کشتی‌های بزرگ و مشکلات بزرگتر

به گزارش گروه بین‌الملل مانا؛ کاپیتان "جان دولان" تحلیلگر دریایی و مدیر پیشگیری از خسارت باشگاه استاندارد جهانی با ارائه تحلیلی بر تقاضای زنجیرۀ تامین، رشد بازار حمل‌و‌نقل کانتینری و تأثیر آن در تجارت جهانی، به چالش‌های موجود بر سر راهِ  کشتی‌های بزرگ کانتینری پرداخت.

در مقالۀ این تحلیلگر آمده است در سال ۲۰۲۱ با اوج گیری مجدد حمل‌و‌نقل کانتینری همزمان با افزایش تقاضا اگرچه اپراتور‌های خطوط کانتینری سود قابل توجهی را نصیب خود کردند، اما وجود برخی رویداد‌ها و حوادث در این سال چالش‌های کشتی‌های بزرگتر را برای جهانیان یاد‌آور شد، از جمله می‌توان انسداد کانال سوئز توسط یک کشتی بزرگ کانتینری، بحران ازدحام بنادر، کمبود جعبه‌های کانتینری، تأخیر کشتی‌ها در برخی مسیر‌های دریایی، احتمال حریق و مفقود شدن کانتینر‌ها  از پیامد‌های کشتی‌های بزرگ کانتینری است.

نویسنده تأکید می‌کند زمانی نه چندان دور مثلاً سال ۲۰۰۶ صنعت کشتیرانی شاهد کشتی‌هایی به ظرفیت ۱۱ تا ۱۲ هزار TEU کانتینر بود که به عنوان بزرگترین شناور محسوب می‌شدند، اما امروزه سفارش کشتی‌هایی با ظرفیت‌های ۲۰۰۰۰ تا ۲۴۰۰۰  در دستور کار کشور‌ها قرار گرفته، بدون اینکه به بزرگ شدن بنادر نیز اندیشیده شود.

جامعۀ دریایی باید به این باور برسد که همۀ  کشور‌ها بنادر‌ی مانند هامبورگ، روتردام، شانگ‌های چین و... د‌راختیار ندارند و ورود کشتی‌های بزرگ به بنادر اکثر کشور‌های در حال توسعه با مشکلات زیادی همراه است.

ازسوی دیگر با افزایش اندازۀ کشتی‌ها ممکن است در آینده ترافیک اقیانوسی امری اجتناب نا‌پذیر باشد و چالش‌های فنی و ایمنی همگام با بزرگ شدن کشتی‌ها رشد کند.

در این ارتباط باید چهار موضوع مشخص در زمینۀ بزرگ شدن کشتی ها‌ی کانتینری در نظر گرفته شود که از جملۀ آن‌ها می‌توان به آتش سوزی، قرار گرفتن محموله‌های اشتباه  در کنار کالا‌های خطرناک، تلفات کانتینری در دریا و سیستم ناوبری اشاره کرد.

"جان دولان" معتقد است سالانه بیش از ۲۲۰ میلیون TEU کانتینر در جهان جابه‌جا می‌شود که از این تعداد حدود ۱۰ درصد حامل  کالا‌های خطرناک هستند که در این ارتباط شرکت‌های بیمۀ حمل‌و‌نقل و تدارکات TT Club تخمین می‌زند ممکن است ۵ درصد دیگر از محموله‌های خطرناک اعلام نشود. این امر باعث می‌شود تعداد زیادی کانتینر در کنار این کالا‌های خطرناک با خطر انفجار و آتش سوزی مواجه شوند که اصلاً قابل مهار نباشد.

ناگفته نماند کالا‌ها به دلایل مختلف اشتباه اعلام می‌شود که اصلی‌ترین آن‌ها هزینۀ اضافی برای حمل کالا‌های خطرناک و محدودیت‌هایی است که برای این نوع کالا‌ها در نظر گرفته می‌شود. در واقع این قبیل کالا‌ها باید با کشتی‌های مخصوص حمل شوند، اما متاسفانه با اغماض، برخی ندانم کاری‌ها و پنهان کاری‌ها به راحتی در کنار کانتینر‌های معمولی چیده می‌شوند. بدین ترتیب ممکن است زیان آتش‌سوزی و از بین رفتن کشتی با ۲۰۰۰۰ کانتینر در کنار چند کانتینر حاوی مواد خطرناک زیان و خسارت هنگفتی به بار بیاورد که قابل تخمین نباشد.

از سوی دیگر ممکن است خدمۀ کشتی‌ها دوره‌های مخصوص کار در کشتی‌های بزرگ را سپری نکرده باشند که لازمه فعالیت در این قبیل کشتی‌هاست و متأسفانه امروزه برخی از صاحبان کشتی و حتی فرمانده کمتر به این موضوع توجه نشان می‌دهند. به همین جهت ممکن است خدمۀ آموزش ندیده  نتواند در شرایط نامساعد جوی به علت آنکه آموزش‌های لازم را طی نکرده نتواند برای مقابله با حوادث آمادگی داشته باشد. بدین ترتیب باید خدمه آموزش‌های لازم را برای کار در کشتی‌های بزرگ را طی کند. به مراکز آموزش دریایی نیز توصیه می‌شود برای برگزاری چنین دوره‌هایی دست به کار شوند.

موضوع دیگری که مالکان کشتی‌های بزرگ را آزار می‌دهد گم شدن کانتینر‌ها در دریا است. از نوامبر سال ۲۰۲۰ تا مارس ۲۰۲۱  حداقل شاهد پنج مورد از مفقود شدن کانتینر‌ها در دریا بوده ایم برای مثال ۲۰۰۰ کانتینر شرکت "وان" در اقیانوس آرام و ۷۵۰ کانتینر شرکت "مرسک" که از چین عازم لس‌آنجلس بودند، مفقود شدند  که همۀ کشتی‌ها سایز بزرگ بوده و این کار قابل کنترل نبوده است.

در ارتباط با بزرگ شدن کشتی‌ها ادعای شرکت‌های بیمه نیز افزایش یافته و برخی از شرکت ها‌ی بیمه حاضر نیستند در خطر‌های بزرگ سهیم باشند به همین جهت هزینه‌های بیمه‌ای را برای کشتی‌های بزرگ به شدت تصاعدی کرده‌اند.

"جان دولان" در پایان پیشنهاد می‌کند مالکان کشتی‌های بزرگ کانتینری باید یک مشاور را برای داشتن سفر ایمن به استخدام خود در‌آورند تا مشاوره‌های لازم و مناسب را برای حمل ایمن کانتینر‌ها و آموزش خدمه برای مواقع بحرانی در نظر داشته باشد.