به گزارش گروه بینالملل مانا، "Jonathan Saul" تحلیلگر ارشد دریایی که مطالعات زیادی در این زمینه انجام داده میگوید که اگرچه کشورهایی مانند انگلیس، امریکا، سنگاپور، امارات متحده عربی و فیلیپین به تلاشهای خود برای تغییر دریانوردان افزودهاند، اما هنوز بسیاری از کشورها برای اجرای چنین طرحی آمادگی لازم را از خود نشان ندادهاند.
در این میان به تازگی کشورهایی مانند هندوستان نیز توافق کردهاند تا بیش از پیش به خدمه کشتیها اجازه نقل و انتقال داده شود.
این درحالی است که مشاوران پزشکی و متخصصان نسبت به بروز افسردگی و استرس و ... در بین خدمۀ کشتیها را ناشی از کندی روند تغییر خدمه دانسته و معتقدند اگر بنا به گفته سازمان ملل متحد این بحران بشردوستانه در کوتاهترین زمان حل نشود جامعۀ دریایی با مشکلات عدیدۀ دیگری مواجه خواهد شد، زیرا بسیاری از دریانوردان در گفتگو با کارشناسان اعلام کردهاند کاسۀ صبر آنها لبریز شده و آنان هیچ راهی برای نجات از این بنبستی که در دوران کرونا بوجود آمده، ندارند و تنها راهِ ممکن پیاده شدن از کشتی است.
در این ارتباط شرکت حمل و نقل نروژی Wallenius Wilhelmsen میگوید تا به حال توانسته است خدمۀ چهار کشتی از ۱۲۰ کشتی را به بنادر دیگر جابهجا کنند و از بین ۴۵۰۰ خدمه فقط موفق به تغییر2000 نفر شدهاند.
وی افزود: به نظر نمیرسید که تغییر خدمه به مسأله پیچیدۀ جهانی تبدیل شود، ولی متاسفانه به علت همکاری نکردن بسیاری کشورها و قطع پروازها این اتفاق افتاده و یکی از مسایلی که به این موضوع بیشتر دامن میزند قوانین متناقض کشورهاست که این دورۀ تغییر را طولانی کرده است.
وی یاد آور شد: باید کشورها به خصوص کشورهای عضو اتحادیۀ اروپا زمینه انجام قوانین مربوط به جابهجایی خدمه را فراهم کنند.
"گای پلاتن" دبیر اتاق بینالمللی حمل و نقل نیز گفت: تنها راهی که برای عبور از بن بست تغییر خدمه در حال حاضر وجود دارد و کشورها باید خود را ملزم به رعایت آن کنند، تغییر قوانین معمول در کشورهاست که به نظر میرسد بر اسا س آمارها بیش از ۴۰۰ هزار دریانورد که باید به خانه اعزام شوند و یا به کشتیها سوار شوند به نوعی در دریا به دام افتادهاند که این تعداد میلیونها نفر از افراد جامعۀ دریایی و خانواده ها را با دغدغۀ ذهنی درگیر کردهاند و در واقع به نگرانی آنان در این دوران بحرانی افزودهاند.