به گزارش خبرگزاری مانا و به نقل از بلومبرگ، انجمن بین‌المللی کارگران بندر (ILA) و اتحادیه دریایی آمریکا (USMX) در یک مناقشه شدید بر سر اتوماسیون بنادر قرار دارند. در این راستا، انجمن کارگران بنادر ضرب‌العجل تعیین کرده‌اند که در تاریخ ۱۵ ژانویه ۲۰۲۵ میلادی به اعتراضات دست خواهند زد که می‌تواند برخی از شلوغ‌ترین بنادر کشتیرانی کشور آمریکا را فلج کند.
براساس این گزارش، بن‌بست فعلی به دنبال اعتصاب کوتاه‌مدت سه‌روزه‌ای در ماه اکتبر آغاز شد که با توافق موقتی شامل افزایش دستمزد و تمدید قراردادهای نیروی کار تا ژانویه ۲۰۲۵ میلادی پایان یافت. به این ترتیب، ILA طی مذاکراتی با USMX اختلافات در مورد اتوماسیون بندر را متوقف کرد.
در این گزارش آمده است دنیس آ. داگت، معاون اجرایی ILA، مخالفت شدید اتحادیه را با استفاده گسترده از جرثقیل‌های نیمه‌خودکار (RMGs) اعلام کرد که نگرانی‌هایی درباره امنیت شغلی و ملی را برجسته می‌کند.
وی اظهار کرد که مشکل اصلی فنّاوری اتوماسیون، کاهش نیاز به نیروی انسانی است. در حالی‌که کارفرمایان جرثقیل‌ها را به عنوان نیمه‌خودکار معرفی می‌کنند، واقعیت این است که ۹۵ درصد از عملیات آنها کاملاً خودکار است و مداخله انسانی تنها در مراحل پایانی ضروری است. به این ترتیب، بحث بر سر ایمنی یا بهره‌وری نیست، بلکه بر سر حذف شغل‌هاست.
در مقابل، اتحادیه دریایی آمریکا (USMX) با صدور بیانیه‌ای تأکید کرد که نوسازی بندر نه تنها ضروری است، بلکه برای کارگران و صنعت دریایی نیز مفید است. در این بیانیه آمده است که مدرن‌سازی و سرمایه‌گذاری در فنّاوری جدید، اولویت‌های اصلی برای موفقیت قراردادهای جدید با اعضای ILA است و برای ساختن آینده‌ای پایدار و سبزتر برای صنعت دریایی آمریکا ضروری هستند.
در ادامه این بیانیه، تاکید شده است که تراکم بنادر بسیار مهم است زیرا بسیاری از بنادر ایالات متحده فاقد زمین در دسترس برای گسترش هستند. فنّاوری پیشرفته، مانند جرثقیل‌های مدرن، به پایانه‌ها اجازه می‌دهد تا محموله‌های بیشتری را جابجا کنند و ضمن بهبود کارایی، مشاغل بیشتر و دستمزدهای بالاتری ایجاد کنند. این گزارش حاکی است USMX با استفاده از جرثقیل‌های RMG، حجم جابه‌جایی کانتینر خود را دو برابر کرده و اشتغال روزانه آن از تقریباً ۱۲۰۰ کارگر به حدود ۶۰۰ نفر کاهش یافته، هرچند دستمزدها و پاداش‌های حجمی افزایش یافته است.
به گفته مسئولان USMX، سرمایه‌گذاری استراتژیک در فناوری جدید و عملیات مدرن به معنای کاهش مشاغل نیست. بلکه فرصت‌های جدیدی برای ILA ایجاد خواهد کرد. داگت، معاون اجرایی ILA، با استناد به خطرات امنیت ملی، به شدت ادعاهای USMX را رد کرد و به آسیب‌پذیری‌های سیستم‌های بندری خودکار اشاره کرد و به حوادث اخیر مانند نقص سیستم جرثقیل خودکار در یک بندر اقیانوس اطلس جنوبی اشاره کرد که عملکرد را مختل کرده بود.
وی هشدار داد: تصور کنید که یک دشمن خارجی از این آسیب‌پذیری‌ها سوءاستفاده و سیستم‌های بندری ما را هک کند. این شکل جدیدی از جنگ است که ما آمادگی دفاع از آن را نداریم.
این اختلاف فراتر از تعداد مشاغل و کارایی بندر است. داگت به درس‌های تاریخی از دوران کانتینری‌سازی در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ اشاره می‌کند، زمانی که نیروی کار در بندر نیویورک و نیوجرسی از ۵۰۰۰۰ به ۴۵۰۰ نفر کاهش یافت. اکنون، کارفرمایان برای آخرین مشاغل باقی‌مانده زیر پرچم درخشان نیمه‌اتوماسیون متحد شده‌اند. اگر اجازه دهیم این روند ادامه یابد، نیروی کار در ۱۰ تا ۱۵ سال دیگر چگونه خواهد بود؟ آیا تعداد ۴۵۰۰ کارگر به ۴۵۰ نفر کاهش می‌یابد؟
USMX در پاسخ به این نگرانی‌ها معتقد است که عقب‌نشینی از فنّاوری مدرن که قبلاً طبق توافقات فعلی مجاز شده، مانع از کارایی، کاهش ظرفیت و جلوگیری از رشد مشاغل و دستمزدهای اتحادیه می‌شود. آنها ادامه می‌دهند که باید اطمینان حاصل کنیم که در حال تقویت زنجیره تأمین پیچیده‌تر و حمایت از انعطاف‌پذیری بندر در برابر اختلالات جوی یا افزایش حجم تجارت هستیم.
با نزدیک شدن به ضرب‌العجل ژانویه، هر دو طرف بر سر مواضع خود اصرار دارند، که این امر پیامدهای گسترده‌ای برای آینده عملیات بندری، روابط کار و زیرساخت‌های امنیت ملی خواهد داشت.
داگت می‌گوید ما از همه کارگران، جوامع و سیاست‌گذاران می‌خواهیم که در کنار ما بایستند. ما با هم می‌توانیم برای آینده‌ای بجنگیم که در آن فنّاوری در خدمت مردم باشد، نه علیه آنها. از طرف دیگر، USMX خواستار همکاری برای ترسیم مسیری پایدار به جلو است. آنها به یک قرارداد اصلی نیاز دارند که امکان برنامه‌ریزی برای آینده را فراهم کند و اطمینان حاصل کند که ILA شریک آنها در ایجاد یک صنعت دریایی مدرن و پررونق در آمریکا است.
