به گزارش گروه بین الملل مانا در این نشست، چالشها و مزایای اسکرابرها برای نصب بر روی شناورها مورد بحث و بررسی قرار گرفت. در اکتبر ۲۰۱۶ میلادی تصمیمی اختصاصی از سوی سازمان بین المللی دریانوردی (IMO) اتخاذ شد که از نخستین روز ژانویه ۲۰۲۰ میلادی با هدف کاهش محتوای سولفور در سوخت مصرفی شناورها اجرایی میشود. به موجب قانون جدید، محدودیت جهانی سوخت کم سولفور ۰.۵ درصد ۲۰۲۰ میلادی در مقابل ۳.۵ درصدی که امروزه مورد استفاده قرار میگیرد، حاکم میشود. علی رغم، انجام امور رزرواسیون از سوی مالکان در خصوص دسترسی به سوخت جدید که در زمان اعلام تصمیم وجود نداشت و مقاومت بالا در پرداخت هزینههای سنگین برای نصب اسکرابرها که حدودا برای هر شناور ده میلیون دلار تمام میشود، این قانون از سال ۲۰۲۰ میلادی و بدون تغییر و شکست وارد فاز عملیاتی و اجرایی میشود. در همین رابطه دبیرکل آیمو گفت: لازم الاجرایی شدن قانون سوخت کم سولفور ۰.۵ درصد در سال ۲۰۲۰ میلادی نمیتواند و نباید به تاخیر بیافتد.
یک مطالعه گسترده و جامع نیز در خصوص میزان دسترسی به سوخت نفتی از سوی متخصصان انجام و مورد بررسی کمیته دریانوردی قرار گرفت که به موجب آن سوخت کافی سازگار با محیط زیست برای جایگزین شدن با سوخت نفتی وجود دارد. مطالعه مذکور با عنوان «ارزیابی میزانِ سوخت نفتی در دسترس» به این نتیجه رسید که بخش پالایشگاه نه تنها توانمندی تامین سوختهای دریایی با کیفیت با محتوای سولفور ۰.۵ درصد یا کمتر معادل ۰.۱ درصد را برای برآوردن نیاز بازار دارد، بلکه قادر است، سوختهای غیردریایی را نیز تولید کند.
حال سایت خبری تحلیلی ورلدمریتایم نیوز در گفتگو با کارشناسان خبره در صنعت سوخت به مزایای نصب اسکرابر بر روی شناورها و چالشهای پیش روی آنها در صنعت کشتیرانی پرداخته است که در ادامه می خوانید:
• به نظر میرسد ابهاماتی در خصوص استفاده از اسکرابرها در بازار وجو دارد. بزرگترین ابهام چیست؟
بله ابهامات زیادی در خصوص نصب و بهره مندی از اسکرابرها بر روی شناورها وجود دارد. اما بزرگترین آن این موضوع است که آلودگی از هوا به آب منتقل میشود که به زیان است نه سود. با استفاده از اسکرابر آلایندهای از بین برده میشود و تبدیل به عنصر غیرآلاینده میشود. به بیان دیگر، سولفور موجود در سوخت دریایی از آن زدوده میشود که یک آلاینده است و سپس سولفات که آلاینده نیست، به وجود میآید و وارد آب میشود.
از سوی دیگر اسکرابرها تکنولوژی جدیدی است که هنوز کارآمدی آنها ثابت نشده است، اما حقیقت چیز دیگری است. اسکرابرها بیش از ۵۰ سال است که بر روی زمین و شناورها استفاده شده است. امروزه، بیش از ۴۰۰ تا ۵۰۰ اسکرابر بر شناورها نصب است و به نظر میرسد با توجه به طراحی ویژه، کارایی منحصر به فرد خود را داشته باشند. زمان آن فرا رسیده تا گامی جلوتر رفت و آن حرکت در طول پروژههای موجود و استفاده از خطوط لوله است.
• به طور تقریبی ۶۰ هزار شناور از ناوگان جهان قرار است از اسکرابر استفاده کنند، با توجه به نوع شناورها، کدامیک در این زمینه پیشتاز خواهند بود؟
سریعترین واکنش را نسبت به استفاده از اسکرابر، شناورهای کروز و مسافری نشان دادهاند چراکه بیشترین فشار از سوی عموم در این بخش بوده است. افزون بر آن، پول نیز یک مسئله است. تامین منابع مالی برای این قسمت در حال حاضر آسانتر شده چراکه بخش کروز در خصوص این موضوع توانست خوش بدرخشد.
از سوی دیگر واضح است بخش کروز نخستین بازیگردانها هستند. به محض آنکه یکی از بزرگترین شرکتهای کروز فعالیت خود را در این زمینه آغاز کرد، دیگر شرکتها نیز به دنبال آن پیش رفتند. پس از آنکه سازمان بین المللی دریانوردی قانون سوخت کم سولفور ۲۰۲۰ میلادی را تصویب کرد، دیگر بخشها از جمله شرکتهای حمل و نقل کانتینری و فله شروع به انجام اقدامات خاص کردند؛ بنابراین خطوط کروز تصویری سبز در این زمینه دارند. شناورهایی که در مناطق ECA تردد دارند برای نخستین بار در سال ۲۰۱۵ میلادی با هدف کاهش سولفور و رساندن آن به ۰.۱ درصد از اسکرابرها استفاده کردند.
