لیلا اژدری در گفتگو با خبرنگار مانا با اشاره به اهمیت و ضرورت توسعه گردشگری دریایی در جنوب و شمال کشور گفت: گردشگری دریایی به مجموعه سفرها و اقامتها در مناطقی که به نوعی با دریا ارتباط دارند شامل مناطق دریایی، ساحلی، رودخانه ها و تالاب های مرتبط با دریا اطلاق میشود.
مدیر کل دفتر همکاری و توافق های ملی گردشگری وزارت میراث فرهنگی،صنایع دستی و گردشگری افزود: گردشگری دریایی به مفهومی که در دنیا تعریف شده در ایران وجود ندارد و این در حالی است که اولین ناوگان دریایی دنیا در دوران هخامنشیان شکل گرفته است.
وی خاطرنشان ساخت: از سوی دیگر نگاه گردشگری در جنوب و شمال ایران کاملا متفاوت است به گونه ای که می توان گفت شمالی ها پشت به دریا زندگی می کنند و مانند جنوبیها دریا تمام زندگی آنها نیست.
وی با اشاره به اینکه در مجموع هفت هزار و 600 کیلومتر نوار ساحلی در شمال و جنوب وجود دارد، بیان داشت: در حال حاضر مسافرتها و تفریحات دریایی در کشورمان به 10 درصد هم نمی رسد.
به گفته وی، عدم استفاده ما از گردشگری دریایی در حالی است که در تمام دنیا از توریسم دریایی به عنوان یکی از ابزارهای مهم دفاعی و پدافند غیرعامل بهره می برند.
این مقام مسئول در وزارت میراث فرهنگی،صنایع دستی و گردشگری، تصریح کرد: ایجاد فعالیتهای مرتبط با توریسم دریایی در کرانه و پسکرانه می تواند به عنوان عامل بازدارنده در برابر کسانی که می خواهند امنیت را مختل کنند،عمل کند.
وی همچنین بر نقش مهم توریسم دریایی در حفاظت از محیط زیست نیز تاکید کرد و گفت: در صورت وجود آلودگی در سواحل و دریا نمی توان انتظار حضور گردشگران و رونق گردشگری را داشت در نتیجه جامعه محلی برای احیای اقتصاد منطقه مجبور به حفاظت از محیط زیست ساحل و دریا است.
مدیر کل دفتر همکاری و توافق های ملی گردشگری وزارت میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری با بیان اینکه رویکرد ما در خصوص توریسم دریایی، توسعه پایدار مسئولانه است، اظهار داشت: در این راستا آموزش چگونگی برخورد گردشگران با دریا، تالاب و رودخانه ها بسیار ضروری است تا به این ترتیب حضور آنها مانع از آسیب به محیط زیست منطقه شود.
اژدری در ادامه به تاریخ دریانوردی ایران و نیز وجود آثار تاریخی و فرهنگی بی نظیر در شهرهای ساحلی اشاره کرد و گفت: این آثار باعث حفظ هویت تاریخی و فرهنگی منطقه می شوند که حضور گردشگران این امر را تقویت می کند.
وی همچنین گردشگری دریایی را زمینهساز ایجاد بسیاری از مشاغل جدید و توسعه اقتصادی جامعه محلی دانست و اذعان داشت: هم اکنون به دلیل ضعف اقتصادی، بسیاری از جوامع محلی ساحل نشین از قایقهای صیادی خود استفادههای غیرشفاف انجام می دهند در صورتی که رونق گردشگری دریایی باعث توسعه اقتصادی آنها خواهد شد.
به گفته وی، ایجاد کلوپ تفریحات دریایی، ساخت موزه های دریایی، هتل های دریایی، رستوران دریایی و ... می تواند اقتصاد شهرهای ساحل نشین را دگرگون کند.
وی در ادامه گفتههای خود به وجود صنایع دستی دریایی به عنوان بخشی جذاب در صنعت گردشگری اشاره کرد و بیان داشت: ثبت جهانی دانش لنج سازی بیانگر اهمیت لنج های سنتی جنوب به عنوان صنایع دستی ویژه دریایی و جذاب برای گردشگران است.