به گزارش مانا، ابوالفضل ظهرهوند در نشست تخصصی بررسی موضوعات راهبردی توسعه بندر چابهار اظهار داشت: شرایط افغانستان باید در حالت توازن قرار بگیرد و در یک رویکرد آینده پژوهانه، نقش چابهار در این راهبرد بسیار مهم است و باید مهندسی شود.
وی با اشاره به اهمیت « بندر چابهار از منظر افغانستان » تاکید کرد: در مبحث بندر چابهار، مباحث امنیتی و سیاسی بر ملاحظات اقتصادی و تجاری غلبه دارد، لذا باید بین این مباحث توازنی ایجاد شود تا باعث تحولات اقتصادی در منطقه شود.
این کارشناس حوزه افغانستان با بیان اینکه « هرچه از مؤلفه های اقتصادی در این منطقه استفاده کنیم، باعث شکلگیری توسعه پایدار و امنیت اقتصادی و سیاسی می شود»، خاطرنشان کرد: هژمونی و چالش های قومی در افغانستان نمی گذارد توازن لازم در محیط اقتصادی این کشور ایجاد شود.
وی تصریح کرد: بنادر گوادر و چابهار را باید مکمل یکدیگر ببینیم و چینیها در همکاری بین گوادر و چابهار نقش مهمی را ایفا میکنند.
سفیر سابق ایران در افغانستان افزود: پیرامون چابهار و اهمیت این بندر، نباید فقط روی مسائل اقتصادیاش متمرکز شد، جنبههای ژئوپلیتیکی ، خصوصا امنیت اقتصادی کشورهای پاکستان، هندوستان، افغانستان ، چین و ایران نیز باید در زمینه مدنظر قرار گیرد.
موقعیت ممتاز بندر چابهار در ژئوپلیتیک بندرها
مجیدرضا مومنی؛ عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی نیز طی سخنانی با عنوان« ظرفیت های بندر چابهار برای ایفای نقش بازیگری منطقهای هند»، گفت: بندر چابهار، جایگاه ویژه در اقتصاد بین الملل دارد و از طرفی در ژئوپلیتک بندرها نیز از موقعیت ممتازی برخوردار است.
عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی با تأکید بر اینکه چینیها به دنبال ایجاد کمربند امنیتی در منطقه هستند، گفت: بندر چابهار راهگشای مهار چین و برنامه های اقتصادی این کشور در حوزه بین الملل است.
مؤمنی با اشاره به سه محور سیاست های خارجی هند در سه حلقه کشورهای نزدیک، کشورهای دور و حلقۀ جهانی، ایران را به عنوان یک همسایۀ مهم برای هندیها دانست و گفت: دولت هند همواره به دنبال تداوم نفوذ به افغانستان برای مهار پاکستان است.
وی با تاکید بر اینکه چابهار در سیاست های خارجی هند، جایگاه ویژه ای دارد، تصریح کرد: به رغم این اهمیت راهبردی و نقش بازیگری چابهار در منطقه، هنوز یک سند راهبردی دسته بالا در خصوص این بندر و توسعه آن در کشور وجود ندارد.
مهدی میرمحمدی؛ پژوهشگر روابط بین الملل نیز در این نشست با بیان اینکه « چابهار یک موضوع راهبردی است که حکمرانی منسجم ایران را به آزمون گذاشته است»، تاکید کرد: اولین و مهمترین مسئله در توسعه چابهار، همگرایی و اتفاق نظر حکمرانان ملی با مقامات بومی و محلی در ارتباط با پدیده چابهار است.
این پژوهشگر روابط بینالملل با بیان اینکه یکی از موقعیتهای بندر چابهار بازی سازی است ، تأکید کرد: آمریکا به استثنا قائل شدن برای بندر چابهار و خارج کردن آن از تحریم های دریایی، به دنبال محدود کردن چین در این منطقه است ؛ چراکه به زعم آمریکاییها چین دشمن اصلی سیاستهای اقتصادی و تجاری آنها محسوب می شود.
میرمحمدی با تأکید بر اینکه چابهار چه دوست داشته باشیم چه نداشته باشیم، به موضوع سیاست خارجی قدرتهای بزرگ تبدیل شده است، تصریح کرد: برای اینکه بتوانیم منافع ملی خود را از بندر چابهار پیش ببریم، اولین توصیه این است که باید اشتیاق به توسعه بندر چابهار را بین مردم بومی و محلی افزایش دهیم.
انگیزه های نوظهور در خاورمیانه را باید به خوبی بشناسیم
رضا دهقان؛ کارشناس پژوهش وزارت دفاع نیز در این نشست تخصصی گفت: ما امنیت را در مسئله چابهار مساوی با اهمیت اقتصادی آن می دانیم.
کارشناس پژوهش وزارت دفاع افزود: چابهار و طرحهای توسعهای آن در صورتی موفق میشود که انگیزههای نوظهور در خاورمیانه را به خوبی شناخته باشیم.
وی خاطرنشان کرد: امروز در چابهار زیرساختهای فرودگاهی ، شهری و ریلی وجود ندارد که ضرورت ایجاد آن بیش از گذشته شده است.