به گزارش گروه بینالملل مانا، براساس اعلام مقامات وزارت بنادر، کشتیرانی و آبراهها، این تلاشهای توسعهای از طریق شرکت Indian Ports Global Ltd (IPGL)، شرکت سرمایهگذاری مشترک که توسط «Jawaharlal Nehru Port Trust» و «Kandla Port Trust» برای توسعه پروژههای بندری در خارج از کشور تشکیل شده، انجام خواهد شد.
وزارت کشتیرانی هند، وظیفه تجهیز و بهرهبرداری از پایانههای کانتینری/چندمنظوره در بندر چابهار را به IPGL واگذار کرده و طبق گزارشها، این شرکت به دنبال مدیر پروژه «مستقر در تهران» است.
از چابهار تا تانزانیا
علاوه بر تانزانیا که در اولویت هند قرار دارد، چند کشور آفریقایی برای ارزیابی فرصتهای مدیریت اسکله در فهرست این کشور قرار گرفتهاند. منابع آگاه اعلام کردند که هند و تانزانیا چندین تفاهمنامه جهت توسعه زیرساختهای دریایی و بندری، از جمله پارکهای صنعتی، عملیات بندری و همکاریهای دریایی امضا کردهاند.
در این راستا، یک توافق کلیدی بین اداره بندر جواهر لعل نهرو (JNPA) و مرکز سرمایهگذاری تانزانیا در راستای ایجاد یک پارک صنعتی در تانزانیا منعقد شده است. شرکت کشتیسازی کوچین و شرکت خدمات دریایی، شرکت تانزانیایی که کشتیها، کشتیهای باری و تانکرها را اداره میکند، تفاهمنامهای برای همکاری در صنعت دریایی امضا کردهاند.
این مقام مسئول وزارتخانه که خواست نامش فاش نشود، گفت: «بدون تردید تانزانیا در دستور کار است و با توجه به اینکه JNPA در حال ساخت پارک صنعتی یا منطقه ویژه اقتصادی در آن کشور است، ما گسترش دامنه فعالیت خود را در این کشور ارزیابی خواهیم کرد.»
همه بنادر اصلی تانزانیا در دارالسلام، متوارا و تانگا و نیز بنادر کوچک عبارتند از لیندی، کیلوا ماسوکو، جزیره مافیا، باگامویو، پانگانی و کواله در اقیانوس هند قرار دارند. علاوه بر این، بنادری در جزایر زنگبار و پمبا از جمله Chake Chake و Mkoani وجود دارد.
بزرگترین شرکت حملونقل یکپارچه هند، شرکت بنادر و منطقه ویژه اقتصادی آدانی (APSEZ)، هم اکنون حضور قابل توجهی در تانزانیا، به ویژه در بندر دارالسلام، دارد که پایانه کانتینری شماره ۲ را تحت یک امتیاز ۳۰ ساله مدیریت میکند. آدانی پورتز همچنین یک سرمایهگذاری مشترک - به نام East Africa Gateway Limited - با گروه بنادر AD و East Harbour Terminals Limited دارد که ۹۵ درصد سهام خدمات ترمینال کانتینری بین المللی تانزانیا را به دست آورده است.
هند از طریق IPGL، پایانه شهید بهشتی در بندر چابهار را اداره میکند که دروازهای راهبردی برای تجارت با افغانستان و آسیای مرکزی بوده و برای مشارکت هند در کریدور حملونقل بینالمللی شمال-جنوب نقش کلیدی دارد. انتظار میرود جابهجایی کانتینر در چابهار تا سال مالی ۲۰۲۶ میلادی به ۱۰۰ هزار TEU (ظرفیت کامل) برسد و همچنین، برنامههایی برای راهاندازی عملیات خطوط کشتیرانی هند در آنجا در حال انجام است.
