به گزارش مانا به نقل از باشگاه خبرنگاران پویا؛ صبح امروز وبینار تخصصیِ "آلایندههای نوپدید و تبعات انسانی و زیست محیطی" برگزار شد. همیرا آگاه که از سخنرانان این وبینار بود، در رابطه با زمان تجزیهپذیری زبالههای پلاستیکی گفت: پلاستیکها در برابر واکنشهای شیمیایی مقاوم هستند و حدود ۳۰۰ تا ۴۰۰ سال در محیط باقی میمانند. هنگامی که این مواد وارد محیط زیست دریایی میشوند، تجزیه نمیشوند و تنها به ذرات ریزی تبدیل میشوند.
وی ادامه داد: سالانه حداقل ۱۰۰ هزار پستاندار دریایی و لاک پشت از طریق میکروپلاستیکها دچار آسیب میشوند. به عنوان مثال نتایج یک تحقیق در اندونزی نشان میدهد که در بدن ۵۵ درصد ماهیان نمونهبرداری شده، زبالههایی یافت شد که ۲۵ درصد آن شامل مواد پلاستیکی و به خصوص میکروپلاستیک بود.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه اقیانوسشناسی در رابطه با منشأ ورود این پلاستیکها به اقیانوس گفت: دفن زباله در زیر خاک، فعالیتهای انسانی، فاضلابهای شهری، گردشگران مناطق ساحلی و فعالیتهای صیادی و کشتیرانی از جمله اصلیترین فعالیتهایی هستند که سبب ورود پلاستیک به اقیانوسها میشوند.
وی شیوع کرونا را بر افزایش مقدار زبالههای پلاستیکی مؤثر دانست و گفت: در سال ۲۰۲۰ سازمان بهداشت جهانی اعلام کرد که میزان نیاز جهانی برای ماسک، دستکش و عینکهای ویژه کادر درمان از زمان شیوع کرونا افزایش یافته است و بر اساس این تحقیق ۸۹ میلیون ماسک، ۷۶ میلیون جفت دستکش و ۱.۶ میلیون عینک در هر ماه در سطح جهان مورد نیاز است.
وی افزود: با توجه به اینکه مواد اولیه هر سه مورد مذکور پلاستیک است و در نتیجه این حجم از تولید پلاستیک، کل تولید پلاستیک در سال ۲۰۱۹ یعنی در سال شیوع کرونا به میزان ۳۶۸ میلیون تن رسیده بود.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه اقیانوسشناسی ادامه داد: سازمان ملل در روز جهانی اقیانوسها درباره مشکلات سمی بودن مواد پلاستیکی هشدار داد و اعلام کرد که با شرایط موجود در سطح جهان، ۷۵ درصد از اقلام مصرفی و سایر زبالههای مرتبط با ویروس کرونا روی آبها شناورند.
آگاه در رابطه با سهم قاره آسیا در مصرف مواد پلاستیکی خاطرنشان کرد: از میزان ۳۶۸ میلیون تن مواد پلاستیکی مصرفی در سال ۲۰۱۹، سهم کشورهای آسیایی ۵۱ درصد بوده است که از این میزان سهم مصرف مواد پلاستیکی در چین ۳۰ درصد، ژاپن ۴ درصد و سایر کشورهای آسیایی ۱۷ درصد بوده است.