به گزارش گروه بین الملل مانا، بلومبرگ در تحلیلی نوشت: ماهها پس ازدیدار روسای سه کشورهند، ایران و افغانستان و در حالی که هند قول تزریق مالی 500 میلیون دلاری را برای پروژه توسعه بندر چابهار داده بود، نه تنها آثاری از پیشرفت این بندر مشاهده نمی شود بلکه بندر گوادر پاکستان - بندری که از سوی چین در 100 کیلومتری (62 مایلی ) شرق مرز ایران و پاکستان ساخته می شود- به عنوان بندررقیب بر این منطقه سایه افکنده است.
در ادامه این تحلیل آمده است: علیرغم اهمیت این پروژه، هندی ها و ایرانی ها برای دو سال در حال چانه زنی و بحث بر سراین مطلب بودند که چه کشوری باید 30 میلیون دلار را برای تجهیزات بندر چابهار پرداخت کند.
با پیشنهاد توسعه بندر چابهارو تزریق مالی 500 میلیارد دلاری از سوی هند به نظر می رسید که برگ برنده در دست این بندر قرار دارد و ایران می تواند با داشتن یک بندر اقیانوسی عمده شاهد رشد اقتصادی در منطقه شرقی که وضعیت مالی مناسبی را ندارد باشد و همچنین افغانستان به لینک جاده ای-ریلی راکه اقتصاد جنگ زده اش را تقویت خواهد کرد، دست پیدا کند.
اما با گذشت یک دهه، سرمایه گذاری استراتژیکی برای توسعه بندر چابهار به سستی و بی رمقی گرائید و از سوی دیگر تزریق 45 میلیارد دلار چین برای کریدور اقتصادی چین پاکستان بندر گوادر را نیز در برمی گیرد.
یکی از مقامات مسئول در این باره گفت: در حالی که چین و پاکستان در حال گسترش و توسعه بندر گوادر در چند کیلومتری بندر چابهار هستند، هند نمی تواند نسبت به توسعه یکی از بنادر استراتژیک ایران بی توجه باشد و یا این پروژه را به تاخیر بیندازد.
بلومبرگ ادامه داد: بندر چابهار به دلیل نزدیکی به بنادرغربی هند می تواند نقش محوری را در اقتصاد این منطقه بازی کند و به هند کمک کند تا دستیابی ارزان تری را به کالاها از آسیا و فراتر از آن داشته باشد.
با تکمیل پروژه گسترش، بندر چابهار قادر خواهد بود کشتی های کارگوی بزرگ را پذیرش کند و دیگر نیازی به بنادر امارات به عنوان بندر میانجی برای تخلیه کالاها به شناورهای کوچک تر ندارد.
یکی از مقامات منطقه آزاد چابهار با اشاره به اینکه بندر چابهار تنها نقطه ای خواهد بود که می تواند ایران را به دریای آزاد وصل کند، گفت: پروژه گسترش بندر چابهار آسیب پذیری ایران را نسبت به درگیری ها و اختلالات ممکن در تنگه هرمز کاهش خواهد داد.