تعرفه‌های جدید آمریکا ناوگان جهانی کشتیرانی را دگرگون می‌کند

به گزارش گروه بین‌الملل مانا به نقل از Breakbulk news، شرکت‌های بزرگ کشتیرانی جهان در واکنش به تصمیم نمایندگی تجاری آمریکا (USTR) برای اعمال تعرفه‌های جدید بندری علیه کشتی‌های مرتبط با چین، به سرعت در حال تغییر آرایش ناوگان و مسیرهای تجاری خود هستند. این تعرفه‌ها از ۱۴ اکتبر ۲۰۲۵ اجرایی می‌شوند و به‌صورت پلکانی طی سه سال افزایش خواهند یافت.

بر اساس این طرح، کشتی‌های تحت مالکیت یا بهره‌برداری چین به ازای هر تناژ خالص ابتدا ۵۰ دلار و تا آوریل ۲۰۲۸ به ۱۴۰ دلار در هر تناژ خواهند پرداخت. اپراتورهای غیرچینی که از کشتی‌های ساخت چین استفاده می‌کنند نیز مشمول تعرفه‌های کمتری هستند، اما هزینه آن‌ها نیز طی سه سال بیش از دو برابر خواهد شد. برای نمونه، یک کشتی کانتینری COSCO با ظرفیت ۶۵ هزار تناژ و ۱۳ هزار TEU، در سال ۲۰۲۵ حدود ۳.۲۵ میلیون دلار بابت هر سفر باید بپردازد؛ این رقم در سال ۲۰۲۸ به ۹.۱ میلیون دلار می‌رسد.

 تغییر مسیر خطوط کانتینری

 اتحاد Premier Alliance شامل شرکت‌های HMM، ONE و Yang Ming سرویس‌های خود را بازآرایی کرده‌اند. سرویس Mediterranean 2 (MD2) مسیر آسیا–مدیترانه و سرویس Gulf Pacific South 2 (GS2) مسیر آسیا–خاورمیانه–ساحل غربی آمریکا را پوشش می‌دهند. این تغییر به ONE امکان می‌دهد ۱۰ کشتی ساخت چین را از مسیرهای آمریکا خارج کند که این امر هم می­‌تواند یک جنبه اجباری داشته باشد و هم یک انتخاب راهبردی برای کاهش هزینه­‌ها و ریسک­‌های تجاری باشد.

در مقابل، شرکت‌هایی مانند COSCO و OOCL ترجیح داده‌اند با دور زدن آمریکا، مسیر مستقیم به مکزیک را انتخاب کنند. مرسک نیز اعلام کرده که دیگر از کشتی‌های ساخت چین در مسیرهای آمریکا استفاده نخواهد کرد.

تأثیر بر تانکرها و فله‌برها

این تغییرات محدود به بخش کانتینری نیست. مالکان نفتکش و فله‌بر نیز در حال اجتناب از کشتی‌های ساخت چین در مسیرهای اقیانوس اطلس و آمریکا هستند. صادرات نفت خام آمریکا به چین از آوریل ۲۰۲۵ متوقف شده و مسیرهای جدید به جنوب شرق آسیا و آمریکای جنوبی انتقال یافته‌اند؛ این موضوع به تغییر جریان تجارت و فشار بر نرخ‌های کرایه منجر شده است.

پیامدهای راهبردی

اجرای این سیاست جذابیت مراکز ترانشیپینگ در کارائیب و آمریکای مرکزی مانند فری‌پورت، پاناما و کینگستون را افزایش داده است؛ زیرا کشتی‌هایی که از بنادر کمتر از ۲هزار مایل دریایی فاصله دارند، از این تعرفه معاف هستند.

همزمان، تغییر اتحادها نیز شدت گرفته: MSC مستقل عمل می‌کند، اتحاد Gemini (مرسک–هاپاگ لوید) در حال شکل‌گیری است و Premier Alliance مسیرهایش را تغییر داده. تحلیلگران پیش‌بینی می‌کنند تا پایان ۲۰۲۵، اتحاد مرسک و لوید به همراه MSC بیش از ۸۲ درصد ظرفیت کانتینری جهان را در اختیار بگیرند.

ابهامات اجرایی

با وجود قطعی بودن تاریخ اجرا، هنوز پرسش‌هایی درباره نحوه اعمال و دریافت تعرفه‌ها وجود دارد. گمرک آمریکا سامانه Pay.gov را برای جمع‌آوری این هزینه‌ها طراحی کرده، اما مسائل مربوط به تعریف مالکیت و استثناها همچنان محل بحث است.

کارشناسان می‌گویند شرکت‌ها باید ظرف مدت کوتاهی کشتی‌های خود را بازآرایی کنند، چرا‌که جابه‌جایی کشتی‌های بزرگ بین شش تا هشت هفته زمان می‌برد و فرصت اندکی تا پایان مهلت باقی مانده است.

این اقدام را بسیاری بزرگ‌ترین تغییر ساختاری ناشی از سیاست در تجارت دریایی طی یک دهه اخیر می‌دانند؛ تغییری که نه تنها نرخ‌ها و مسیرها را دگرگون می‌کند، بلکه احتمالاً توازن قدرت در کشتیرانی جهانی را نیز بازنویسی خواهد کرد.