انتظار رشد ۲۶ درصدی تقاضای تجارت دریابرد در ۲۰۳۰!

به گزارش گروه بین‌الملل مانا، پیش‌بینی می‌شود تقاضای تجارت دریابرد از ۶۲.۵ Gt-nm در سال ۲۰۱۹ به ۷۸.۷ Gt-nm در سال ۲۰۳۰ افزایش پیدا کند که نشان دهندۀ رشد ۲۶ درصدی است. این روند صعودی مستمر، مصادف و همزمان با یک دهه اقدامات مهم به سمت اهداف کربن زدایی و سرمایه گذاری در حوزه دیجیتالی خواهد بود.

این گزارش ادامه داد: تا سال ۲۰۳۰، دیجیتالی شدن برهمۀ فعالیت‌های صنعتی تاثیر خواهد گذاشت، اما درعین حال میزان این تاثیر به طور یکسان نخواهد بود. نکتۀ قابل توجه اینکه حمل ونقل دریابرد کالا به طور فزاینده‌ای با زنجیره‌های عرضۀ دیجیتالی ادغام می‌شود، این تحول در بخش‌های دیگرمانند خدمات فراساحل و کشتی کروز نیزمشاهده خواهد شد.

شایان ذکراست: تکنولوژی‌هایی که به عنوان تحول‌آفرینان صنعت درنظر گرفته می‌شوند شامل؛ سوخت‌ها و تکنولوژی‌های مرتبط با کاهش انتشارات آلودگی کربن، *تولید افزایشی (Additive manufacturing)، کشتیرانی دیجیتالی شده و امنیت سیستم‌های سایبر– فیزیکی هستند.

فرآیند‌های *تولید افزایشی (Additive manufacturing) که به پرینت سه بعدی شهرت یافته‌اند در واقع روش تولیدی هستند که در آن هر لایه از قطعه تحت کنترل کامپیوتر شکل می‌گیرد.

در ادامه این گزارش همچنین آمده است: استراتژی آیمو برای کاهش ۵۰ درصدی انتشارات گاز‌های گلخانه‌ای یک چالش بزرگ را پیشِ روی ناوگان جهانی که به طور چشمگیری تا ۲۰۵۰ گسترش خواهد یافت، قرار می‌دهد. با توجه به طول عمر شناورها، اقدامات جدی و مؤثری باید در راستای کاهش انتشارات طی دهه پیشِ رو انجام گیرد. قطعاً یک رویکرد دوجانبه مورد نیازاست: ۱- به حداقل رساندن انرژی مورد نیاز ازسوی کشتی‌ها ۲- کاهش انتشارات کربن مربوط به انرژی مورد استفاده 

توسعه درمسیر تکنولوژی‌های باتری این قول را می‌دهد که کاربرد‌های زیادی به ارمغان خواهد آمد، اما با این وجود انتظار نمی‌رود که نیروی باتری در سال ۲۰۳۰ به عنوان یک راه حل پایدار برای رانش کشتی‌های بزرگ و در عمق دریا که سهم زیادی نیز در انتشارات آلودگی برعهده دارند، شناخته شود.

این گزارش در پایان نوشت: محدودیت‌های مربوط به راه‌حل‌های کاملاً الکتریکی، محرک حرکت به سمت تکنولوژی‌های جایگزین با انتشارات کربن صفر درصد شامل هیدروژن، آمونیاک، سوخت‌های ترکیبی و سوخت‌های زیستی تلقی می‌شود.