دکتر مهدی بلوکی در گفتگو با خبرنگار مانا از پروژه احیای مرجانهای جزیرۀ کیش با همکاری محیط زیست مناطق آزاد کیش و یکی از مدارس غواصی این جزیره خبر داد و گفت: قصد داریم با احیای بخشی از مرجانهای کیش امکان بازدید گردشگران را در قالب مسیر ویژه از طریق غواصی فراهم کنیم.
رئیس اکولوژی محیط زیست دریا معاونت محیط زیست دریایی سازمان حفاظت محیط زیست، ادامه داد: تعیین مکانهای مشخص برای بازدید گردشگران از مرجانها و اکوسیستمهای دریایی میتواند به کاهش فشار توریسم در مناطق مرجانی خلیج فارس بسیار کمک کند.
این مقام مسئول در سازمان حفاظت محیط زیست در ادامه گفتههای خود اذعان داشت: از آنجا که توریسمهای علاقهمند به ورود به مناطق مرجانی آموزشهای لازم برای نحوه برخورد در کنار مرجانها را ندیدهاند، لذا حضور آنها باعث تخریب مرجانها خواهد شد.
وی بر انجام اقدامات در راستای احیا و بازسازی مدارس غواصی تاکید کرد و گفت: لازم است این مدارس زیستگاههای جدیدی برای غواصی ایجاد کنند تا فشار از روی زیستگاههای طبیعی برداشته شود و منطقه جدیدی هم برای بازدید کسانی که علاقهمند به بازدید از زیستگاههای مرجانی در زیرِ آب هستند ایجاد میشود.
به گفته دکتر بلوکی، در سالهای گذشته علاقمندی مناطق آزاد جهت همکاری در بحث حفاظت، احیا و پایش زیستگاههای مرجانی افزایش یافته و همکاری خوبی در زمینه احیای زیستگاههای مرجانی بین مناطق آزاد و محیط زیست ایجاد شده است.
رئیس اکولوژی محیط زیست دریا معاونت محیط زیست دریایی سازمان حفاظت محیط زیست، بیان داشت: یک زمانی اهمیت زیستگاههای مرجانی برای خیلیها قابل درک نبود، ولی الان به اهمیت زیستگاههای مرجانی پی بردند، همکاری بین سازمان محیط زیست، مراکز علمی و مناطق آزاد کشور افزایش یافته و به دنبال آن ن باعث ارتقای آگاهیهای عمومی شده است.
این مقام مسئول در سازمان حفاظت محیط زیست، خاطرنشان ساخت: با وجود همکاری برخی ارگانها در بحث حفاظت و احیای مرجانهای خلیج فارس، همچنان نیازمند حمایتهای بیشتری برای حفظ زیستگاههای مرجانی هستیم.
لازم به ذکر است، مرجانها در آبهای ایرانی خلیجفارس، تا اندازه زیادی محدود به جزیرهها هستند. بیشترین مناطق مرجانی ایران در خلیجفارس در اطراف جزایر خارگ و خارگو در شمال و اطراف جزایرجنوبی بین لاوان تا هرمز و جزایر هندورابی، کیش، فارور، بنیفارور، سیری، لارک، هنگام، تنب کوچک و بزرگ، ابوموسی و قشم واقع شدهاند.
آبسنگهای مرجانی ایران عمدتاً از نوع حاشیهای بوده و از شمالغرب به جنوبشرق خلیجفارس، در اطراف ۱۶ جزیره و دو منطقه ساحلی، یعنی خلیج نایبند و خلیج چابهار رشد کردهاند.
در خلیجفارس نرخ تخریب و خسارت وارده به آبسنگهای مرجانی به دلیل فعالیتهای انسانی گسترده و کنترل نشده بسیار شدیدتر از نرخ متوسط جهانی است. طبق گزارشهای سازمان ملل متحد در چند دهه اخیر بیش از ۷۰ درصد سواحل مرجانی کشورهای حوزه خلیجفارس و دریای عمان از جمله ایران نابود شده است که عمده دلایل آن آلودگیهای نفتی و پیشروی ساخت و سازهای ساحلی در داخل دریا بوده است. در این میان استخراج، بهرهبرداری و حملونقل نفت بیشترین نقش را در تخریب سواحل مرجانی دارد.