تولد یک لنج پس از ۱۲ سال انتظار در بندر تاریخی کُنگ

علی پوزن در گفتگو با خبرنگار مانا در بندرعباس با اشاره به روند طولانی ساخت این لنج گفت: ساخت آن با تناژ ۶۰۰ تن، دوازده سال پیش در کارگاه مرحوم عبدالله ابراهیمی آغاز شد؛ اما به دلیل کمبود نقدینگی و نبود حمایت از استادکاران، بارها متوقف شد.
او توضیح داد: این لنج با چوب‌های اصیل و مقاوم ساج، بالاو، کَرِت و کنار ساخته شده؛ حاصل دست‌هایی که بسیاری‌شان امروز دیگر در میان ما نیستند. استاد فرمان و تخته، مرحوم وحید از چابهار بود؛ استاد کلفات و لامی، مرحومان صالح و مسلم از جزیره؛ و سرمهندسی به آب‌اندازی را استاد عیسی هدری از گوران انجام داد.
پوزن همچنین به سابقه مالکان لنج اشاره کرد و افزود: یکی از شرکای این لنج مرحوم یعقوب سن‌آقا بوده و فرزندانش عبدالرحیم عبدالحمید و شریک پدرشان محمدحسین جودار این مسیر را ادامه داده‌اند. این لنج یادگار استادکاران فقید و نمادی از نسلی است که با عشق به دریا، فرهنگ دریایی جنوب را زنده نگه داشته است.
به گفته این فعال میراث دریایی، اکنون تنها دو نمونه از لنج‌های چوبی اصیل در ایران باقی مانده است؛ یکی در بندر کُنگ و دیگری در کارگاه گوران. او هشدار داد: این یعنی ما در آستانه انقراض یک هنر ـ صنعت هزارساله قرار داریم؛ صنعتی که بخش مهمی از تاریخ، اقتصاد و هویت مردم جنوب را ساخته است.
پوزن در پایان تأکید کرد: لنج چوبی فقط یک سازه نیست؛ روح جمعی مردمان دریاست. اگر امروز برای حفظ استادکاران و احیای کارگاه‌های لنج‌سازی کاری نکنیم، فردا حتی در موزه‌ها هم کسی نخواهد دانست این لنج‌ها چگونه ساخته می‌شدند. این لنج تازه به آب‌افتاده، آخرین فریاد چوب بر ساحل است؛ نشانه فرهنگی که اگر اکنون حمایت نشود، با موج بعدی به فراموشی سپرده خواهد شد.