را برای مدیریت‌های اجاره کشتی که تأمین کننده بسیاری از اقلام به ویژه مایحتاجی که تحت عنوان کالا‌های اساسی مدیریت می‌شوند را در کشور به وجود بیاوریم.