محمدرضا شاهجویی در گفتوگو با مانا در ارتباط با استفاده از کریدورهای حملونقلی با هدف تحقق سیاستهای توسعه دریا محور بیان کرد: در کریدور شمال- جنوب پروژه راه آهن گرمسار و اینچه برون به کشورهای حوزه CIS ارتباط دارند و به روسیه متصل هستند، اما ظرفیت آن پایین است. این خط قدیمی است و یک مقدار ملاحظات فنی برای بهرهبرداری از آن وجود دارد.
وی ادامه داد: اما اگر خط رشت- آستارا تکمیل شود، میتوانیم شاهد این باشیم که نزدیک به بالای چهار میلیون تُن ظرفیت ما در کریدور شمال-جنوب افزایش یابد.
این کارشناس حمل و نقل ریلی گفت: جدای از این، اتصال خوبی به دریای خزر داریم. هم بندر امیر آباد و هم بندر کاسپین که اخیراً به ریل متصل شده است، دارای اهمیت هستند و میتوانند بخشی از تقاضای موجود برای کریدور شمال - جنوب را به خود اختصاص بدهند.
وی افزود: بنابراین اگر دنبال تکمیل مسیرها باشیم، شاید لزوماً این اقدامات باعث جذب بار نشود. ما باید چالشهای موجود بر سر راه جذب بار را به صورت عملیاتی، نرمافزاری و زیرساختی برطرف کنیم تا امید داشته باشیم که بار بیشتری در مسیرهای حملونقلی کشور جذب کنیم.
تحریمها بر کریدور شمال-جنوب اثر ندارد
شاهجویی درباره اثر تحریمها بر عملکرد کریدور شمال-جنوب توضیح داد: ما در این مسیر بحث تحریمها را نداریم. اگر بحث هزینهها، زمان و پیشبینی پذیری کریدور را حل کنیم و روی بحث بازاریابی کار کنیم، به نتایج بهتری میرسیم.
وی یادآور شد: هنوز تجار و فورواردها قانع نشدهاند که خیلی از این مسیر استفاده کنند. ضمن آنکه اگر فضای رقابت با بقیه مسیرها را نگاه کنیم، عملکرد ما در کریدور شمال- جنوب خیلی مطلوب نیست.
این کارشناس حملونقل ریلی گفت: بحثهای مرزی و گمرکی چالشهایی هستند که در ترانزیت از خاک ایران وجود دارد. این مباحث باعث میشود که جذابیت مسیر کم شود و مسیرهای جایگزین مورد استفاده قرار گیرد.
وی ادامه داد: اگر این مشکلات را برطرف کنیم، با همین ظرفیتهای موجود میتوان بین ۱۰ الی ۱۵ میلیون تن ظرفیت کریدور شمال-جنوب را بدون تقویت زیرساختهای جدید و با همان زیرساختهایی که داریم، افزایش داد.
نیاز به همسویی بردارها
شاهجویی درباره دلایل عدم موفقیت در رابطه با حل مسائل بیان کرد: خیلی مشکلات در کشور وجود دارد که هنوز حل نشده است. بحث مسائل گمرکی، ارزیابی فیزیکی و ... چالشهایی است که در کشور برطرف نشده است و تلاش میشود که این موضوعات برطرف شود.
وی اضافه کرد: بیشتر دستگاههایی که در امر ترانزیت دخیل هستند، دولتی هستند. ولی نکته این است که برای حل مسائل موجود نیاز به همافزایی دستگاههای دولتی، نهادهای حاکمیتی و حتی بخش خصوصی وجود دارد.
شاهجویی بیان کرد: در چند سال گذشته این اراده و انگیزه از طرف دولت برای تقویت این مسیر نشان داده شده است. مصوباتی که در دولتهای مختلف گذرانده شده است و اهدافی که برنامهریزی شده مثل اهداف برنامه هفتم توسعه، نشان میدهد که انگیزه برای تقویت این مسیر وجود دارد، اما اکنون شرایط به نحوی است که باید این بردارها همسو بشوند و به سمتی بروند که این مسیر فعال شود.