• زمانی که صحبت از اسکرابرها به میان میآید، نقش سواحل نیز اهمیت ویژهای پیدا میکنند. پاسخ شما برای کسانی که میگویند اسکرابرها بسیار هزینه بر هستند، چیست؟
کسانی که با ریاضیات سروکار دارند میدانند که بازپرداخت کوتاه مدت قیمت سوخت همانگونه که در حال حاضر با آن روبه رو هستیم، وجود دارد. در همین راستا، انتظار یک شکاف بسیار بزرگ قیمتی بین سوختها با نزدیکتر شدن به ۲۰۲۰ میلادی داریم. با بالا رفتن قیمتها برای سوخت جدید و حتی سیستمهای اسکرابر کوچک، به نظر میرسد زمان بازپرداخت ۱۲ تا ۱۸ ماه باشد. هر چه سوخت بیشتری سوزانده شود، پول بیشتری ذخیره میشود و زمان بازپرداخت با سرعت بیشتری سپری میشود. بنابراین، علی رغم اهمیت پول بازپرداخت نیز از آن هم مهمتر است. درصورتیکه مشتری بتواند سرمایه را طی یکسال بازگرداند، موفق عمل کرده است. دارایی سرمایه و هزینه نصب هم در این میان عوامل قابل توجهی هستند.
• درست به نظر میرسد که مالکان در خصوص استفاده از سوخت آینده و طبق قانون سوخت کم سولفور و پیش از رفتن، ناچار به رعایت الزاماتی سختگیرانه هستند. زمانی که با یک مالک در خصوص ساخت یا تعمیر اسکرابر صحبتی به میان میآید، چه اقداماتی باید در هر دو مورد صورت بگیرد؟
سال هاست که موضوع مورد بحث میزان سوختی است که در منطقه ECA میسوزد، اما با قوانین مربوط به سوخت در سال ۲۰۲۰ میلادی و سوخت کم سولفور ۰.۵ درصد، صحبتها پیرامون تعیین قیمت این سوخت، کیفیت و میزان دسترسی به آن در صنعت جایگاه ویژهای را به خود اختصاص داده است. اخیرا صحبت از رسیدن سوخت به ازای هر تن به ۷۱۵ دلار به میان آمده است که اگر حقیقت داشته باشد، نصب تکنولوژی اسکرابر بر روی شناورها گزینه بسیار مناسبی برای همسویی با قانون ۲۰۲۰ است.
• با توجه به اهمیت بازار، چه تعداد اسکرابر تاکنون بر روی شناورها نصب شده است؟
در حال حاضر با احتساب دفتر سفارشات ۳۰۰ اسکرابر از سوی شرکت Wartsila ساخته و بر روی ۱۷۰ شناور نصب شده است. به نظر میآید تا سال ۲۰۲۰ میلادی، ظرفیت تولید اسکرابرها به بالاترین حد برسد. کارخانهها ملزم به تولید تمامی تجهیزات دیگر از دریچه و پمپ گرفته تا سیستمهای خودکار خواهند شد. البته ظرفیت داخلی و عرضه میزان تولیدات را محدود میکند و میتوان انتظار رشد سریعتر تقاضا را در مقایسه با عرضه در آیندهای نزدیک شاهد بود.
شرکت مهندسی CR Ocean نیز ۲۰ اسکرابر بر شناورها نصب کرده است که اعتبار آنها به اثبات رسیده و تایید شده است. افزون بر آن شرکت Saacke Marine and Systems نیز ۱۱۵ فروند اسکرابر در مجموعه خود جای داده است که در حال حاضر اقیانوسها را میپیمایند. در نهایت شرکت Alfa Laval دو دستگاه اسکرابر نصب شده و پنج دستگاه در حال ساخت دارد.
• برخی بر این باورند که اسکرابرها راه حل قابل قبولی برای شناورهایی که در دریا و بنادر کالیفرنیا که مرکز وسیع فعالیت تجار و بازرگانان است، به حساب نمیآیند. از این منظر، قوانین محلی و منطقهای چه تاثیری میتوانند بر تجارت داشته باشند.
لایههای متعددی از قوانین محلی در بخشهای مختلف جهان موجب ایجاد سردرگمی برای مالکان میشوند که خود به نوعی مسئول بکارگیری این تکنولوژی هستند. مالکان دوست دارند، شناور را برای استفاده جهانی طراحی کنند بنابراین هر چه قوانین جهانیتر باشند، اجرا شدن آنها به طور قطع بهتر خواهد بود.
از سوی دیگر، قوانین محلی بسیار رایج هستند. در صورتیکه اسکرابرها طبق پیش بینیهای صورت گرفته وارد بازار شوند، به نظر میرسد خسارت زیادی به محدودیتهای محلی مانند کالیفرنیا وارد شود چراکه شناورها حاضر به لنگرانداختن در این مناطق نیستند و به نوعی منبع زیان اقتصادی به خود میشوند.
اما با این حال، کالیفرنیا به احتمال زیاد وضعیت خود را در آینده تغییر خواهد داد. اسکرابرها آمدهاند تا ماموریت خود را به سرانجام برسانند و اگر نتوانند تجهیزات را سازمان دهی کنند، چالشهایی قانونی و جدی پیش روی آنها به وجود خواهد آمد. در چنین حالتی، دریاها به اندازه کافی بزرگ هستند و کنترل کرانهها تنها بخش بسیار کوچکی در این میان به این حساب میآِیند.