آیا نور امیدبخشی در پایان راه شناورهای تانکر پیداست؟

به گزارش گروه بین الملل مانا، مازاد ظرفیت تناژ همزمان با افت تقاضای تجاری، کاهش بازده تولید اوپک و تنش‌های موجود بین دو قدرت اقتصادی برتر جهان دو برابر شده و فشار بسیاری را بر نرخ تانکر در سال جاری میلادی وارد کرده است. مدیر بازار‌های نفت و تانکر شرکت MSI  بهبود و بازگشت دوباره بازار تانکر به روال سالم را پیش بینی کرده است.
بر اساس این گزارش، تیم اسمیت گفته است: بازار‌های تانکر تغییرات فاندمنتالی بسیاری را طی سال ۲۰۱۸ میلادی تجربه کرده است به گونه‌ای که نرخ فوری بازار در سطحی پایین باقی مانده و برای تانکر‌های حمل مواد نفتی به ویژه نوع MR با نزدیک شدن به پایان سال جاری میلادی روندی نزولی را در پیش گرفته است. مهم‌تر از آن، برخلاف نوسان‌های واگرا نرخ فوری بازار‌های تانکر مواد نفتی و نفت خام پیرامون یک قیمت در سراشیبی قرارگرفته است.
وی ادامه داد: دید ما به بازار نشان دهنده حرکت به سمت روشنایی و پایان دوران غم انگیز برای بازار تانکر است. انتظار داریم تا نرخ حمل و نقل تانکر در ادامه ۲۰۱۸ میلادی، با بهبود نسبی همراه شود و پایانی به سه سال عملکرد ضعیف بدهد. با این حال باید زمان دقیق بهبود بازار را در اوایل ۲۰۱۹ اعلام کنیم که تا ۲۰۲۰ میلادی ادامه خواهد داشت.
نگاهی عمیق به فاندمنتال‌های بازار تانکر نشان می‌دهد اوراق شناور‌ها وقفه لازم برای مقابله با مازاد ظرفیت تناژ را ایجاد می‌کند چرا که قرار است فعالیت اوراق آن‌ها با روندی مثبت و روبه افزایش ادامه یابد. سه ماهه دوم سال جاری میلادی شاهد اوراق ۷.۱ میلیون DWT بود که در مقایسه با سه ماهه نخست قابل توجه است.
وی ادامه داد: در حقیقت، نیمه نخست ۲۰۱۸ بیشترین میزان اوراق برای تانکر ثبت شد که آخرین رکورد قابل توجه آن به سال ۱۹۸۰ میلادی با ظرفیت ۱۵ میلیون DWT بازمی گردد. دومین بار نیز در نیمه نخست ۱۹۸۵ میلادی ۱۳ میلیون DWT روانه یارد اوراق شدند.
علی رغم آنکه این آمار قدرت اخیر اوراق را نشان می‌دهد، سایز ناوگان امروزه بسیار بزرگتر است و میزان اوراق در نیمه نخست سال جاری میلادی تنها ۲.۶ درصد به تانکر اختصاص یافت. این رقم در سال ۱۹۸۵ برابر با ۵.۱ درصد از ظرفیت ناوگان بود. بازار قرار نیست حجمه بالای اوراق دهه ۸۰ را تجربه کند، اما آنچه اکنون جریان دارد به رشد خالص ناوگان منجر خواهد شد.
فشار‌های ژئوپلتیک
بازار تانکر تحت فشار ژئوپلتیک که در نتیجه اعمال تحریم‌ها علیه ایران از سوی دولت ترامپ به وجود آمد، تغییرات بسیاری را در مدت زمان کوتاه شاهد بود.
این گزارش ضمن اشاره به عواقب تحریم‌ها بر بازار تانکر ادامه داد: صادرات نفت خام خاورمیانه رشد قابل توجهی را طی روز‌ها و هفته‌های آتی و در کوتاه مدت در کارنامه خود ثبت نخواهد کرد چراکه حجم صادراتی ایران کاهش می‌یابد. عامل اصلی برای قدرت بخشی به بازار تانکر حفظ ظرفیت پالایشگاه‌های تازه ساخت است که اخیرا در میزان تولید نفت خام افت تجربه کرده اند و فشار بلند مدتی که از رشد صادرات نفت خام منتج می‌شود. در این میان به دنبال وجود تنش‌های تجاری بین چین و آمریکا، بدون شک بازار تانکر نفت خام بزرگترین قربانی خواهد بود.
تاکنون اقداماتی از سوی واردکنندگان چین به ویژه شرکت Unipec صورت گرفته که به موجب آن واردات نفت خام آمریکا به تعویق افتاده است. اما، آمریکا اعلام کرد که پس از یک وقفه دو ماهه در اکتبر بار دیگر اعمال تعرفه‌های جدید را ازسر می‌گیرد. با این حال و برای بازار‌های تانکر تاکنون تاثیر جنگ تجارت به حداقل رسیده است.
جریان‌های نفت آمریکا به آسیا در مجموع و برخلاف تنش‌ها هنوز با افت همراه نشده است. در واقع، عکس این موضوع را در سه ماهه سوم و در جریان حاکم بر هند و تایوان شاهد بودیم.
قانون سوخت کم سولفور ۲۰۲۰ 
 سال ۲۰۲۰ میلادی برای اجرای قانون سوخت کم سولفور ۰.۵ درصد برای بازار تانکر یک اختلال بزرگ و اصلی به حساب می‌آید چراکه بازار انتظار تقویت عرضه برای تولیدات نفتی را دارد. از سوی دیگر، مالکان و اپراتور‌ها با معما‌های بی پاسخ و پیچیده‌ای سروکار دارند. 
اشتهای مالکان تانکر برای نصب اسکرابر بر روی شناور‌ها در سال جاری میلادی مشهود است، اما بسیاری از فعالان به نام برخلاف این مسیر در جهتی دیگر حرکت می‌کنند. از نظر هزینه، سازمان بین المللی دریانوردی موسوم به آیمو تمایل به سرمایه گذاری در بخش اسکرابر یا استفاده از سوخت جایگزین سازگار را در بازار تشویق می‌کند. با این حال، برای تانکر‌ها این موضوع مانند دو روی یک سکه عمل می‌کند و درصورتیکه بازار مورد انتقاد قرار بگیرد، میزان دسترسی به سوخت هم تغییر می‌کند. در بازار‌های تانکر حمل محمولات نفتی انتظار می‌رود قوانین جدید سوخت دریایی از میزان تقاضا و توزیع مجدد محصولات پالایش شده به ویژه دیزل در مناطقی، چون اروپا و آسیای جنوب شرقی حمایت کافی و لازم را داشته باشد.