به گزارش گروه بین الملل مانا و به نقل از DNV GL، تصویر بزرگی که درخصوص استفاده از منابع انرژی وجود دارد حاکی از کاهش تدریجی مصرف سوخت های فسیلی از سال 2030 به بعد و افزایش 50 درصدی انرژی های تجدیدپذیر تا سال 2050 میلادی است.
بر اساس این گزارش، صنعت کشتیرانی نیز همسو با این روند حرکت و رشد قابل توجهی را تا سال 2030 تجربه می کند و در دو دهه آینده تمرکزش را بر روی رشد تجارت های غیر از انرژی مانند کانتینر و فله خشک خواهد گذاشت.
در همین حین، منابع اولیه سوخت در صنعت کشتیرانی به طور قابل توجهی تغییر خواهند کرد. نفت اصلی ترین سوخت شناورها باقی می ماند اما گاز و سوخت های کم کربن در رده دوم و سوم قرار می گیرند.
در همین راستا، مدیر عامل DNV GL گفت: در پیش بینی دریایی می توانیم شاهد این واقعیت باشیم که روندهای امروزه در انرژی، پارادایم مصرف در سال های آتی است.
وی در پایان این گزارش ضمن اشاره به اهمیت دیجیتالی شدن در صنعت کشتیرانی افزود: صنعت کشتیرانی با هدف کاهش هزینه ها، توسعه در بهره مندی از منابع، کاهش مصرف سوخت، افزایش سایز شناورها و بکارگیری تکنولوژی های جدید به سمت کارآمدی بیشتر در حرکت است.
موج اخیر دیجیتالی شدن که بر صنعت کشتیرانی حاکم شده است نیز تاثیری ژرف و شگرفی در طراحی پیشرفته، عملیات به روز و ایجاد مدل های جدید کسب و کار دارد.