پیشبینی میشود در سال مالی ۲۰۲۵ میلادی، ترافیک کانتینری این بندر به ۷۵ هزار TEU برسد. دادههای وزارت کشتیرانی هند نشان میدهد که تا پایان ژانویه، این رقم به ۶۴۲۴۵ TEU رسید، در حالی که این رقم در سال مالی ۲۰۲۳ میلادی تنها ۹۱۲۶ TEU بوده است.
یک منبع آگاه گفت بندر چابهار همچنان در «حالت سرمایهگذاری» باقی میماند و تمرکز بیشتری بر فعالیتهای بازاریابی جهت تضمین تداوم عملیاتی آن خواهد داشت. این منبع افزود: «این عملیات از نظر تجاری مقرون به صرفه است، اما با توجه به ادامه تنشهای ژئوپلیتیکی، برای سودآوری به زمان بیشتری نیاز است»
گزارشها حاکی از آن است که هند در حال بررسی توسعه عملیات در بندر چابهار با سرمایهگذاری ۴۰۰۰ کرور روپیه است. مقامات وزارت کشتیرانی اعلام کردند که با سفارش نزدیک به پنج جرثقیل بندری متحرک، هند به دنبال افزایش پنج برابری ظرفیت به ۵۰۰ هزار TEU در یک دوره ۱۰ساله است که مذاکرات در این راستا ادامه دارد.
سیاست همسایگی
هند در رقابت با چین برای حضور در بنادر همسایه نزدیک خود، به دنبال ارتقای منافع راهبردی و تجاری خود در امتداد مسیرهای تجاری بین منطقه آسیا-اقیانوسیه، اروپا و آفریقا است.
برای نمونه، IPGL کنترل عملیات در بندر «سیتوه» در میانمار را بر عهده گرفته که بخش جداییناپذیر پروژه حملونقل چندوجهی کالادان است که بنگلادش، تایلند و کلکته را به هم متصل میکند. براساس برآوردها، افزایش اتصالات از طریق میانمار به هند کمک کند تا یک کریدور تجاری یکپارچه به جنوب شرقی آسیا ایجاد و مشارکتهای اقتصادی منطقهای را تقویت کند.
در سریلانکا نیز توسعه و بهرهبرداری از بندر کانکسانتورای توسط IPGL نه تنها تجارت دوجانبه را تقویت میکند، بلکه ارتباط دریایی مسافران را نیز احیا و یک سرویس کشتیرانی منظم بین ناگاپاتینام (هند) و کانکسانتورای (سریلانکا) را برنامهریزی میکند.
منطقه ویژه اقتصادی آسیا و اقیانوسیه (APSEZ) از آغاز عملیات در پایانه بینالمللی غرب کلمبو در بندر کلمبو خبر داد. این پایانه آبهای عمیق کاملاً خودکار با هزینه ۸۰۰ میلیون دلار میتواند سالانه ۳.۲ میلیون TEU کانتینر را جابهجا کند و جایگاه این بندر را به عنوان یک قطب کلیدی حملونقل دریایی در جنوب آسیا ارتقا دهد.
در این راستا، وزارت کشتیرانی هند قصد دارد IPGL را در مرکز این رویکرد تجاری قرار دهد. در حال حاضر، این شرکت محدود به بنادر راهبردی مانند چابهار و سیتوه است و احتمالاً به عنوان یک اپراتور پایانه داخلی با تأسیسات انتقال نفت نیز فعالیت خواهد کرد.
محور این برنامهها، شرکت بهارات گلوبال پورتز، کنسرسیوم دولتی تازه تأسیس، است که به عنوان «ارائهدهنده خدمات زیرساخت بندری جامع»، از جمله عملیات ترمینال، تأمین مالی، لجستیک و اتصال، فعالیت میکند. IPGL بازوی عملیاتی این نهاد خواهد بود.
یکی از مقامات تشریح کرد: «اگر IPGL وارد عملیات پهلوگیری داخلی شود، وجهۀ بینالمللی این نهاد را بهبود خواهد بخشید.»، اما این پرسش مطرح میشود که چرا یک نهاد تحت حمایت دولت در کشور خود حضور ندارد؟
منبع: ایندیا شیپینگ نیوز