کشتی رافائل به عنوان اثر تاریخی و زیستگاه دریایی ثبت ملی می‌شود

حسین ارسطو زاده در گفتگو با خبرنگار مانا اظهار داشت: ثبت ملی کشتی تاریخی رافائل در فهرست میراث ملی کشور از چند سال پیش در دستور کار اداره میراث فرهنگی،صنایع دستی و گردشگری استان بوشهر قرار گرفته است.

مدیر کل اداره میراث فرهنگی،صنایع دستی و گردشگری استان بوشهر، ادامه داد: هم اکنون پرونده ثبت ملی این کشتی در دست تهیه است که به زودی برای تایید نهایی به وزارت میراث فرهنگی،صنایع دستی و گردشگری کشور ارسال خواهد شد.

به گفته این مقام مسئول در استان بوشهر، کشتی تاریخی رافائل علاوه بر جنبه تاریخی از لحاظ زیست محیطی نیز هم اکنون دارای ارزش شده است، چرا که این کشتی هم اکنون مامن زیست بسیاری از آبزیان خلیج فارس شده است.

وی در ادامه گفته های خود  اذعان داشت:  بنابراین قصد داریم این کشتی را از دو منظر تاریخی و زیستگاه طبیعی دریایی در فهرست میراث ملی کشور به ثبت برسانیم که امیدواریم این امر به زودی و تا قبل از سال جاری محقق شود.

به گفته ارسطو زاده، برخی از ادوات این کشتی که در گذشته توسط غواصان بیرون آمده در موزه دریا و دریانوردی نگهداری می شود.

گفتنی است، کشتی رافائل که تایتانیک ایرانی نیز لقب گرفته یکی از جاذبه‌های دیدنی و پرماجرای این شهر است که در سال ۱۹۷۶ توسط دولت پهلوی به عنوان تسویه بدهی تسهیلات از سال‌ها قبل گرفته شد و دلیل آن هم عدم توانایی ایتالیایی‌ها برای بازپرداخت بدهی قبلی‌شان نیز بود.

کشتی رافائل در سال ۱۹۷۶ توسط دولت پهلوی به منظور بازپرداخت بدهی از ایتالیا گرفته شد و در بندر بوشهر پهلو گرفت. پهنای کشتی رافائل ایتالیایی حدود ۶۰ متر و گنجایش ۱۸۰۰ مسافر را داراست. این کشتی لقب شهرک تفریحی و تجملاتی را به خود گرفته و دلیل آن هم وجود امکانات متنوع و کافی بوده که در آن نیز فراهم بوده است. از جمله این امکانات نیز عبارتند از شش استخر مخصوص کودکان و بزرگسالان، ۷۵۰ سوئیت بزرگ و کوچک که در آن حمام‌هایی با مرمرهای گران بهای ایتالیایی نیز ساخته شده بود.

از دیگر امکانات کشتی رافائل می‌توان به سالن‌های سینما و تئاتر، زمین‌های ورزشی، استخر، هتل، تالارهای باشکوه، رستوران و … نیز اشاره کرد. کشتی رافائل در بوشهر دارای ۱۸ آسانسور در طبقات مختلف داشت و حدود ۳۰ سالن برای برگزاری جشن‌ها، مهمانی‌ها و اجرای نمایش‌ها و همچنین چند باشگاه ورزشی و پرورش اندام نیز دارا بود.  هیچ‌ کدام از کشورهای پیشرفته ‌آن زمان چنین کشتی را نداشتند.

هدف از خرید رافائل این بود که در یکی از جزایر ایران مستقر شود و جاذبه‌‌ای برای جهانگردان خارجی از جمله ثروتمندان کشورهای حاشیه خلیج فارس باشد تا برای مدتی از امکانات تفریحی آن استفاده کنند.

در زمان جنگ ایران و عراق کشتی رافائل مورد هدف موشک‌های عراقی قرار گرفت و بسیاری از قسمت های آن خراب شد و اگرچه قابل تعمیر بود اما هیچ اقدامی برای نجات آن انجام نشد.  تمام تجهیزات و امکانات کشتی در حد امکان باز شد، بطوری‌که سیستم مخابراتی داخل کشتی در پایگاه دریایی بوشهر به عنوان یک تلفن داخلی مورد استفاده قرار می‌گرفت. همچنین سیستم مخابراتی این کشتی تا سال ۱۳۸۴ فعال بود و اغلب منازل مسکونی از آن استفاده می کردند.

گفتنی است، در طول جنگ با یدک کش محل قرار‌گیری این کشتی را  هزار متر در کنار ساحل جابه‌جا کردند اما مجدد توسط یک موشک مورد اصابت قرار گرفته و بعدها به زیر آب رفت. بعد از آن نیز هیچ اقدامی برای نجات این مروارید گران‌بها انجام نشد و رافائل در اعماق خلیج فارس غرق شد و مورد هجوم غواصان محلی نیز قرار گرفت. تمامی گنجینه‌هایی که درون این کشتی به کار برده شده بود به یغما برده شد و تنها برای مدت هفت سال توانست در آب‌های نیلگون خلیج فارس جلوه‌گری کند.

کشتی رافائل ایتالیایی در عمق هفت متری دریا و در فاصله دو کیلومتری نیروگاه اتمی بوشهر واقع شده است.