
به گزارش خبرنگار مانا، این همایش با حضور متخصصان صنعت، سرمایهگذاران، اندیشمندان و نمایندگان کشورهای مختلف برگزار شده و در جریان آن ۹ نشست تخصصی، سه کارگاه تخصصی، ۲ سمینار معرفی فرصتهای سرمایهگذاری و جلسات اختصاصی صنایع با یکدیگر نیز برگزار شد.
ارائه بستههای سرمایهگذاری، معرفی فرصتهای صادرات خدمات فنیمهندسی، مذاکرات تجاری بنگاه به بنگاه، برگزاری کارگاههای آموزشی، ظرفیتسنجی تشکیل شرکتهای صادراتی و معرفی ظرفیتهای جدید اقتصادی از رویکردهای این همایش دو روزه بود.
همکاریهای منطقهای و بینالمللی دریایی، تحول صنایع دریایی با فناوریهای نسل چهارم، ظرفیتهای سرمایهگذاری مکران، صنایع پیشران دریایی، اقتصاد محلی دریایی، ترانزیت و لجستیک دریایی، تابآوری اقتصاد، سرمایهگذاری خارجی، تجارت دریایی، تامین پایدار آب و انرژی، توسعه پایدار دریایی، پایونهای تخصصی، صنایع فضایی و تامین مالی از جمله محورها و موضوعات طرح شده در دومین همایش اقتصاد دریامحور و اجلاس بینالمللی سرمایهگذاری و تجارت کیش بود.
این همایش با حضور متخصصان صنعت، سرمایهگذاران، اندیشمندان و نمایندگان کشورهای مختلف برگزار شده و در جریان آن ۹ نشست تخصصی، سه کارگاه تخصصی، ۲ سمینار معرفی فرصتهای سرمایهگذاری و جلسات اختصاصی صنایع با یکدیگر نیز برگزار شد.
ماندگاری سرزمینی ما از مرزهای آبی میگذرد
علی ربیعی دستیار رئیسجمهور در امور اجتماعی در آیین اختتامیه این همایش گفت: فارغ از مباحث غیرکارشناسی که گاه در فضای داخلی مانع از شکلگیری رویکردهای واقعی توسعه میشود، آنچه برای من در این همایش اهمیت دارد، این است که نگاه توسعهای ایران، فراتر از مرزهای جغرافیایی، همواره در پی یافتن مسیرهای برونرفت و بهرهگیری از فرصتهای بیرونی بوده است.
وی افزود: در این مجال کوتاه، مایلم دیدگاه خود را در حوزه اقتصاد دریامحور در قالب چند گزاره اصلی بیان کنم. پیشفرض من این است که جهتگیری توسعه در کشور، نیازمند بازتعریف ذهنیت توسعهای است. توسعه مفهومی صرفاً درونمرزی نیست؛ بلکه روندی پویا و بروننگر است. بهرغم سیاستها و اهداف بلندی که تدوین شده، هنوز ذهنیت توسعه در کشور گرفتار مرزهای بسته است. باید بپذیریم که پایان مرزهای جغرافیایی ما، آغاز مرزهای توسعهای ایران است — مرزهایی که در سواحل خزر و خلیج فارس شکل میگیرند.
وی تصریح کرد: به باور من، مسیر پایدار بقا و ماندگاری سرزمینی ما از مرزهای آبی میگذرد. توسعه از دریا، توسعهای است که با امنیت ملی، اقتصاد سیاسی، جایگاه ژئوپلیتیکی و قدرت ملی پیوند مستقیم دارد. قدرت ملی ایران در گرو چنین نگاهی توسعهمحور و دریامحور است.
وطن آبی پیوند ما به هویت ملی
ربیعی خاطر نشان کرد: باید باور کنیم همانگونه که خلیج فارس وطن ماست، توسعه ایران نیز از مرزهای آبی آغاز میشود. با بیش از ۵۴۰۰ کیلومتر خط ساحلی، ایران پلی طبیعی میان آسیای مرکزی، قفقاز، خاورمیانه، خلیج فارس و اقیانوس هند است.
وی افزود: با توسعه زیرساختهای بندری و لجستیکی در جنوب و همکاریهای روبهرشد با سواحل آفریقا، امروز ایران حتی میتواند خود را «همسایه آفریقا» بداند. این واقعیت افقی نو در تعاملات اقتصادی، فرهنگی و ژئوپلیتیکی میگشاید و مفهوم «وطن آبی» را به هویت ملی ما پیوند میدهد.
