کشتیرانی محرکی برای رشد و توسعه سبز است

در جهانی که جمعیت آن به هفت میلیارد نفر رسیده است و در بسیاری از کشورهای در حال توسعه، ‌به دو برابر تا سال 2050 میلادی خواهد رسید، چالش هایی که ما با آن مواجه هستیم،‌ اغلب بی سابقه است. تهدیدات مربوط به تعارضات، ‌تروریسم، مهاجرت های افسار گسیخته، فقدان امنیت آب و غذا، تغییرات آب و هوایی و شکاف روز افزون میان افراد برخوردار و غیر برخوردار، همگی از اهمیت برخوردار است  و موجبات نگرانی را فراهم می سازند. 

دولت ها و جوامع مدنی در پی راه ها و روش هایی حقیقتاً پایدار هستند که در آن، توسعه اجتماعی و اقتصادی، با هدف ارضای نیازهای این جمعیت رو به افزایش،‌ ادامه یابد.

سال گذشته شاهد دو دستاورد درخشان بودیم: تصویب دستورکار سال 2030 برای توسعه پایدار و دیگری توافق نامه پاریس راجع به تغییرات آب و هوایی. همان گونه که دبیرکل سازمان ملل متحد، آقای بان کین مون به هنگام بازدیدشان از IMO در ماه فوریه امسال گفتند: "این ها پیروزی ها و فتوحاتی برای مردم دنیا و توفیقاتی برای چند جانبه گرایی در عرصه بین المللی است».

کشتیرانی و IMO نقش عمده و به سزایی در انتقال خیز و جنبش بر آمده از این توافقات، در جهت پیشرفت های محسوس زندگی مردمان دارد؛ مردمانی که ما خدمت گزار آنها هستیم. 

در اقتصاد امروزی،‌ بشر در همه جای جهان،‌ به کشتی ها برای حمل و نقل اسباب و لوازم، ‌سوخت، مواد اولیه غذایی، کالاها و محصولات تکیه دارند؛ مواد و محصولاتی که به شدت به آنها وابسته اند. حمل و نقل دریایی، پشتوانه و در واقع ستون فقرات تجارت بین المللی و بازارهای جهانی است. 

کشتی ها در هیچ زمانی به اندازه امروز،‌ به لحاظ فنی پیشرفته و پیچیده نبودند و هرگز این حجم بالای از بار را حمل نکرده و اینقدر هم ایمن و سازگار با محیط زیست نبودند. واردات و صادرات کالا ها در مقیاسی که برای توسعه پایدار دنیای مدرن امروزی ضروری است،‌ فی الواقع مدیون ناوگان جهانی و نیروی کار بیش از یک میلیون دریانورد است. اما با این حال، چنانچه قرار باشد که مزایای جهانی شدن همواره در همه جا پخش و منتشر شود،‌ همه کشورها می بایست قادر به نقش آفرینی فعالانه و کامل در صنعت کشتیرانی باشند. 

رشد اقتصادی پایدار، اشتغال، کامیابی و ثبات، همگی می توانند با توسعه تجارت دریایی،‌ بهبود زیر ساخت های بندری، بهره وری و نیز ترغیب انتخاب دریانوردی به عنوان یک حرفه به ویژه در جهان در حال توسعه، حاصل شود. آیمو در همه این حوزه ها، ‌سهم و مشارکت قوی و به سزایی دارد. 

تجارت دریایی با هزینه های رقابتی نرخ ها، منافعی را برای همه ما به ارمغان می آورد. برای محصولاتی که از طریق دریا حمل می شوند، سهم هزینه حمل و نقل در سبد قیمتی کالاهای مصرفی ناچیز و قابل چشم پوشی است. 

کشتیرانی همچنین با توجه به عملکرد زیست محیطی مطلوب و شگرف خود، عامل و محرکی برای "رشد و توسعه سبز" (Green Growth) است. 

توسعه پایدار وابسته به افزایش بهره وری در هزینه های حمل و نقل دریایی است. عوامل انگیزشی اقتصادی و قانونی، صنعت کشتیرانی را تشویق به سرمایه گذاری در تکنولوژی های سبز می کند و این چیزی است که نه تنها برای محیط زیست سودمند است، بلکه در دراز مدت منجر به کاهش هزینه ها خواهد شد. 

دسترسی به حمل و نقل دریایی کارآمد و البته کم هزینه،‌ کمک شایانی به بهبود استانداردهای زندگی جهانی،‌ به ویژه در تبلور اقتصادهای جدید کرد و خود شاهد این بود که بسیاری از مردم از بحران فقر در سال های اخیر رهایی یافتند. 

همانطوری که شعار روز جهانی دریانوردی سال 2016 به درستی اعلام می دارد، کشتیرانی غیر قابل اغماض و اجتناب برای جهانیان است و قرار است که همچنان در هسته مرکزی رشد اقتصاد جهانی باقی بماند؛ چه اینکه ما همچنان در گذار حتمی به سوی دوره و عصر توسعه پایدار و پاک هستیم. 

این پیامی است که نیازمند و بلکه مستحق مخاطبان گسترده تری است. تقریباً همه افراد دنیای امروزی تا حدودی به کشتیرانی متکی هستند، اما عده قلیلی از اهمیت آن باخبرند. مطمئناً بنده تمام تلاشم را خواهم کرد تا در طول سال، این پیام را با بیان رسا به گوش همگان برسانم و از همه کسانی که با این صنعت حیاتی سر و کار دارند، تاکیدا می خواهم که در نشر این خبر "کشتیرانی، ‌ضرورتی اجتناب ناپذیر برای جهان" به اینجانب بپیوندند.