سوخت کم سولفور انتخاب اصلی مالکان کشتی است

علي‌رغم مخالفت‌ها و انتقادهاي زياد، قانون سوخت با سولفور پايين از يکم ماه ژانويه 2020 به اجرا در خواهد آمد، IMO چه طرح‌هايي را براي کمک به مالکان کشتي در جهت مطابقت با قانون جديد در نظر گرفته است؟

قانون محدوديت سقف 0.5 درصد براي محتوي سولفور در سوخت کشتي‌ها کمتر از يک سال ديگر به اجرا درخواهد آمد و بدون شک تأثير مهمي بر روي هم سلامت محيط‌زيست و هم انسان‌ها در پي خواهد داشت.

در ماه فوريه سال جاري ميلادي، نشست کميته فرعي جلوگيري و واکنش به آلودگي (PPR) سازمان جهاني دريانوردي برگزار شد و در پايان آن، بر روي پيش‌نويس دستورالعمل‌هاي اجراي پايدار محدوديت سولفور 0.5 درصد تحت ضميمه ششم کنوانسيون مارپل، توافق به عمل آمد. اين دستورالعمل به همراه دستورالعمل‌هاي مربوطه ديگر، يک بسته جامع از ابزارهاي جديد و به روز است که به صنعت کشتيراني و دست‌اندرکاران آن کمک خواهد کرد تا بتوانند اين قانون را به طور مؤثر و موفقيت‌آميز به اجرا درآورند. در سايت IMO جزئيات اين دستورالعمل به طور کامل تشريح شده است.

 بدون شک شرکت‌هاي کشتيراني کوچک که از سرمايه کمتري برخودارند، با چالش‌هاي بيشتري در اين مسير روبه‌رو خواهند شد، شايد آنها مجبور به خارج کردن برخي از شناورهاي خود از گردونه بازار شوند. چه توصيه‌هايي براي اين دسته از شرکت‌ها داريد؟

ارائه توصيه‌هاي خاص به شرکت‌هاي کشتيراني کوچک در حيطه وظايف IMO نيست، اين سازمان يک نهاد قانون‌گذار است. راه‌حل‌هاي مطابقت با قانون سوخت 2020 يک تصميم تجاري است که قطعاً بايد از سوي مالکان اتخاذ شود. اما پيشنهاد ما به صورت کلي اين است که شرکت‌ها و مالکان کشتي شرايط خود را به دقت بررسي کنند و تلاش خود را در جهت انتخاب بهترين گزينه معطوف سازند، چرا که الزامي در انتخاب راه‌حل براي مالکان وجود ندارد.

 پيش‌بيني‌ها تاکنون حکايت از آن دارد که گزينه سوخت با سولفور پايين، انتخاب بخش اعظمي از مالکان خواهد بود. با اين وجود اخيراً اخباري مبني بر افزايش تمايل مالکان و خطوط کشتيراني به نصب اسکرابرها نيز به گوش مي‌رسد. نکته قابل توجه اينکه فرصت زيادي باقي نمانده و مالکان بايد کمي شتاب به خرج دهند.

 با همه اين اوصاف، آيا به نظر شما مي‌توانيم در آينده صنعت کشتيراني انتظار سوخت‌هاي جديد را داشته باشيم؟

کشورهاي عضو IMO استراتژي اوليه کاهش انتشار گازهاي گلخانه‌اي (GHG) از سوي کشتي‌ها را پذيرفته‌اند. اين استراتژي اوليه چشم‌انداز کاهش دست کم 50 درصدي انتشار گازهاي گلخانه‌اي تا سال 2050 را دنبال مي‌کند.

 براي رسيدن به اين رؤياهاي بلندپروازانه، نياز به سوخت‌هاي جديد با کربن پايين يا صفر خواهيم داشت. در اينجاست که بايد به تکنولوژي و ابداعات تکيه کرد. در حال حاضر کشتي‌ها با سيستم رانش الکتريکي و هيبريدي در حال تردد هستند و قطعاً در آينده شاهد سوخت‌هاي جايگزين و منابع انرژي جديد خواهيم بود.