به گزارش گروه بینالملل مانا، بر اساس این طرح که به تایید اکثر قانونگذاران اتحادیه اروپا رسید و قرار است مجدداً بررسی شود، باید پروژههای کاهش کربن و گازهای گلخانهای در سفرهای دریایی در صدر برنامهها قرار گیرد.
بر همین اساس مالکانی که نسبت به کاهش کربن اقدام نکنند باید جریمههایی را پرداخت کنند که به ازای هر تُن کربن ۲۲ تا ۲۵ دلار در نظر گرفته شده است.
پیش نویس این طرح آماده شده و قرار است در چند روز آینده نیز منتشر شود.
"Simon Bennett" معاون دبیرکل اتاق بین الملل حمل و نقل در این زمینه گفت: پبشنهاد اتحادیه اروپا ممکن است به تنشهای تجاری دامن بزند چراکه سازمان بینالمللی دریانوردی چنین برنامههایی را در دست اقدام دارد و کافی است که صاحبان خطوط کشتیرانی به آن عمل کنند.
"Jutta Paulus" رهبر مذاکرات پارلمان اتحادیه اروپا از حزب سبز در زمینه کاهش میزان آلودگی در سالهای آینده یادآور شد: این دستورالعمل مختص حمل و نقل و صنایع اروپایی است و در محدوده اتحادیۀ اروپا قابل اجرا است ضمن اینکه زمان آن فرا رسیده که رعایت نکردن برنامههای کاهش آلودگی محیط زیست با جریمههایی نیز همراه شود.
در همین راستا اتحادیۀ کشتیداران اروپایی (ECSA) ضمن مخالفت با اقدام پارلمان اروپا این اقدام را تلاش در راستای تضعیف برنامههای IMO ذکر کردند.
به گفتۀ مسئولان این اتحادیه، اجرای چنین دستورالعمل یا برنامهای به تصویب سازمان بینالمللی دریانوردی نیاز دارد ضمن اینکه تمامی خطوط کشتیرانی و مالکان کشتیها تصمیم به کاهش ۵۰ درصدی گازهای گلخانهای گرفته اند و نیازی به این مصوبه نیست.
وی در ادامه یادآور شد: کل حمل و نقل اروپا به طور کامل به کربن زدایی متعهدند و اعمال هرگونه اقدام برای تحت فشار گذاشتن مالکان عاقلانه نیست.
یکی از مالکلن کشتی در این زمینه گفت: یک قانون لازمالاجرا برای کاهش انتشار کربن به کنوانسیون جدید IMO نیاز دارد و این کنوانسیون باید به تعداد کافی از سوی کشورهای عضو به تصویب IMO برسد که یک فرآیند چند ساله است. فراموش نکنیم که کنوانسیونهای اصلی زیست محیطی IMO برای اجرا سالهای متمادی را میطلبد.
برای مثال کنوانسیون مدیریت آب بالاست ۱۲ سال طول کشید تا پس از تصویب به اجرا درآید ضمن اینکه کنوانسیون هنگ کنگ دربارۀ بازیافت کشتی که در سال ۲۰۰۹ تصویب شده هنوز به اجرا در نیامده است.
شاین ذکر است بر اساس گزارشهای سازمان IMO در صورتیکه جلوی انتشار CO۲ گرفته نشود احتمال میرود تا سال ۲۰۵۰ آلودگیهای کربنی ۲۵۰ درصد نیز افزایش یابد که میتواند تمامی برنامههای تغییر آب و هوا را برهم زند.