
به گزارش گروه بینالملل مانا، مؤسسه Sea-Intelligence در یک گزارش تحلیلی از تغییر تجارت کانتینری به یک سیستم پویا خبر داده است. بر این اساس، تغییرات عمدهای در الگوهای حملونقل کانتینری جهانی، بهویژه در نحوه استقرار کشتیها در مسیرهای تجاری کلیدی توسط شرکتهای کشتیرانی، مشاهده میشود.
این مؤسسه با اندازهگیری کاهش ظرفیت عملیاتی از طریق مجموع کل ظرفیت ورودی و خروجی از یک خط تجاری، نگاهی به ثبات عملیاتی خطوط تجاری آسیا–آمریکای شمالی و آسیا–اروپا انداخته است.
بر اساس این گزارش، دادههای سال ۲۰۲۵ نشاندهنده یک تغییر ساختاری قابل توجه است؛ بهطوریکه کشتیهای حملونقل از الگوی استقرار پایدار به مدلی از تنظیم ظرفیت با فرکانس بالا روی آوردهاند.
این روند در خط تجاری آسیا–اروپای شمالی نمود بیشتری پیدا کرده است؛ بهگونهای که میزان جابهجایی ظرفیت در این مسیر در سال ۲۰۲۵ به ۱۱.۰ میلیون TEU رسید. این رقم نشاندهنده انحراف قابل توجهی از هنجار تاریخی ۳ تا ۵ میلیون TEU است که بین سالهای ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۹ مشاهده شده بود. رقم ثبتشده در سال ۲۰۲۵ حدود ۱۳۸ درصد بیشتر از سال ۲۰۲۳ است و نشان میدهد شرکتهای حملونقل بهطور فعال در حال تزریق و برداشت تناژ با نرخی هستند که پیش از این هرگز ثبت نشده بود.
در حالی که مسیر آسیا–اروپای شمالی نوسانات شدیدی را نشان میدهد، نوسانات بالا در هر دو مسیر تجاری آسیا–آمریکای شمالی و همچنین آسیا–مدیترانه نیز مشهود است. میزان جابهجایی کانتینر در مسیر ساحل غربی آسیا–آمریکای شمالی در سال ۲۰۲۵ به رکورد ۱۰.۴ میلیون TEU رسید که نسبت به سال ۲۰۲۳ حدود ۳۲ درصد افزایش نشان میدهد.
میزان جابهجایی کانتینر در مسیر آسیا–مدیترانه در سال ۲۰۲۵ به ۶.۹ میلیون TEU رسید که نسبت به سال ۲۰۲۳ حدود ۸۰ درصد و نسبت به سال ۲۰۲۴ حدود ۲۱ درصد افزایش را نشان میدهد. همچنین میزان جابهجایی کانتینر در مسیر ساحل شرقی آسیا–آمریکای شمالی با ثبت ۶.۶ میلیون TEU همچنان در سطح بالایی قرار داشت و در سال ۲۰۲۵ نسبت به سایر خطوط تجاری، افزایشی نسبتاً تدریجیتر را تجربه کرد.
در مجموع، این ارقام نشان میدهد که ثبات نسبی در استقرار کشتیها که در دوران پیش از همهگیری وجود داشت، از بین رفته و جای خود را به یک الگوی پویا و انعطافپذیر داده است.