به گزارش گروه بینالمللی مانا به نقل از سایت مارین لینک؛ مؤسسه بیمکو اعلام کرد: با لازمالاجرا شدن کنوانسیون بینالمللی هنگ کنگ برای بازیافت ایمن و سازگار با محیط زیست کشتیها، براساس تخمینهای انجام شده اوراق کشتیها تا سال ۲۰۳۴ میلادی به ۱۶هزار فروند کشتی یا ۷۰۰ میلیون تُن (DWT) میرسد. این در حالی است که این رقم پیش از این ۱۵ هزار فروند کشتی برآورد شده بود.
این گزارش حاکی است برآوردهای جدید بیمکو نشان میدهد کشتیهای قابل اوراق معادل دو برابر تعداد کشتیها و تقریباً سه برابر DWT بازیافت شده در ۱۰ سال گذشته است.
نیلز راسموسن تحلیلگر ارشد کشتیرانی در موسسه بیمکو در این زمینه میگوید: با اعمال الگوهای بازیافت تعیین شده بین سالهای ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۹ میلادی برای هر بخش و نوع کشتی، استعدادهای اوراق کشتیها را برای ۱۰ سال آینده محاسبه کردهایم. اگر به طور متوسط ۱۰درصد از کل کشتیهای کیپسایز ۲۰ ساله بین سالهای ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۹ میلادی بازیافت شده باشند، ما همین میزان بازیافت را برای ۱۰ سال آینده نیز در نظر گرفتهایم.
دوره ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۹ میلادی شاهد بازیافت با نوسان زیاد بود، بنابراین معتقدیم که این امر مبنای خوبی برای محاسبه پتانسیل آینده فراهم میکند.
راسموسن میافزاید: در دوره سالهای ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۴ میلادی کشتیهای ساخته شده در دهه ۱۹۹۰ میلادی، ۳۵ درصد از تعداد کشتیها و ۶۲ درصد از DWT بازیافت شده را تشکیل میدادند. در طول دهه ۲۰۰۰ میلادی حدود ۳۱ درصد کشتی بیشتر ساخته شد که معادل ۱۱۵ درصد افزایش DWT است.
انتظار میرود کشتیهای ساخته شده در این دوره در ۱۰ سال آینده بر اوراق کشتیهای غلبه کنند در واقع، تنها ۳ درصد از کشتیها و ۵ درصد از DWT ساخته شده در دهه ۲۰۰۰ میلادی در حال حاضر بازیافت شدهاند. در حالی که همین امر در مورد ۲۰ درصد از کشتیها و ۶۷ درصد از DWT ساخته شده در دهه ۱۹۹۰ میلادی صدق میکند.
براساس این گزارش در مجموع، سه بخش بزرگ کشتیهای فلهبر، تانکر و کانتینری، به طور طبیعی بیشترین پتانسیل یعنی ۹۱ درصد DWT بازیافت آینده را تشکیل میدهند. با این حال آنها تنها ۵۳ درصد از کشتیها را تشکیل میدهند و کشتیهای باری عمومی و ماهیگیری هر کدام تقریباً به اندازه هر یک از سه بخش بزرگ کشتی تولید میکنند.
بر این اساس در طول سالهای ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۴ میلادی بنگلادش، هند و پاکستان همچنان بزرگترین مقاصد بازیافت بودند و ۸۶ درصد از DWT و ۵۸ درصد از کشتیهای بازیافتی را تشکیل میدادند. تسلط این سه کشور پس از سال ۲۰۱۷ میلادی حتی بیشتر نیز شد، زیرا چین بازیافت کشتیهای بینالمللی را متوقف کرد و از آن زمان کمتر از ۲ درصد از DWT را بازیافت کرده است.
ترکیه همچنان یک مکان بازیافت قابل توجه به ویژه برای کشتیهای فراساحلی، است. اگرچه پروژههایی برای گسترش ظرفیت بازیافت در مناطق دیگر وجود دارد، اما انتظار داریم که بخش عمده بازیافت همچنان تا مدتی در جنوب آسیا انجام شود.
رکورد بالای حجم بازیافت فعلی در سال ۲۰۱۲ میلادی با نزدیک به ۱۸۰۰ کشتی و ۶۰ میلیون DWT بازیافتی به دست آمد. در همین حال حجم بازیافت بالقوه برای ۱۰ سال آینده به قدری بالاست که حجم DWT بازیافتی در هر سال از سال ۲۰۲۷ میلادی میتواند از این رکورد فراتر رود.
راسموسن در پایان معتقد است اگر تعادل عرضه و تقاضا به طور خاص قوی باشد، بازیافت واقعی ممکن است به طور طبیعی کمتر از پتانسیل محاسبه شده بیمکو باشد. از سوی دیگر به دلیل بازارهای ضعیف و نیاز به جایگزینی، تناژ قدیمیتر برای کاهش انتشار گازهای گلخانهای ممکن است بالاتر باشد. در هر صورت، ما به احتمال زیاد بازیافت را به طور قابل توجهی بالاتر از گذشته میدانیم، در حالیکه تأسیسات اوراق در عین حال باید از رعایت الزامات سختگیرانهتر کنوانسیون هنگ کنگ اطمینان حاصل کنند.