بازنگری در مفهوم منابع و مزیتها
دستیار رئیسجمهور در امور اجتماعی تاکید کرد: منابع زیرزمینی ما، بهویژه نفت و گاز، اگرچه فرصتآفرین بودهاند، اما در عمل ما را به پولداری بیتلاش عادت دادهاند و از مزیتهای بنیادینمان – یعنی موقعیت ژئواکونومیک، ترانزیت، تجارت دریایی و نقش تاریخی ایران در مسیرهای جهانی – غافل کردهاند.
وی بای بیان اینکه رابطه دولت و ملت، و حتی فرآیند دولتسازی ما، از این غفلت آسیب دیده است گفت: اگر توسعه دریامحور را بهعنوان کانون توسعه ملی بپذیریم، میتوانیم جایگاه تاریخی خود را در شاهراههای تجاری جهان باز یابیم. تمدن ایرانی در طول تاریخ، نه با جنگ، بلکه از مسیر دریاها، تجارت و تعامل فرهنگی گسترش یافته است.
تاسیس «پایتخت دریایی» ایده ای برای مدیریت مشکلات کلانشهرها و تهران
علی ربیعی با بیان لزوم ایجاد پایتخت دریایی ایران گفت: تهران امروز با گسترش بیقاعده خود، به شهری متورم و غیرقابل کنترل تبدیل شده است. بهجای انتقال کامل پایتخت، میتوان طرحی از پایتخت سبکسازیشده و دریایی را دنبال کرد؛ شهری که مرکز تصمیمگیری در حوزههای صنعتی، شیلات، کشاورزی، گردشگری ساحلی و انرژیهای دریایی باشد. در چنین نقطهای میتوان دانشگاهها، پژوهشگاههای تخصصی، صنایع پتروشیمی، بنادر تجاری، مراکز گردشگری و ورزشی دریایی را در کنار هم ایجاد کرد. حتی تشکیل فصلی جلسات هیئت وزیران در سواحل جنوبی، میتواند تصمیمگیریهای مرتبط با دریا را از مرکز به میدان واقعی منتقل کند.
وی افزود: این الگو، افزون بر کاهش تمرکز و فشار جمعیتی از تهران، میتواند موجب رونق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مناطق ساحلی شود و چهره تازهای از توسعه سرزمینی ایران را رقم بزند.
آینده ایران از مسیر دریاهاست
ربیعی خاطر نشان کرد: توسعه ایران در قرن بیستویکم، دیگر در خشکی و کویر رقم نخواهد خورد؛ آینده ایران در آب و از مسیر دریاهاست. از خزر تا خلیج فارس، از دریای عمان تا اقیانوس هند، سرزمین ما ظرفیت آن را دارد که مرزهای خود را از خاک به آب گسترش دهد. این نگاه، بازگشتی است به ریشههای تمدن ایرانی و تلاشی برای بازتعریف وطن در قالب وطن آبی — وطنی که دریا را نه مرز، بلکه دروازه توسعه میداند.
تدوین سند ملی توسعه سواحل و نهادسازی مقدمه توسعه دریامحور است
دستیار رئیسجمهور در امور اجتماعی همچنین گفت: مناطق ساحلی ایران بدون ایجاد جذابیتها توسعه پیدا نخواهد کرد و لازم است که هر نوع سیاستگزاری رد این عرصه همراه با نهادسازی باشد و از تجربه کشورهایی مانند سنگاپور، کره جنوبی و نروژ استفاده شود.
وی خواستار ایجاد مراکز مطالعاتی برای سیاستگزاری در زمینه توسعه دریامحور شد و افزود: علاوه بر این لازم است که سند ملی در این زمینه تدوین شود و در گام اول ما توسعه را بر مبنای اهداف این سند از سواحل شروع کنیم.
به گزارش مانا در پایان این همایش، بر ایجاد همافزایی میان دولت، بخش خصوصی و جامعه فناور برای ترسیم نقشه راه اقتصاد مبتنی بر دریا و معرفی فرصتهای نو در سواحل شمالی و جنوبی کشور تاکید شد.
در نشستها و کارگاههای تخصصی این همایش، طیف گستردهای از موضوعات کلیدی از جمله صنایع پیشران دریایی، ترانزیت و لجستیک و ظرفیتهای سواحل مکران، تابآوری اقتصادی، اقتصاد دیجیتال، تأمین مالی، تحول صنایع دریایی با فناوریهای نسل چهارم، تأمین پایدار آب و انرژی در مناطق ساحلی، معادن و توسعه پایدار دریایی مورد بحث قرار گرفت که چکیده آن به صورت کتاب منتشر خواهد شد.